Normal Doğum Dikişlerinden Çekenler :(

Arkadaşlar merhaba, 4 ay önce normal Doğum yaptım ilk hafta dış dikişlerim açıldı gittiğim bir çok doktor kendi kendine iyileşmesini bekleyelim dedi. Fakat ben bu durumu kafama çok taktım 40 ım çıktıktan sonra tekrar dikiş attırdım ve acısını şuan tarif edemiyorum. Neyse onunla üzerinden 2 ay geçti fakat dikiş yerlerim çok sert ve ara ara sızlama yapıyor ilişkiye girdiğimde bu bölge çok gergin çok hassas canımı acıtıyor üstelik kurulukta var jel kullanmama rağmen acıyor. doktorlar sertliğin zamanla geçeceğini söyledi ama ikinci dikişler de bunu etkilermiş tabi. Başına böyle bir durum gelip iyileşen var mı? lütfen tecrübelerini paylaşsın çünkü aylardır psikolojim çok bozuk

Allah sifa versin normal dogum yapanlar gozumu o kadar korkuttu ki suan dahada emin oldum sezeryan olcam normal doğuma ben dayanamam

manolyammmm .!.:

Allah sifa versin normal dogum yapanlar gozumu o kadar korkuttu ki suan dahada emin oldum sezeryan olcam normal doğuma ben dayanamam

Genişletmek için tıkla...

Aslında herkesin böyle sorunları olmuyor etrafımda çok insan var hiçbiri böyle sorunla karşılaşmamış hatta üstüne basa basa normal Doğum diyorlar.. Allah yardımcım olsun ...

Seydaktp .!.:

Aslında herkesin böyle sorunları olmuyor etrafımda çok insan var hiçbiri böyle sorunla karşılaşmamış hatta üstüne basa basa normal Doğum diyorlar.. Allah yardımcım olsun ...

Genişletmek için tıkla...

Amin Allah hepimizin yardimcisi olsun da ins nasipse normal dogum yapmicam ameliyat oluyorum varsayip sezeryana yumcam gozumu

üzerinden baya bir zaman geçmiş şimdi ki durumunu merak ettim sıkıntıların devam ediyor mu?

ANGEL 06 .!.:

üzerinden baya bir zaman geçmiş şimdi ki durumunu merak ettim sıkıntıların devam ediyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Merhaba Angel, çok daha iyiyim. 1 yılı geride bıraktım. Yaklaşık ilk 7-8 ay problemlerim devam etti. İlişkilerde canım acıyordu, perine bölgem tahriş oluyordu,yanma oluyordu ama muhtemelen kuruluktandı çünkü adetim düzene girince sorunlarım da geçmeye başladı. Açıkcası mümkün olduğu kadar dokunmamaya veya bakmamaya çalışıyorum. Böylelikle kafama takmıyorum. Görüntü olarak çok da kötü değil ama tabi ki bir deformasyon var düzgün onarılmadı biraz açıklık kaldı vs. Dikişlerimdeki sertlikler yok denilecek kadar azaldı. Ben zamanı geldiğinde tekrar evlat sahibi olmak istediğim için operasyon düşüncesini çıkarttım kafamdan. Zaten olan insanların yaşadıklarını okudukça da korktum açıkcası. Hakkımızda hayırlısı olsun ne diyelim.

Bende ilk doğumumdan 50 gün sonra dikişlerim açıldığı için ameliyat olmuştum ve giriş çok fazla daralmıştı kuruluk acı vs.çok çektim ve 8 yıl surdu acı kalmadı ama darlık aynı kaldı 8 yıl sonra 2.hamileliğimde belki normale döner diye normal doğum yaptım ve sonuç hüsran yine dikişlerim de açılma oldu ve 2 dikişlik açıklık kaldı psikolojik olarak çok çok çok yıprandım ameliyat olmaya da korktum açıkçası bebeğim şimdi 16 aylık psikolojim daha iyi dış genişlik öyle kaldı ama iç taraf topladı biraz sağolsun eşimde bu konuyu hiççç bir zaman sorun yapmadı memnun sanırım işin ilginç tarafı 2 dikişlik açıklığa rağmen ilk girişte zorlanıyo belkide emzirme döneminde olmamdan kaynaklı kuruluk.estetik açısından ameliyatı düşünürdüm ama okuduklarımdan bende korktum doğru hakkımızda hayırlısı olsun inşallah allah beterinin göstermesin.

ANGEL 06 .!.:

Bende ilk doğumumdan 50 gün sonra dikişlerim açıldığı için ameliyat olmuştum ve giriş çok fazla daralmıştı kuruluk acı vs.çok çektim ve 8 yıl surdu acı kalmadı ama darlık aynı kaldı 8 yıl sonra 2.hamileliğimde belki normale döner diye normal doğum yaptım ve sonuç hüsran yine dikişlerim de açılma oldu ve 2 dikişlik açıklık kaldı psikolojik olarak çok çok çok yıprandım ameliyat olmaya da korktum açıkçası bebeğim şimdi 16 aylık psikolojim daha iyi dış genişlik öyle kaldı ama iç taraf topladı biraz sağolsun eşimde bu konuyu hiççç bir zaman sorun yapmadı memnun sanırım işin ilginç tarafı 2 dikişlik açıklığa rağmen ilk girişte zorlanıyo belkide emzirme döneminde olmamdan kaynaklı kuruluk.estetik açısından ameliyatı düşünürdüm ama okuduklarımdan bende korktum doğru hakkımızda hayırlısı olsun inşallah allah beterinin göstermesin.

Genişletmek için tıkla...

Çok hassas bir bölge o yüzden olası komplikasyondan korkuyorum açıkcası.. Bir daha aynı acıları yaşamak istemiyorum ben. Çok ağır şeyler yaşamışız. Doğurup hemen ayağa kalkan kişileri görür üzülürdüm kendime. Hala da için bir buruk olur. Hayırlısı böyleymiş diyorum. İmtihan. Yaşadığımız şeylerinde etkisiyle psikolojik olarak ilişkide kasıyoruz bunu aşmam da uzun sürdü ama neyse ki aştım. Ben şuan bebeğimin ilk aylarını doya doya yaşayamadım ona üzülüyorum. Herkes geçer geçer demişti inanmıyordum. Zaman işte zamanla her yaralar sarılıyor. Allah bir daha yaşatmasın.

aynen canım iki evladım oldu çok şükür sağlıklı dünyaya geldiler ama ikisinin de ilk aylarının güzelliğini mutluluğunu yaşayamadım bunalım stres göz yaşım tükenmedi o günleri hatırladıkça bende bi burkulurum içim acır aynı acıların uzun süre devam etmesi durumu ya ölüm getirirdi yada çıldırış ama zamanla azalıyo tamamen geçmiyo yara kalıyo tabi ama o ilk aylar allahım nasıl bir cehennem azabıydı geldi geçti buda bizim sınavımızmış yaşadıklarımız günahlarımıza kefaret olur inşallah

ANGEL 06 .!.:

aynen canım iki evladım oldu çok şükür sağlıklı dünyaya geldiler ama ikisinin de ilk aylarının güzelliğini mutluluğunu yaşayamadım bunalım stres göz yaşım tükenmedi o günleri hatırladıkça bende bi burkulurum içim acır aynı acıların uzun süre devam etmesi durumu ya ölüm getirirdi yada çıldırış ama zamanla azalıyo tamamen geçmiyo yara kalıyo tabi ama o ilk aylar allahım nasıl bir cehennem azabıydı geldi geçti buda bizim sınavımızmış yaşadıklarımız günahlarımıza kefaret olur inşallah

Genişletmek için tıkla...

Amiiin inşallah öyle olur Evet Tamamen unutulmuyor, unutulmayacak da biliyorum ama baya bir toparlıyorsun ilk zamanlardaki gibi olmuyor. En kötüsü de herkes abarttığını düşünüyor ve herşeyi içinde yaşamaya başlıyorsun.İnsanın ilacı kendi aslında ve eşi... Eş bu konuda çok önemli. Belki onlar rahatsız olsalardı çok daha kötü hisseder bir şeyler yapmaya çalışırdık ama neyseki sorun yapmıyorlar. O yüzden bende elimden geldiğince temizlik sırasında bakmamaya çalışıyorum görmek moralimi bozuyor çünkü. Bakmayınca çok mutluyum. Unutuyorum hatırlamıyorum. Herşey kafada bitiyor arkadaşım. O yüzden seninde ne güzel 2 tane evladın varmış onlara odaklan ve eşine, evine odaklan. Doğum kolay değil. Sezeryanıda zor ondan da korkuyorum o yüzden iyi ki doğurmuşuz doğduğu anı görmüşüz diyorum. Herşeye rağmen. Ama doktoruma hakkımı helal etmiyorum. Ve insanlara.. Etrafımda normal Doğum yapan neredeyse hiç yok azınlıktalar. Gelip ayyy sen nasıl doğurdun diyip nazar ettiklerini de düşünüyorum. Allah hepsinin gönlüne göre versin.

yaa inanamıyorum inan birebir aynı şeyleri yaşamışız ve aynı şeyleri hissetmişiz harfiyen söylediklerine katılıyorum o dönemler etrafımda ki her kez benden kaçıyordu abarttığımı düşünüp neredeyse normal olmadığımı ve banada acaba benmi abartıyorum diyerek kendi aklımdan şüphe etmeme neden oldular beni annem bile anlamadı görünürde bir şey yok tabi açıp gösterebileceğin bir yerde değil yaşadıklarım kimseye inandırıcı gelmedi ve dedim ki kendi kendime bak kızım kimseden fayda yok iki evladın var ve ayaklarının üzerinde durman lazım bende diyorim ki sebebim olanlar benim çektiğim acıları çeksin inşallah.allahtan çalışıyorum ve allah razı olsun eşim hiç bir sorun yapmadı da atlattım yani tabi ki geçmedi ve hiç geçmicek ufak bir sakatlık diyelim ama rabbime şükürler olsun iyiyim ve aynen bende temizlenirken bakmamaya çalışıyorum görünce dibe vuruyorum resmen evet nazara inanıyorum imrenilecek güzel bir hayatımız var dışarıdan bakıldığında çoğu insana göre sorunsuz ve mutluyuz.insanlar maalesef çok haset ve fesat kimse kimsenin iyi olduğunu istemiyor.

Ben şanslıydım annemden çok kayınvalidem hep destek oldu bu konuda bana. Rahatlamam için gitmediğimiz doktor kalmadı ama anladık ki kafada bitiyormuş oturdu konuştu benimle güzel güzel sonuna kadar yanındayım sıkıntıların geçmezse operasyon olursun dedi. Yani kendi annem bile abarttığımı düşünüyordu hep. Yani bu durumlarda insan annesini arar ya, ben kayınvalidemi arardım hep ona ağlardım. Annem kafayı yedin modundaydı. Belki de çok üzülüyordu halime belli etmiyordu yada unutturmak için bahaneler arıyordu kendince bilemiyorum. Ama insan böyle zamanlarda hep destek arıyor. Neyse ki tek desteğimizin dualar ve kendimiz olduğunu anladım. Kendi sırtımı kendi sırtıma dayadım. Çocuğum büyüdükçe hareketlendikçe araya da yaz girdi vs iyi oldu benim için. Benimde öyle bir evliliğim var Elhamdulillah... Şükredelim. Hiçbir fiziksel sorunu olmadığı halde ne sıkıntılı evlilikler var. İnşallah çektiklerimiz günahlarımıza kefaret olmuştur. Arada kısa bir hüzün kaplıyor içimi sonra evladıma bakınca unutuyorum. O sağlıklı ya ötesi yok.