Lütfen konum burada birazcık kalsın, çünkü vallahi çok büyük bir dert benim için.
Oğlum yirmi bir aylık,son iki aydır ısırma ve tırnaklama huyu başladı.
Ama böyle hafif bir ısırık değil o 12 dişle nasıl başarıyor bilmiyorum ama resmen etimiz kopacak,benim canım tatlı diyeyim eşim de mahvoluyor ısırılınca.
En savunmasız anımızda uyku,namaz yada kucağımıza alıp sarıldığımız, öpüp koklaştığımız anda çocuk bir anda kaplana dönüşüyor.Etimin en gergin yerinden tutuyor.
Bölgede farketmiyor maalesef, kafamızdan ayağımıza her yerim ısırık ve tırnak izi.
Önce tepki vermedik alışmasın diye fayda etmedi,yapma etme konuşuyoruz anlamıyor yada inat ediyor,canım yanınca kızıyorum kahkaha atıyor.
Çözüm ne arkadaşlar.
Şiddet olan,ses yükselen evimiz yok, kavgayı bile çocuk uyuyunca ediyoruz.Sürekli öpüp kokluyoruz.
Bilmiyorum burada yalnız olduğumuz için dikkat mı çekmek istiyor ne istiyor, anlayamıyorum.
Doğduğundan beri parmak emiyor,hangi yolu denesem onu bırakmadı,parmağı egzama oldu,hala bırakmadı.Sürekli saçımı tutmak ve parmağını emmek istiyor.Bu durum onun için sakinleştirici ve uykuya geçişini sağlayan bir yöntem.Doktorlara danıştım üç yaşa kadar bekle,olmazsa pedegoga götürürsün, yaygın bir olay dedi.Ama benimkinde ki çok başka bir bağımlılık.
Oğlum doğduğunda iki ay yoğun bakımda kaldı,emziremedim o vakit.Günde on dakika camın ardından görebildim, bilmiyorum belki o zamanlardaki anne yokluğu onu saçıma ve parmağına bağladı.
Hem üzülüyorum, bırak bir yerde unutacak diyorum.
Hem de sürekli saçımı asılıp,tel tel kopmasından,yüzümde sürekli tırnak izleri olmasından, ısırılmaktan da bunaldım doğrusu..
Çözüm bulabilmiş olanlardan tavsiye bekliyorum, teşekkürler.
Oğlum yirmi bir aylık,son iki aydır ısırma ve tırnaklama huyu başladı.
Ama böyle hafif bir ısırık değil o 12 dişle nasıl başarıyor bilmiyorum ama resmen etimiz kopacak,benim canım tatlı diyeyim eşim de mahvoluyor ısırılınca.
En savunmasız anımızda uyku,namaz yada kucağımıza alıp sarıldığımız, öpüp koklaştığımız anda çocuk bir anda kaplana dönüşüyor.Etimin en gergin yerinden tutuyor.
Bölgede farketmiyor maalesef, kafamızdan ayağımıza her yerim ısırık ve tırnak izi.
Önce tepki vermedik alışmasın diye fayda etmedi,yapma etme konuşuyoruz anlamıyor yada inat ediyor,canım yanınca kızıyorum kahkaha atıyor.
Çözüm ne arkadaşlar.
Şiddet olan,ses yükselen evimiz yok, kavgayı bile çocuk uyuyunca ediyoruz.Sürekli öpüp kokluyoruz.
Bilmiyorum burada yalnız olduğumuz için dikkat mı çekmek istiyor ne istiyor, anlayamıyorum.
Doğduğundan beri parmak emiyor,hangi yolu denesem onu bırakmadı,parmağı egzama oldu,hala bırakmadı.Sürekli saçımı tutmak ve parmağını emmek istiyor.Bu durum onun için sakinleştirici ve uykuya geçişini sağlayan bir yöntem.Doktorlara danıştım üç yaşa kadar bekle,olmazsa pedegoga götürürsün, yaygın bir olay dedi.Ama benimkinde ki çok başka bir bağımlılık.
Oğlum doğduğunda iki ay yoğun bakımda kaldı,emziremedim o vakit.Günde on dakika camın ardından görebildim, bilmiyorum belki o zamanlardaki anne yokluğu onu saçıma ve parmağına bağladı.
Hem üzülüyorum, bırak bir yerde unutacak diyorum.
Hem de sürekli saçımı asılıp,tel tel kopmasından,yüzümde sürekli tırnak izleri olmasından, ısırılmaktan da bunaldım doğrusu..
Çözüm bulabilmiş olanlardan tavsiye bekliyorum, teşekkürler.
Size kolayliklar diliyorum
