- 28 Haziran 2015
- 4
- 12
- 29
- Konu Sahibi gamzeahmet20
- #1
Ben 19 yaşında anne oldum daha çok yeniyiz oğlumla..
16.Mart 2015 de benim doğum günümle aynı gün doğdu. Çok şanslıydım. Yani ben Öyle hissediyordum kendımı doğuma girerken.
Doğdugunda 4 kilo oldugu için karnımdan çok zor çıkardılar çok su yuttu tuvaletinide yapmıştı karnımda.
Doğdugunda sağ kolu ve sağ bacağı kasıktı.
Ama doğdugunda hipotonikliği çok belliydi.
tehşis çoktan kanmuştu. 38 haftalık doğdu ama su yuttugu için , vucudu ödemli oldugu için , tuvaletini akciğerlerine kaçırdıgı için 45 gün Yoğun Bakımda Yattı.
Ameliyatlı halimle hiç yatmadan hergün süt götürdüm oğluma. Doğurdugum hastanede de değil 1 saat uzaklıktakı hastaneye götürdüler oğlumu ben daha ameliyatta zor nefes almaya çalışırken doktorlar ' Bu nasıl bebek , ben böyle bebek görmedim , ölmüş gibi , çabuk hastane bulun ambulans bulun acil gitmesi gerekiyor dediler. Göbek bağını bile bağlamadan götürmüşler oğlumu hastaneye.
Ameliyatta tansiyonum düştü çok kötü oldum nefesim kesildi bende öldüm geri geldim sanki.
1 gün yatmadan hep gittim oğluma süt sağıp götürdüm.
Dikişlerim şişti iltahap oldular kendımı düşünmedim.
Oğlum , canımın yarısı ,
ne kadar da esmerdi.
Aslında mosmormuş doğdugunda oksijensiz kalmış karnımda.
Doktorum bile anlamamış günü geçmiş bebeğimin.
Çok acı çektim.
Doğdugu andan itibaren ;
Hipotonik
Hipertansiyon
Epilepi
Elleri bilekleri çok aşırı gerideydi.
Parmakları oynamıyor hiç hareket yok
His yokmuş.
Artropoziz multiplex conjenita '1000 ' 1 görülen bi genetik rahatsızlığı varmış.
Boynumdaki omirikler açıkmış.
Emme güçlüğü var ama biberonla besliyoruz.
Akciğerleri iyiye gidiyor ama en ufak ağlamada morarma nefes gitmesi oluyor.
O yüzden biz ağlayacağı testler bile yaptıramıyoruz.
Çok ağlamaması gerekiyor. Ağlarken ritme girip balgamdan tükürük ten ötürü tıkanıp morarıyor. Ödüm kopardı ağladığı zaman morarıcak diye elim ayağım birbirine girerdi.
Ams ben onun annesiydim. bilmiyorum ama ağladıgında elimi ağzına koyup damaklarını ovalayıp pişşş pişşş yapınca susuyordu. Rahatlıyordu resmen.
Ozaman anlıyordum onun ANNE si olduğumu.
ŞUAN ;
Biz şuan 4 aylık olduk sayılır.
Fizik tedavi görüyor bilekleri geri sağ kolu sağ bacağı sıkışmış açılmıyor diye. Akciğerleri toparladı ama arada süt kaçtıgı için hastanede antibiyotık tedavisi görüyoruz.Emar istediler omirilik için ama daha yaptıramadık akciğerlerde sıkıntı olur tıkanır anesteziden uyanamaz diye. Eşimin ailesi 'Sopa gibi bebek baksana hamur gibi kemık yok diyorlar oğlum için köy insanı oldukları için anlamıyorlar hastalığından.
Bu da üzüyor beni.
İLERİDE KAYGILARIM
Bebeğime çok ilgi gösteriyorum kafasımı hiç kaldıramıyordu şimdi kaldırmaya başladı bilekleri düzeldi öne geldiler artık. Acaba ellerini nasıl kullanıcak kullanabilicek mi .yada bacaklarını yürüyebilecek mi .konuşabilicekmi.
Beyin fonksiyonları nasıl .hiç bilmiyorum bakıyor bana konuştugum zaman çok dinliyor gülüyor ' Inga' diye ağlıyor.
Noromotor gelişimi geriymiş .
Bakalım bizi neler beklıyor oğluşumla.
Anne olarak bize düşün görevler çok fazla.
Benim bütün işim oğlum oldu 1 saatte bir kere ellerine ayaklarına kafasına hep fizik yapıyorum kaslarını güçlendirsin diye. Bütün gün uyumadığı zamanlarda hep onunla konuşuyorum. Ona kitap okuyorum. Uyuduğu zaman onu izlemekten kendimi suçmalamaktan alı koyamıyorum kendimi.
O benim en kıymetlim en değerlim.
Çok düşündüm neden ben diye ama rabbim derdi verdiği gibi , çaresinide vermiştir diye düşünüyorum.
Oğlumda göz teması , ışığa refleks , emme , göz takibi yoktu ama şuan hepsi var çok şükür.
Rabbim çaresiz dert vermesin.
Ve İnanıyorum ki ;
HERŞEYİN BAŞI SEVGİ , İLGİ
16.Mart 2015 de benim doğum günümle aynı gün doğdu. Çok şanslıydım. Yani ben Öyle hissediyordum kendımı doğuma girerken.
Doğdugunda 4 kilo oldugu için karnımdan çok zor çıkardılar çok su yuttu tuvaletinide yapmıştı karnımda.
Doğdugunda sağ kolu ve sağ bacağı kasıktı.
Ama doğdugunda hipotonikliği çok belliydi.
tehşis çoktan kanmuştu. 38 haftalık doğdu ama su yuttugu için , vucudu ödemli oldugu için , tuvaletini akciğerlerine kaçırdıgı için 45 gün Yoğun Bakımda Yattı.
Ameliyatlı halimle hiç yatmadan hergün süt götürdüm oğluma. Doğurdugum hastanede de değil 1 saat uzaklıktakı hastaneye götürdüler oğlumu ben daha ameliyatta zor nefes almaya çalışırken doktorlar ' Bu nasıl bebek , ben böyle bebek görmedim , ölmüş gibi , çabuk hastane bulun ambulans bulun acil gitmesi gerekiyor dediler. Göbek bağını bile bağlamadan götürmüşler oğlumu hastaneye.
Ameliyatta tansiyonum düştü çok kötü oldum nefesim kesildi bende öldüm geri geldim sanki.
1 gün yatmadan hep gittim oğluma süt sağıp götürdüm.
Dikişlerim şişti iltahap oldular kendımı düşünmedim.
Oğlum , canımın yarısı ,
ne kadar da esmerdi.
Aslında mosmormuş doğdugunda oksijensiz kalmış karnımda.
Doktorum bile anlamamış günü geçmiş bebeğimin.
Çok acı çektim.
Doğdugu andan itibaren ;
Hipotonik
Hipertansiyon
Epilepi
Elleri bilekleri çok aşırı gerideydi.
Parmakları oynamıyor hiç hareket yok
His yokmuş.
Artropoziz multiplex conjenita '1000 ' 1 görülen bi genetik rahatsızlığı varmış.
Boynumdaki omirikler açıkmış.
Emme güçlüğü var ama biberonla besliyoruz.
Akciğerleri iyiye gidiyor ama en ufak ağlamada morarma nefes gitmesi oluyor.
O yüzden biz ağlayacağı testler bile yaptıramıyoruz.
Çok ağlamaması gerekiyor. Ağlarken ritme girip balgamdan tükürük ten ötürü tıkanıp morarıyor. Ödüm kopardı ağladığı zaman morarıcak diye elim ayağım birbirine girerdi.
Ams ben onun annesiydim. bilmiyorum ama ağladıgında elimi ağzına koyup damaklarını ovalayıp pişşş pişşş yapınca susuyordu. Rahatlıyordu resmen.
Ozaman anlıyordum onun ANNE si olduğumu.
ŞUAN ;
Biz şuan 4 aylık olduk sayılır.
Fizik tedavi görüyor bilekleri geri sağ kolu sağ bacağı sıkışmış açılmıyor diye. Akciğerleri toparladı ama arada süt kaçtıgı için hastanede antibiyotık tedavisi görüyoruz.Emar istediler omirilik için ama daha yaptıramadık akciğerlerde sıkıntı olur tıkanır anesteziden uyanamaz diye. Eşimin ailesi 'Sopa gibi bebek baksana hamur gibi kemık yok diyorlar oğlum için köy insanı oldukları için anlamıyorlar hastalığından.
Bu da üzüyor beni.
İLERİDE KAYGILARIM
Bebeğime çok ilgi gösteriyorum kafasımı hiç kaldıramıyordu şimdi kaldırmaya başladı bilekleri düzeldi öne geldiler artık. Acaba ellerini nasıl kullanıcak kullanabilicek mi .yada bacaklarını yürüyebilecek mi .konuşabilicekmi.
Beyin fonksiyonları nasıl .hiç bilmiyorum bakıyor bana konuştugum zaman çok dinliyor gülüyor ' Inga' diye ağlıyor.
Noromotor gelişimi geriymiş .
Bakalım bizi neler beklıyor oğluşumla.
Anne olarak bize düşün görevler çok fazla.
Benim bütün işim oğlum oldu 1 saatte bir kere ellerine ayaklarına kafasına hep fizik yapıyorum kaslarını güçlendirsin diye. Bütün gün uyumadığı zamanlarda hep onunla konuşuyorum. Ona kitap okuyorum. Uyuduğu zaman onu izlemekten kendimi suçmalamaktan alı koyamıyorum kendimi.
O benim en kıymetlim en değerlim.
Çok düşündüm neden ben diye ama rabbim derdi verdiği gibi , çaresinide vermiştir diye düşünüyorum.
Oğlumda göz teması , ışığa refleks , emme , göz takibi yoktu ama şuan hepsi var çok şükür.
Rabbim çaresiz dert vermesin.
Ve İnanıyorum ki ;
HERŞEYİN BAŞI SEVGİ , İLGİ
