bırer bayan olarak nasıl olup da bır kadını erkekle bır tuttunuz anlayamadım gercekten, hanı bana sormussunuz ya esınız boykle bı teklıfle gelse napardınız dıye
ıs hayatının zorlukları karsısında bır kadının durusuyla erkegın durusunu nasıl aynı gordunuz anlayamadım hıc
bayanlardan bıle boyle dusunen olabılıyorsa*cok az sayıda da olsa, erkeklere hak dogacak demek kı
bana bunları soyleyen bayanlar eslerınden aynı tavrı gorselerdı emınım benım kadar yıkılırlardı
ne dıyebılırm kı
esımın maası ıcın evlenmedım ben
@dırım,
o bahsettıgım kısı degıl suanklı esım
o 2 yıl oncekı bır olaydı
Peki madem, nasıl "bir tuttuğumu" anlatayım... ben eşinin zor zamanlarında "çorap parana yetmez" denen maaşıyla evini geçindirmiş, çocuklarını okutmuş ve "erkek değil mi, eşek gibi bakacak" dememiş bir annenin çocuğuyum... En rahat zamanında da işini bırakmadı, en zor zamanda da... En rahat zamanda maaşı kendinindi, en zor zamanda, sağolsun, hepimizin...
O "ben şöyle narinim, böyle narinim, dinimiz de bana çalışma diyor zaten" diye yaşasaydı, her şey çok başka türlü olurdu...
Ve adı "ev hanımı" olan bir kadının yeğeniyim, öyle tasarruf yapar, öyle şeyler diker/örer, öyle beceriklidir ki eşine yıllar boyu her ay en az bir maaş kazandırmıştır... 70 yaşına geldiği şu günlerde salçasını, turşusunu, yoğurdunu, tarhanasını ve daha bir sürü şeyini hala kendisi yapar... Elde yıkadığı bulaşıkları ucuca dizseydik buradan Çin'e yol olurdu; (hani şimdi eşim kardeşine 10 tl harçlık gönderiyor diye şikayet ediliyor ya) bu kadın 15 sene boyunca eşinin 3 öksüz kardeşine baktı, dar bir bütçeyle onlara da bir anne/abla gibi küçücük evini açtı ve onları okuttu... (Sorsanız çalışmadığı için pişman mıdır diye, tahminen o da emeğinin bir adı olmasını isterdi... Sormadım, sormam; en çok çalışanın 50 katı çalıştı, ona çalışma lafı edenle de bozuşurum...)
Bu her iki mucize kadından da "erkek değil mi, eşek gibi getirecek"/"çıtır çıtır yiyorum parasını" gibi garip, ve çok rahat laflar duymadım... İkisi de ben çok narinim diye kendilerini veya çevreyi kandırmadı, veya sızlanıp durmadı... İkisi de hayatımızdaki erkeğe, ailemize daha nasıl destek olabiliriz, nasıl daha iyi yaşayabiliriz diye çabaladılar...
Dolayısıyla kadınla erkeği bir tutmam, kadını çok daha güçlü görürüm... Ya da görmek isterim...
Not: Bugün ikisi de hükümet gibi kadınlar, ve maaşallah -eski zamanlara göre- çok çok rahatlar; ikisi de çok yoruldu ama hayat da böyle bir şey galiba...
Sağolsunlar, hepimiz onların eseriyiz.
