- 5 Eylül 2014
- 14.236
- 50.116
- 598
- Konu Sahibi marcheline
- #21
Kesinlikle aynı durumdayız. Ben de geçtiğimiz hafta çarşamba günü tamam artık alacağım okuldan yeter diye bir hışım gittim çünkü sabah kalktığından okula gidene kadar ful ağladı. Öğretmenleriyle konuşmaya gittiğimde camdan şöyle bir baktım gayet neşeli mutlu arkadaşlarıyla oyun oynuyor. Vazgeçtim o an konuşmaktan Çünkü görüyorum ki genel olarak iyi vakit geçiriyor. Okul psikoloğu da bu kanıda. Ama bu sabah ağlamaları beni çok yıprattı.
Ben bazen tamam kizim gitme ogretmenini de arkadaslarini da goremezsin bidaha, evde oturursun vs diyorum o zaman tamam gidicem ama seni cok ozluyorum diyor.
Asla okuldan almayi dusunmedim cunku hem is ariyorum, calismaya baslayacagim hem de artik sosyallesme zamanlari geldi ve evde yetemiyorum.
Bu sabah krizleri beni de cok yipratti, her gece huzursuz yatıyorum sabah nasil bir kriz bizi bekliyor diye... persembe cuma hasta oldugu icin gitmedi, bu aksamdan basladi pazartesi okula gitmicem demeye. Aynen sizinki gibi okulla ilgili hicbir sorunumuz yok tum sorun benden ayrilmak istememesi, hatta simdiden pazarlik yapiyor benimle, ilkokulda ogretmeni ben olmaliymisim (ilkokul ogretmeni degilim bu arada)