- 23 Ocak 2013
- 8.104
- 10.538
- 248
- Konu Sahibi esmergizmo
- #1
kızlar selam
özet geçeyim 9 senelik sevgilim beni 6 ay önce terketti 5 senedir uğruna kavga ettiğimiz iş arkadaşıyla aldatmış beni sonradan fark ettim. ben de önemli bir sınava hazırlanıyorum bu arada sınav sürecim çok uzadı kafama ilişkimizle ilgili sorunlar takılıyordu hep odaklanamadım.
neyse ben baya hayatıma döndüm sınavıma çalışıyorum vs.
ama bazen an geliyor.... nası tarif edeyim. hani düşünün bi proje üzerine yıllarınızı verdiniz ama elinizde sonuç sıfır gibi hissediyorum. onun kariyeri için çok emek verdim ben kendimi 2. plana attım. şimdi bi yurt dışı kongresinde sunum yapmış onu duyunca resmen sinirim bozuldu. sahip olduğum tüm taktikleri ona verdim ben. bu vefasızlık çok fazla değil mi? ben ona kendimi bu kadar kullandırmak istememiştim ama onun yapısı böyle sömürdü beni bana hissettirmeden.
bazen geliyor kendimi enayi gibi hissediyorum. kendime çok üzülüyorum. acıyorum hatta. onun bitirdiği bi yolun başındayım daha ben (aynı meslekteniz) üstelik benim yanımda benim ona verdiğim desteği veren bi destekçim bile yok. bilmiyorum ya anlatamadım...
aslında çoğu şeyi aştım ama bu vefasızlığa uğramış olma hissini atamıyorum... bir de ben bu kadar yıkılmışken onun üzerime basıp yükselmesini kaldıramıyorum.
özet geçeyim 9 senelik sevgilim beni 6 ay önce terketti 5 senedir uğruna kavga ettiğimiz iş arkadaşıyla aldatmış beni sonradan fark ettim. ben de önemli bir sınava hazırlanıyorum bu arada sınav sürecim çok uzadı kafama ilişkimizle ilgili sorunlar takılıyordu hep odaklanamadım.
neyse ben baya hayatıma döndüm sınavıma çalışıyorum vs.
ama bazen an geliyor.... nası tarif edeyim. hani düşünün bi proje üzerine yıllarınızı verdiniz ama elinizde sonuç sıfır gibi hissediyorum. onun kariyeri için çok emek verdim ben kendimi 2. plana attım. şimdi bi yurt dışı kongresinde sunum yapmış onu duyunca resmen sinirim bozuldu. sahip olduğum tüm taktikleri ona verdim ben. bu vefasızlık çok fazla değil mi? ben ona kendimi bu kadar kullandırmak istememiştim ama onun yapısı böyle sömürdü beni bana hissettirmeden.
bazen geliyor kendimi enayi gibi hissediyorum. kendime çok üzülüyorum. acıyorum hatta. onun bitirdiği bi yolun başındayım daha ben (aynı meslekteniz) üstelik benim yanımda benim ona verdiğim desteği veren bi destekçim bile yok. bilmiyorum ya anlatamadım...
aslında çoğu şeyi aştım ama bu vefasızlığa uğramış olma hissini atamıyorum... bir de ben bu kadar yıkılmışken onun üzerime basıp yükselmesini kaldıramıyorum.