Mesela kendine bu düşünceyi empoze etmemekle başlayabilirsin, 'hep böyle, hep ben, kimse anlamıyor' gibi yani artık öyle geldi öyle gidicek gibi bi düşüncen olduğu için öyle de gider olduğun durumdan çıkıp daha geniş pencereden bakmayı denersen bunların küçük meseleler olduğunu anlarsın. Belki gerçek anlamda bi dert görmediğin için böyle, belki küçüklükten bunu sana hissettirdikleri için. Ama şu hayattaki en değerli insan SENSİN, senin çevrendekileri sen seçer, sen istersen var olurlar, yani hepsi senin elinde. Mutsuz mu etti, kötü elektrik enerji mi alıyosun birinden yolla gitsin, hiçbi şeyi yapmak, hiç kimseyi dinlemek etmek zorunda değilsin. Ailelerin çoğu çocuk fikrini sormazlar zaten onu geç :) ama arkadaş yaşıt çevresinde kendini bi kalıba sokmaya çalışma, bi şey olmaya çalışma olduğun gibi ol, aslında kimse seni gerçekten umursamıyo ya da nasıl olduğunla ilgilenmiyo, yani relaxxxx :) ya da birazcık şurdaki dertleri okuyup -şükür be! de diyebilirsin meselaa :)