- Konu Sahibi justtmarried
- #1
Teşekkürler arkadaşlar.
Son düzenleme:
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Obsesyon-Anksiyete bozukluğu ve tedavisi.Bilgisi olan arkadaşlar size ihtiyacım var.
- Konu Sahibi justtmarried
- Başlangıç Tarihi
- Konu Sahibi justtmarried
- #2
15 yildir obsesif kompusif ve ansiyete hastasiyim, ara arada panik atak. Obsesyon takinti ve cok takildikcada anksiyete yani kaygi bozuklugu basliyor.
Daha once 3 tedavim oldu ve 3 er ay surdu yani ben ilaclari biraktim iyiyim aliskanlik yapmasin dedim. En son biraktigimda cocuk istiyordum. Cok sukur cocuklarim oldu 22 ayliklar, 3 ay once bidaha hortladi.
Dr a gore daha onceki tedaviler 1 yil surseydi tekrarlamazdi diyor. Hem genetik bizde bu hemde bu ara kansizligim ve b 12 eksikligim varmis bunlarda tetikliyormus. Birde cok uykusuz kaldim, buda etkenmis.
Benim takintim daha once sevdiklerimi kaybetmeydi, simdi oda var ama hastalik hastasi oldum, gunde kac tane hastalik olabilir diye dusunuyorum, ya varsa, ya, kotu hastaliksa, ya ölürsem... ya....ya.....o kadar cok ki kaygilarim.
Sana tavsiyem iyiyim diye ilaci birakma, ilac beyindeki stres hormonunu durduduyor, icmezsen dusunce ve kaygiya engel olamiyorsun cunku olay kontrolden cikmis beyin stres hormonunu salgiliyor senin elinde degil yani.
Tedavini dr un dedigi kadar devam etki sinirlerin yipranmasin.
Keske ailem yada dr gerektigi gibi bana bunlari anlatsaydi bende bu kadar yipranmadan gereken tedaviyi gorseydim. 4. Kere tedaviye basladim, simdi dr um acikladi 1 yil kadar surecek diye Allah nasip ederse devam ederim. Lustral kullaniyorum, 20 gun oldu, iyi geldi baya. Yasami kendime zehir etmek istemiyorum, o kadar kaygiliyimki bende fiziksel problemlerde yapiyor. Yasamimi cok etkiliyor.
Daha once 3 tedavim oldu ve 3 er ay surdu yani ben ilaclari biraktim iyiyim aliskanlik yapmasin dedim. En son biraktigimda cocuk istiyordum. Cok sukur cocuklarim oldu 22 ayliklar, 3 ay once bidaha hortladi.
Dr a gore daha onceki tedaviler 1 yil surseydi tekrarlamazdi diyor. Hem genetik bizde bu hemde bu ara kansizligim ve b 12 eksikligim varmis bunlarda tetikliyormus. Birde cok uykusuz kaldim, buda etkenmis.
Benim takintim daha once sevdiklerimi kaybetmeydi, simdi oda var ama hastalik hastasi oldum, gunde kac tane hastalik olabilir diye dusunuyorum, ya varsa, ya, kotu hastaliksa, ya ölürsem... ya....ya.....o kadar cok ki kaygilarim.
Sana tavsiyem iyiyim diye ilaci birakma, ilac beyindeki stres hormonunu durduduyor, icmezsen dusunce ve kaygiya engel olamiyorsun cunku olay kontrolden cikmis beyin stres hormonunu salgiliyor senin elinde degil yani.
Tedavini dr un dedigi kadar devam etki sinirlerin yipranmasin.
Keske ailem yada dr gerektigi gibi bana bunlari anlatsaydi bende bu kadar yipranmadan gereken tedaviyi gorseydim. 4. Kere tedaviye basladim, simdi dr um acikladi 1 yil kadar surecek diye Allah nasip ederse devam ederim. Lustral kullaniyorum, 20 gun oldu, iyi geldi baya. Yasami kendime zehir etmek istemiyorum, o kadar kaygiliyimki bende fiziksel problemlerde yapiyor. Yasamimi cok etkiliyor.
- 30 Mart 2013
- 2.542
- 1.631
- 198
- Konu Sahibi justtmarried
- #3
İnsanlarin cogunda var bu hastalik anksiyete o insanlardan biride benim 
Cnm hastalik oldugunu anladigim andan itibaren belirgin sekilde rahatladim ilac kullanmiyorum bebek istiyoruz , birde kendi ailem inanilmaz stresliydi, evlendim kafam rahatlayinca onbir ay sonra hafiflemeye basladi esimde desdek verdi tabi ben dusuncelerimi kontrol etmeyi amacliyorum zorda olsa, insan beyni bu kadar aciz olamaz o kadar dahiyane seyler tv laptop cep tel vs gibi seyleri bulmus az calissak egzersiz yaptrsak belki adam olur 
insanin hormonlari degisince tamamen kontrolsuz oluyor :18: evet bebek dusunmeseydimm ilac almayi dusunebilirdim :
yardimci olamadim en azndan cvap yazmak istedim ; Yalniz dgilsin
Cnm hastalik oldugunu anladigim andan itibaren belirgin sekilde rahatladim ilac kullanmiyorum bebek istiyoruz , birde kendi ailem inanilmaz stresliydi, evlendim kafam rahatlayinca onbir ay sonra hafiflemeye basladi esimde desdek verdi tabi ben dusuncelerimi kontrol etmeyi amacliyorum zorda olsa, insan beyni bu kadar aciz olamaz o kadar dahiyane seyler tv laptop cep tel vs gibi seyleri bulmus az calissak egzersiz yaptrsak belki adam olur insanin hormonlari degisince tamamen kontrolsuz oluyor :18: evet bebek dusunmeseydimm ilac almayi dusunebilirdim : yardimci olamadim en azndan cvap yazmak istedim ; Yalniz dgilsin
- Konu Sahibi justtmarried
- #4
Aslında bende çocuk düşünüyordum. ama bu şartlarda çocuk sahibi olmak beni daha çok yıpratır diye düşünüyorum. çünkü anladığım kadarıyla sorumluluklar arttıkça kaygılar artıyor. o yüzden çok üzüldüm zaten. ilaç kullanmayıp çocuk yapsam ayrı dert, ilaç kullansam ayrı dert.
- 19 Nisan 2009
- 23.600
- 17.905
- 498
- Konu Sahibi justtmarried
- #5
pek çok arkadaş gibi bende de vardı sizin hastalıgınızdan, antidepresan kullandm bende, antidepresana başlamadan önce, nefes almayı unuttugum zamanlar oluyordu, boğulacakmş gibi oluyordm resmen, ama ben ilacı doktor bırak diyene kadar hiç bırakmadım.. bikaç ay sonra rahatlıyorsn belki ama yine de tedavinin tamamlanması için sonuna kadar kullanman gerekiyor..
evli değildim o yuzden çocuk düşünmekle ilgili bir sıkıntım olmadı, ama önceki halimle bu halimi kıyasladıgım zaman, o psikolojiyle çocuk yapmazdm, çünkü ona faydalı olamazdm gibi geliyor. ama şuan tamamen toparlandm, hiç bir sorunum kalmadı, karakterimdeki panikleri ve atakları saymazsak
dilerim en yakın zamanda şifa bulursunuz.. geçmiş olsun..
- Konu Sahibi justtmarried
- #6
İnsanlarin cogunda var bu hastalik anksiyete o insanlardan biride benim
bzde bebek istiyoruz aslında
ertelemek zorunda kalacağım için çok üzgünüm. çocuk yapıcam diyorm amaeşimin iş durumu var diyorum, ama arabada alıcaktık diyorum, ben işi bırakıcam 1 yıl ozaman üstesinden gelebilecekmiyiz diyorum, dur ben hamile kalmadan önce 2-3 bin lira birikteyim garanti olsun diyorum. zaten gönül rızasıyla karar veremiyorum. hep eksiklikler gözüme batıyor. halbuki kim şartlar 4/4lükken çocuk yapıyor ki. doğumdan önce alacağım pike takımını pijama takımını bile düşünüyorum.bu şartlarda benim çocuk yaptığımı düşünsene. iyice bunalıma girmezmiyim.
oluruna bırakmayı öğrenmek istiyorum.
bide bunları her an düşünüyosun
ve sadece bunları değil, o an bunu düşünüyosun bu düşünce aklından gidince başka bişeye takılıyosun ona yoğunlaşıyosun alaklı alakasız.
yani beynin sürekli bişeylerle boğuşuyor. yani bu şartlarda bebek doğurursam kendimide eşimide çok mutsuz ederim gibi geliyor. çünkü hep negatif tarafından bakıcam, hep eksiklerimizi görücem, doyumsuz olucam. kafayıyerim gibime geliyor.
