Niye böyleyim

booksistt

Hayat ne beklerken ne getirir
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2015
370
182
33
28
Herkese merhaba
Benim sıkıntım kendimle çok alınganım her şeyi dert ediyorum içimde mesela bana kötü bir söz söylensin o kadar kötü oluyorum ki kendimi iğrenç bi varlık gibi hissediyorum ağlayasım geliyo ağlayamıyorum kendimide tam anlatamıyorum ki şuan o ruh hallerinden birindeyim geçenlerde Borderline yani kişilik bozukluğuyla alakalı bişeyler okudum ve nerdeyse beni anlatmış gibi bunu bende olup olmadığını nasıl anlarım ailemle pek konuşamıyorum beni pek ciddiye almıyolar bu konuda bilmiyorum karma karışığım siz böyle olduğunuzda yada böyle hissettiğinizde nasıl başa çıkıyosunuz merak ettim yanıtlarsanız sevinirim
 
Mesela kendine bu düşünceyi empoze etmemekle başlayabilirsin, 'hep böyle, hep ben, kimse anlamıyor' gibi yani artık öyle geldi öyle gidicek gibi bi düşüncen olduğu için öyle de gider olduğun durumdan çıkıp daha geniş pencereden bakmayı denersen bunların küçük meseleler olduğunu anlarsın. Belki gerçek anlamda bi dert görmediğin için böyle, belki küçüklükten bunu sana hissettirdikleri için. Ama şu hayattaki en değerli insan SENSİN, senin çevrendekileri sen seçer, sen istersen var olurlar, yani hepsi senin elinde. Mutsuz mu etti, kötü elektrik enerji mi alıyosun birinden yolla gitsin, hiçbi şeyi yapmak, hiç kimseyi dinlemek etmek zorunda değilsin. Ailelerin çoğu çocuk fikrini sormazlar zaten onu geç :) ama arkadaş yaşıt çevresinde kendini bi kalıba sokmaya çalışma, bi şey olmaya çalışma olduğun gibi ol, aslında kimse seni gerçekten umursamıyo ya da nasıl olduğunla ilgilenmiyo, yani relaxxxx :) ya da birazcık şurdaki dertleri okuyup -şükür be! de diyebilirsin meselaa :)
 
Mesela kendine bu düşünceyi empoze etmemekle başlayabilirsin, 'hep böyle, hep ben, kimse anlamıyor' gibi yani artık öyle geldi öyle gidicek gibi bi düşüncen olduğu için öyle de gider olduğun durumdan çıkıp daha geniş pencereden bakmayı denersen bunların küçük meseleler olduğunu anlarsın. Belki gerçek anlamda bi dert görmediğin için böyle, belki küçüklükten bunu sana hissettirdikleri için. Ama şu hayattaki en değerli insan SENSİN, senin çevrendekileri sen seçer, sen istersen var olurlar, yani hepsi senin elinde. Mutsuz mu etti, kötü elektrik enerji mi alıyosun birinden yolla gitsin, hiçbi şeyi yapmak, hiç kimseyi dinlemek etmek zorunda değilsin. Ailelerin çoğu çocuk fikrini sormazlar zaten onu geç :) ama arkadaş yaşıt çevresinde kendini bi kalıba sokmaya çalışma, bi şey olmaya çalışma olduğun gibi ol, aslında kimse seni gerçekten umursamıyo ya da nasıl olduğunla ilgilenmiyo, yani relaxxxx :) ya da birazcık şurdaki dertleri okuyup -şükür be! de diyebilirsin meselaa :)
Aslında mantıklı biriyimdir ama konu kendime gelince böyle oluyorum mantık devre dışı oluyo teşekkürler yazdıklarınız için insan bilse bile tekrar duymak iyi hissettiriyo
 
Doktora git kendin teşhis koyma
Küçükken annem çok içine kapanık biri olduğum için götürmüştü sonra bunu dalga geçer gibi kavga esnasında kullandı delisin öylesin böylesin diye aşağıladı o yüzden çekiniyorum biraz öyle bişey gündeme gelse yine küçücük bişeyde bunu bana karşı kullanır
 
Back
X