benim için tüm insanlar aynıdır diyemem, zevk aldıklarım, sevdiklerim, aynı yolda yürüdüğümü hissettiğim insanlar vardır, özel ve değerlidirler...
onun dışında evet insanlar arasında ayırım yaparım, ama bu ayırım rengine, ırkına, kültürüne, mesleğine yönelik değildir...
tamamen aramızdaki duygudaşlığa yöneliktir, hiç bir ortak nokta da buluşmadığım insanla sırf iyi ve alçakgönüllü davranmak adına oturup konuşmam, ilişkim insani boyutlar da sürer o kadar...
ayrıca alçakgönüllü olmak ile kibir arasında çok ince bir çizgi vardır...
bazen insanlar alçakgönüllü olduklarını söylerler ama kibirin alasıdır yaptıkları...
bir şey anlatmak istiyorum bu konuyla ilgili...
bir tanıdığımızın evindeydik, kapı çaldı ve apartman görevlisi geldi...kapıyı kadının kızı açtı kız ilkokul çağında..."anne kapıcı geldi, bir şey lazım mı" dedi...
kadın hayır diyerek kapıcıyı gönderdi ve kızını bizim yanımızda "insanlara kapıcı" dememesi konusunda fırçaladı, sonra bize kendisinin ne kadar alçakgönüllü olduğu hususunda methiyeler düzdü...
kız utanarak ismini unuttuğu için öyle dediğini annesine anlatmaya çalıştıysa da annesi kızına çok kızdı....
ona dedim ki "A abla kapıyı çalan bir doktor olsa" ve M "doktor amca" geldi dese yine çocuğa aynı tepkiyi verirmiydin...
şaşırdı, nasıl dedi, anladınız dedim aynı tepkiyi verir miydin?
galiba hayır dedi, sen dedim o adamın bundan rahatsız olacağını düşünüyorsun, çünkü sen kapıcı olsan bundan rahatsız olurdun değil mi...
oysa bu adamın mesleği, geçimini temin ediyor, doktor da mühendiste...amaç aynı ama sen onun amacını basit görüyorsun dedim...ayırım sadece senin beyninde.. o adamın senden farklı hiç bir tarafı yok ve onun statüsü o'dur dedim...
bize göstermeye çalıştığı şeyin kibir olduğunu mütavazilik olmadığını, çoğu insanın alçakgönüllülük maskesi altında kibiri gölgelediğini söyledim...
karışık anlattım ama bence ifade ettim...
