merhaba A.T.G nin önerdiği çözüm çok da detaylı değil ama ülkemizde malesef böyle 1 zihniyet var ne tasarımcıya ne tasarıma önem veriliyor ki, hergün sokaklarında gezdiğimiz kentlerimiz bunun en güzel örneği.1 engellinin ya da yaşlının asla kullanamayacağı ne idüğü belirsiz kaldırımlar, meydansız sokaklar, bulvarlar.....kamusal alanları-tasarımı olmayan bir ülke!!!ve mutsuz insanlar.ne alaka demeyin 1 mobilya tasarımından bir şehir planlamasına kadar politika böyle!TASARIM SANDIĞINIZ KADAR PAHALI 1 ŞEY DEĞİL!iş verenler tasarımcılardan korkar çünkü maliyetleri yükseltecekler diye fakat hiçbir işveren bir otel projesinde örneğin iyi planlanmış bir otelde garsonlar daha az yürüyecekler,servisler daha hızlı ve kolay olur ya da bir hastanede hemşireler 20 km yürüyeceğine 10 km yürürler,tasarımın her zaman bir katma değeri vardır diye düşünmez ancak işte şaheser ortaya çıkıp herkesi mutsuz edinceye kadar.söz konusu odanızın tasarımı bu örneklerden daha farklı değil!tek fark ölçek ama bir kaç dergiden kolajlanmış fikirlerle yola çıkıp, onların çizimini bile ucuza getirmeye çalışmakla o odada ancak mutsuz bir yaşam sürersiniz;çünkü ne siz o dergilerdeki yaşam biçimine sahipsinizdir ne de dergilerdeki oda sizin yaşam biçiminize uygundur!Ki o dergilerdeki mobilyaları satın almayıp tasarımlarını kopyalamanın eser ve telif hakkı kavramına aykırı olduğunu bir tarafa bırakalım kopyalamaya çalıştığınız o tasarımların da 1 tasarımcı tarafından hayata geçirildiğini unutmayın!!!!
