tam herşey düzeldi derken yine en başa, umutsuzluğa ve çaresizliğe yolculuğum yeniden başladı.. 
dün yine evde eşyalar havada uçuştu.. o kadar kırıldım o kadar yoruldum ki anlatamam. ortada kayda değer hiç bişey yokken eşimin anlamsız öfkesi ve her konuda kızması, hiçbişeyi alttan almaması artık canımdan bezdirdi. olayı aynen anlatıyorum:
"akşam işten geldim.eşim izinliydi.yemeği hazırlamış.oturduk bi güzel yedik. sonra ben sofrayı topladım. geldim yanına. hemen sarılmaya yine ağzımı yüzümü mıncıklamaya beni sevmeye başladı. gayet mutluyduk.sonra canım dondurma istedi dedi. tamam gidelim. bende çok sıkıldım zaten dedim. mahallede bi dondurmacı var oraya gider otururuz biraz dedim.yok dedi alıp eve getiririz burda yeriz.tamam dedim.mahalledekine gitcez demi dedim. bu benle oynamaktan karşılık bile vermedi. neyse ben sordum aşkım eşofmanımla gitsem olur mu. o da aşkım hadi hemen gelcez zaten. çıktım bende öylece evden. sonra baktım caddedekine gidiyo. o şekilde gitmek istemedim. bu başladı sen kendini kime beğendircende. nolmuş böyle gitsende........bi öfke bi öfke... çok bozuldum ama sustum.tmm dedim ama ben içeri girmem diyip güldüm geçtim.baktım hala öfkeli öfkeli önden önden yürüyo. böyle gideceksek ne anlamı var be aşkım dedim. çocuk gibi elele mi gitcez, yürü şura dedi. ben daha da bozuldum tabi.anahtarı ver ben döneceğim sen git dedim. çıkardı verdi anahtarı.hiç kal aşkım.olurmu öyle şey aşkım yok. baktı ben dönüyorum kendide dönüyo.durdum gitsene dedim.yürü yoksa evire çevire döverim dedi bana.:84: burnundan getirmişim.iştahı gitmiş.o önde ben arkada geldik eve.tabi bu arada benim gözyaşları sel oldu...eve gelince açtı tvyi yattı kanepeye.. tutamadım dilimi ben başladım söylenmeye.alttan alsan, pozitif olsan nolur sanki.. neden bu kadar öfkelisin. ben sana hiç bişey diyemeyecekmiyim. hiç naz yapamayacakmıyım.eskiden it gibi peşimden koşuyodun,yalavarıyodun şimdi ne oldu dedim.(o zaman elde etmemişmiş daha).......vs.vs... tık yok. sanki duvara konuşuyorum. bişey söylesene dedim duvara mı konuşuyorum ben. kızdırdın beni dedi.kızdırırsan böyle davranırım tabi. dedi yine sustu. yüzüme bile bakmıyo. bu arada hala aralıksız ağlıyorum. kalktım bi anda madem çok kızdın dahada çok kız bana dedim. sigarasından bi tane aldım.tekmeyle sigra paketini elimden uçurdu. bunun için dövecekmisin beni dedim.sustu.iç tmm dedi. aldım sigara inadına içmek için. bi anda elindeki kumandayı duvara fırlattı. kumanda bin parçaya bölündü. benim kızdığım şeyleri yapma diye bağırdı.(sigara içmeme çok kızar.böyle bi alışkanlığım yok ama ona çok kızınca içerim bazen)..sanki kafsından duman çıkıyo adamın. ben öylece dondum kaldım..tmm dedim sessizce.bu ilk değil aslında daha öncede telefonunu kırmış, yakmıştı öfkeyle. daha fazla zarar vermesin diye sustum korktuğumdan değil.çıktı balkona sigara içmeye. banyoya gittim hışkıra hıçkıra ağladım.:85::85: hala gözyaşlarımı tutamıyorum :85::85: onun öfkesi, benim gözyaşlarım ve içimde o anlık olusan nefretim..bu üçgenden nefret ediyorum. :85: gece ne o ne de ben uyuyabildik.döndük durduk. ama çok yoruldum. keşke kavga anındaki nefretim kalsa ama yapamıyorum sabah kalktığımda sarılmak istedim ona sadece. onsuz yapabilirmiyim bilmiyorum.ama hayatımı cehenneme çeviriyo. ondan başka kimsem yok bu şehirde.. onun için katlanıyorum bu yanlızlığa.zor şartlara. ama bu kadar öfkeli olması beni çok yoruyo..:85: kızlar akıl verin ben nerde hata yapıorum. acaba ona çok mu taviz veriyorum. ama kendime engel olamıyorum. şimdi mesela o bu inatla haftalarca konuşmasa dayanır,direnir ama ben yapamıyorum.

dün yine evde eşyalar havada uçuştu.. o kadar kırıldım o kadar yoruldum ki anlatamam. ortada kayda değer hiç bişey yokken eşimin anlamsız öfkesi ve her konuda kızması, hiçbişeyi alttan almaması artık canımdan bezdirdi. olayı aynen anlatıyorum:
"akşam işten geldim.eşim izinliydi.yemeği hazırlamış.oturduk bi güzel yedik. sonra ben sofrayı topladım. geldim yanına. hemen sarılmaya yine ağzımı yüzümü mıncıklamaya beni sevmeye başladı. gayet mutluyduk.sonra canım dondurma istedi dedi. tamam gidelim. bende çok sıkıldım zaten dedim. mahallede bi dondurmacı var oraya gider otururuz biraz dedim.yok dedi alıp eve getiririz burda yeriz.tamam dedim.mahalledekine gitcez demi dedim. bu benle oynamaktan karşılık bile vermedi. neyse ben sordum aşkım eşofmanımla gitsem olur mu. o da aşkım hadi hemen gelcez zaten. çıktım bende öylece evden. sonra baktım caddedekine gidiyo. o şekilde gitmek istemedim. bu başladı sen kendini kime beğendircende. nolmuş böyle gitsende........bi öfke bi öfke... çok bozuldum ama sustum.tmm dedim ama ben içeri girmem diyip güldüm geçtim.baktım hala öfkeli öfkeli önden önden yürüyo. böyle gideceksek ne anlamı var be aşkım dedim. çocuk gibi elele mi gitcez, yürü şura dedi. ben daha da bozuldum tabi.anahtarı ver ben döneceğim sen git dedim. çıkardı verdi anahtarı.hiç kal aşkım.olurmu öyle şey aşkım yok. baktı ben dönüyorum kendide dönüyo.durdum gitsene dedim.yürü yoksa evire çevire döverim dedi bana.:84: burnundan getirmişim.iştahı gitmiş.o önde ben arkada geldik eve.tabi bu arada benim gözyaşları sel oldu...eve gelince açtı tvyi yattı kanepeye.. tutamadım dilimi ben başladım söylenmeye.alttan alsan, pozitif olsan nolur sanki.. neden bu kadar öfkelisin. ben sana hiç bişey diyemeyecekmiyim. hiç naz yapamayacakmıyım.eskiden it gibi peşimden koşuyodun,yalavarıyodun şimdi ne oldu dedim.(o zaman elde etmemişmiş daha).......vs.vs... tık yok. sanki duvara konuşuyorum. bişey söylesene dedim duvara mı konuşuyorum ben. kızdırdın beni dedi.kızdırırsan böyle davranırım tabi. dedi yine sustu. yüzüme bile bakmıyo. bu arada hala aralıksız ağlıyorum. kalktım bi anda madem çok kızdın dahada çok kız bana dedim. sigarasından bi tane aldım.tekmeyle sigra paketini elimden uçurdu. bunun için dövecekmisin beni dedim.sustu.iç tmm dedi. aldım sigara inadına içmek için. bi anda elindeki kumandayı duvara fırlattı. kumanda bin parçaya bölündü. benim kızdığım şeyleri yapma diye bağırdı.(sigara içmeme çok kızar.böyle bi alışkanlığım yok ama ona çok kızınca içerim bazen)..sanki kafsından duman çıkıyo adamın. ben öylece dondum kaldım..tmm dedim sessizce.bu ilk değil aslında daha öncede telefonunu kırmış, yakmıştı öfkeyle. daha fazla zarar vermesin diye sustum korktuğumdan değil.çıktı balkona sigara içmeye. banyoya gittim hışkıra hıçkıra ağladım.:85::85: hala gözyaşlarımı tutamıyorum :85::85: onun öfkesi, benim gözyaşlarım ve içimde o anlık olusan nefretim..bu üçgenden nefret ediyorum. :85: gece ne o ne de ben uyuyabildik.döndük durduk. ama çok yoruldum. keşke kavga anındaki nefretim kalsa ama yapamıyorum sabah kalktığımda sarılmak istedim ona sadece. onsuz yapabilirmiyim bilmiyorum.ama hayatımı cehenneme çeviriyo. ondan başka kimsem yok bu şehirde.. onun için katlanıyorum bu yanlızlığa.zor şartlara. ama bu kadar öfkeli olması beni çok yoruyo..:85: kızlar akıl verin ben nerde hata yapıorum. acaba ona çok mu taviz veriyorum. ama kendime engel olamıyorum. şimdi mesela o bu inatla haftalarca konuşmasa dayanır,direnir ama ben yapamıyorum.
