Davranış Bozuklukları Oğlumla aramdaki ilişki (lütfen beni bu konuda aydınlatın)

edit................................................................................................

Babaannesinden geldi bir kaç saat önce ve bana çok kötü davrandı. Beni sevmediğini, istemediğini, artık hep babaannesinde kalmak istediğini söyledi. 10 dakika sonra uykusu geldi uyudu ve az önce uyandı. Belki uykusuzluktan dolayı böyle yapmıştır diye düşündüm. Onu sevdim, okşadım ama hala sanki bir şey yapmışım gibi yüzüme bile bakmıyor ki aramızda kötü bir şeyde olmadı.

Dün onu orada bıraktığımda ağladı ilk önce. Babaannesi Carrefour'a götüreyim mi seni dedi tamam dedi beni uğurlamadan içeriye gitti. Bugün geldi bambaşka bir ruh halinde

Offf nasıl bir yol izlemem gerekiyor cidden bilmiyorum

SADRAZM_33 .!.:

canım malesefki çocuğun dengesiz büyüyor...bu çok kötü bana göre..çünkü sen ona yanlış yaptığında doğruyu anlatmaya çalışırken babannesi bunu göz ardı ediyor..aslında doğrusu senin yaptığın fakat çocuk bu kuralları kaideleri sevmez istemz ve işine nasıl geliyosa o şekilde davranır..oda haliyle daha rahat hareket ettiği ve kural koymayan babannesinin yanında daha mutlu oluyor..sanada hırçın davranmasının nedeni senin onu kısıtlaman..başında sölediğim gibi çocuğun çok dengesiz büyüyor!!!harekete geçmelisin...
biri çocuğa kızarken diğeri onu alttan alıp bişi olmaz dememeli bu çocukta ters etki yaratıp ayrıca şımartıyo..ya babannesine senin davranman gerektiği gibi davranmasını söleki bu çok mümkün olmayabilir çünkü yaşlı kadın sonuçta torun da herşeyden tatlı o yüzden taviz vermesi pekde şaşırılası bi durum değil...bence babanneden biraz uzak kalmalı ve çocuğu kendi kontrolüne tekrardan almalısın..

Genişletmek için tıkla...

İşte sırf bu yüzden eğitimimi tamamlamadan diğer seneye erteledim ve onu oraya götürmekten ve kalmasından çok onların buraya gelmesini sağladım ve hakikaten çok önemli bir işim olmadıkça onu kalması için bırakmadım ama malesef yakın oturuyoruz görüşme sıklığımız çok çok fazla olmasa da az da değil.

Bu işe yaradı tabi. Daha farklı oldu benimle ilişkisi ama aylar sonra orada ilk kez kaldı ve sonuç yine başa dönüş. Anında nasıl bu kadar değişebiliyor bilmiyorum. Babası buraya dönünce biraz daha farklı olur belki çünkü babasını çok seviyor ama eşim hem çok iyidir ama aynı zamanda sınırları bellidir. Eşimin çocuğuma davranış şeklini beğeniyorum çünkü ne laubali ne de sert. Biraz da onun eksikliğimi yoksa ben mi bir şeyleri atlıyorum, yanlış yapıyorum bilemiyorum anında değişiyor oraya gidince. Şu an yüzüme bile bakmıyor. Hadi babaannene götüreyim desem dünden razı olacak ya da gezmeye gidelim desem. Ama evde sevdiği bir aktiviteyi birlikte yapmayı önerdim istemedi

edit.........................

canım kreş yaşı gelmiş yarım gün kreşe versen hem yaşıtlarıylaa oynar hem de kuralları da daha çok alışır

Oğlumun olayı babaanne ve dededen çok sürekli dışarı çıkmak, gezmek istemesi. Yazın her gün dışarı çıktık belli saatlerde ve eğleneceği tarzda bişeyler yaptık ama şimdi mevsim kış ve dışarı çıkmamız kısıtlandı tabi. Fakat babaanneye arada bir gidiyor ve her gittiğinde de babaanne hem onu gezmeye götürüyor hem de ne isterse alıyor, yapıyor. ve sanıyor ki orada kalsa hep böyle olacak.
benim arkadaşım gelse babaannesine arada görüştüğüm ve dese ki gel gezmeye gidelim. babaannesini de orada bırakır gider. kim götürüyo onu gezmeye önemli değil yeter ki hep gezsin, eğlensin. bir kere arkamdan bile ağlamadı. tamam güzel bir şey sosyal olması ki ben de bana çok bağımlı olmaması için uğraştım ama onun ki çok fazla.

Hissettiğim şu an aynen şu; Beni haftalarca görmese de eğer keyfi yerindeyse hiç sorun etmez ve beni özlemez. Aramaz bile. İşte böyle bir çocuk.

Tamam babaanne bunu ortaya çıkarıyor ama babaanne değil anane de olsaydı (başka ülkede ananesi) aynı şey olurdu o yüzden bazı şeyleri tasvip etmesem de k.validemi suçlayamıyorum.

sorularınıza ve sorunlarınıza yaşanmış olaylarla ilgili cevaplar şu kitapta var

Çocukla Birlikte Büyümek - Dilek Kırcaoğlu - %20 indirimli - Anneyiz Biz

tavsiye ederim bende var daha çocuğum yok ama arada okuyorum.sizin sorunlarınızdan ve benzeri sorunlardan yakınan annelere tavsiyeler var.yazayım dedim ama uzun

sizin tavrınız çok doğru.maalesef anneanne babanne böyle davranıyor.hemen hemen herkesin ebeveyni bu tavırlar içinde.benim annem bile 11 yaşındaki yeğenim tarafından parmağında oynatılıyorr..dengeyi kurmak zor elbette.ama kurallar da çok önemlii.çocuğunuzun bu şekilde davranması sizi sevmediğini göstermiyor.saddece diğer muamele işine geliyor sizide o yönde davranmaya zorlamak için bir taktik sadeceeee...

Öncelikle verdiğiniz tavsiyelere teşekkür ederim. İnanın dikkate alıyorum yazdıklarınızı ve değerlendiriyorum. Bazen insan bir problemin içindeyken göremiyor. Dışında kalınca daha net anlayabiliyorsun. İşte ben de çok fazla boğulduğumu hissediyorum şu sıralar. Eşim 10 aydır askerde, çok istediğim bir eğitimi 1.5 yıl sonra ara vermek şartıyla erteledim ve k.validemlerin yakınımda oturması ve bazı şeyler beni bunalttı sanırım

Eşimin şu an için önerdiği en iyi çözüm onu beklemem ve sonrasında uzağa taşınıp kontrolü elimize almak. Ben de bekleyiş içerisindeyim ama bu süreç beni bazen yıpratıyor

cocugun sorunu sadece gezmek eglenmek istegi olmayabilir,bir psikologtan yardim alabilirsin.Cok dikkatli ve ozverili bir anne oldugun belli ama bazen dogru yapayim derken cok buyuk yanlislar yapabiliyoruz,belki bir uzman sorunun tam olarak neden kaynaklandigini bulabilir,kayinvalidenizden uzaga tasinmanin sorunu cozecegini de sanmiyorum.Benim ablamin da oglu var(ablam oglu icin yasar resmen) ve okula basladigi zaman cok buyuk sorunlar yasadilar.Psikologla gorustuklerinde asil sorunun ablam oldugu ortaya cikti,ablama calismaya baslamasini ve cocuga ananesinin bakmasini tavsye etmis ayrica.Asiri sevgi ve ilgiden cocugu o kadar bogmus ki,cocugn gozunde degeri iyice dusmus ve doktor bu sekilde devam ederse aralarindaki bagin tamamen kopabicegini soylemis.Sen de en kisa zamanda bunun sebep ve carelerini arastir,ama kendini de uzme.Belki babasindan uzak kalmak da onu boyle davranmaya itmis olabilir.

Merhaba. Yaşadığınız çok üzücü bir durum gerçekten ama onun çocuk oldugunu ve çıkarları dogrultusunda hareket ettiğini unutmayın lütfen.

Bu yasaklar konusunda ben de anneanne-dede-babaanne ile çok tartışıyorum maalesef. Yalnız bir doktor da şöyle demişti: Önemli olan konunun tutarlılığı değil, kişinin tutarlılığıdır. Yani mesela siz bugün olmaz dediğiniz şeye yarın olur diyorsanız, veya önce hayır deyip sonra ağladı diye çikolata yemesine izin veriyorsanız sorun olur diyor. Ama mesela babaannesine gittiğinde babaanesi çikolata istediğinde itirazsız çıkarıp veriyorsa bu bir sorun değildir diyor. Önemli olan babaanesinin önce itiraz edip sonra ağlamasına dayanamayıp çikolatayı vermemesidir diyor. Yani çocuk sizinleyken sizin evinizdeyken sizin kurallarınızla yaşar, babaannesinin evindeyken onun kurallarıyla yaşar. Önemli olan tutarlılıktır diyor.

Tabi bunu da sağlamak çok zor maalesef. Anneme kaç kere diyorum yapma anne onun iyiliği için diye, napayım kızım aglamasına dayanamıyorum diyor. E ağlatma o zaman, hayır dediğin şeyin arkasında duramayacaksan hiç haıyr deme ver gitsin diyorum.

benime 3,5 yaşında bi oğlum var.aynı şekilde babaannesiyle çok yakın oturuyoruz ve ben sık sık ona bırakıyorum dışarıda işlerim olduğu zaman.2 yaşındayken eşimle 2 günlüğüne tatile çıktık eve geldiğimizde zorla getirdi babası annesinden ağlaya ağlaya bir oldu.ben kucağıma almaya çalışıyorum istemiyo babaannem babaannem diye tutturuyo orda bide 14 yaşında küçük halası var oğlumla bi sürü oyun oynuyolar ne yapıyosa yapsın asla kızmıyolar. bende sizin gibi çok güzel vakit geçirmeye çalışıyorum güzel vakit geçirirken çok seviyo beni ama onlara bıraktığım zaman hiç ağlamaz arkamdan büyük bi sevinçle gidiyor.bu yıl kreşe başladı ordaki pedagogla görüştüm bu durumu bu davranış hiç normal değil bi çocuğun anneyi aramaması duygusal eksiklikten kaynaklanır aranızda duygu bozukluğu var sizden beklediği duygusallığı göremiyor dedi çok bozuldum nası üzüldüm anlatamam onun için canımı veririm ama o bunu hissedemiyomuş demekki kural koymak her zaman işe yaramıyor.güzel dille anlatmak lazım birazda kendi haline bırakmak lazımmış deniyorum bakalım..sizde paylaşımlarınızı yazarsanız sevinirim..

Fazla kural insanı bıktırır. Ufacık çocuk o daha bu kadar kural niye. Birazcık gevşek olun. Birazcık oluruna bırakmayı deneyin bazı şeyleri.
Bende 3.5 yaşında minnacık bir çocuk olsam, bende (anlattığınıza göre) babaanneyi tercih ederim. Niye?? orada özgürdür. Uykusu olmasa bile illaki "saatin geldi yat bakiyim" diyen biri yoktur karşısında. Canı ne isterse onu yapar. Kimi mutlu etmezki böyle bir hayat.

Ben kuralsızlıktan bahsetmiyorum ama fazla kuralcı olmayın.
Bana göre evdeki kurallar; akşam hepberaber yemek yenmesi, yemekten sonra ellerin muhakkak yıkanması, yatarken dişlerin fırçalanması, odalarında istedikleri kadar oynayıp odayı dağıttıktan sonra ellerinden geldiğince odanın toplanması (her tarafın pirüpak olması şart değil ), biri konuşurken diğerinin sözünü kesmemesi, filandır. Atıyorum akşam 9.30 damı yatması lazım ogün canı o saatte değilde 1 saat sonra yatmak istiyordur, benim nazarımda bir sakıncası yok. O gün canı dışarı mı çıkmak istiyor, olabilir, çıkabiliriz. Alt kattaki çocukla oynamak mı istiyor akşamları, olabilir, gitsin oynasın, o akşam belirlenen saatte yatmak zorunda değil.

Nasıl mutlu oluyorsa öyle yaşasın çocuğunuz, rahat bırakın. Biraz daha toleranslı olun lütfen. kaba tabirle ipleri elinizden bırakmayın ama bu kadarda katı kuralcı olmayın.

Kuzum

Yorumunuza bakarak, bu kadar anlattıklarımdan despot bir anne olduğumu (!) çıkarmışsınız herhalde ve "pes" demek istiyorum müsadenizle. Evinde de özgür oğlum yeterince. Hangi ruh halinde okudunuz yazımı bilemiyorum ama sorun değil. Dikkate alarak okudum yorumunuzu, sinirlenerekte değil. Bunu da ayrıca belirteyim.
Kötü sözlerinde gülmem, onun kötü olduğunu anlatırım anlayacağı şekilde ve yahutta şu an bulunduğu yaştan dolayı asi davranışlar içinde olabiliyor ve bazen etrafındakilere ve bana vurabiliyor bunu gerekli şekilde anlatır devam ederse gülüp geç(e)mem.
Ben, gereken şekilde uygulamaya çalışıyorum kuralları. Her normal, aklı başında anne gibi
Herhalde bu kanıya yazımda "düzenliyim" dememle ve bir kaç kez "kural" kelimesini kullanmamla varmışsınız. Onca yazdığımdan cımbızla bunu çekmişsiniz.
Misal; "Çocuk büyütürken evi temiz tutmak, kar hala yağarken kapının önünü temizlemek gibidir" bunun böyle olduğunu biliyor, çocuğumu nazi kampı gibi bir evde de yaşatmıyorum emin olun. Fazla dramatize ederek yazmışsınız yorumunuzu bana göre

juliett06
Öncelikle yapıcı yorumunuz için teşekkür ederim. Bu tür yorumları her zaman dikkate alıyorum emin olun.
Bir haftadır evde ve hiç bir sorun yaşamadık. Dışarıya da çıkardım ama tabi mevsim kış her gün çıkaramıyorum (market hariç) yazın çok sık dışarı çıkardık. Bizim sitenin bahçesi var ve abartısız 25 çocuk felan oluyor her gün bahçede. Her gün birlikte bahçeye gidiyorduk ve saatler boyunca oynuyordu. Fakat havalar soğuyup eve kapanınca haliyle canı sıkılıyor ve apartmanımızda onun yaşıtlarında kimse yok. E bahçede oynadığı çocuklar büyük ve okula gidiyorlar.
Babaannede her olduğunda dışarı çıkıyorlar ve sanıyor ki her gün orada olsa öyle geçecek zaman ama, o kısıtlı zaman içinde tabi odak noktası o. Oğlum babaannesinden döndükten sonra, beli ağrımış k.validemin ve iki gün dışarı çıkmadan yatmış. Yani her gün onunla olsa babaanne de her gün onu dışarı çıkarıp, evi hiç temizlemeyip sadece onunla vakit geçiremez.
Demek istediğim fazlasıyla sosyal bir çocuğum var evet. Ve tabi ki babaanne, dede daha toleranslı olur torunlarına çünkü onların torunlarını yetiştirmek gibi bir sorumlulukları yok. Bu, anne ve babanın görevi. Onların işi, (eğer bakımını üstlenmemişlerse) torunları onların yanındayken torununu korumak, onunla eğlenmek, birlikte zaman geçirmek vs... Geriye kalan herşey anne ve babanın sorumluluğunda.


Bir haftadır sorunumuz yok herşey gayet güzel. Babaanne buraya geldi eşim çarşı iznine çıktı (askerde) hep birlikte internette görüştük eşimle. Gayet herşey iyiydi. Oğlumda normaldi.
Görümceme bırakıyorum bazen işim olduğunda ve bazen oğlumla zaman geçirmek istediklerinde yine problem yok herşey güzel çünkü görümcem de eşi gereken yerde "dur" derler ama k.valideme gittiğinde oğlum 180 derece değişmiş dönüyor. Bu problemi çözemiyorum ve nasıl çözmem gerektiğini bilmiyorum şu an için. K.valideme de kızmıyorum çünkü normal beni de ananem büyüttü. Arada sırada görüşüyorlar ve onun terbiyesinden o sorumlu değil, ona vurduğunda gülüp geçtiğinde benim gülüp geçme gibi bir lüksüm yok.

Nyese babasının gelmesine az bir süre kaldı ve eminim ki eşim bazı problemleri çözecektir. Eşime çocuk yetiştirme konusunda gerçekten güveniyorum. Bu da beni rahatlatıyor.


Zor zamanlar hem benim hem eşim hem de oğlum için ve bu ilk yazdığım yazıyı da oğlumdan o sözleri duyduğumda yazdım. Tabi insan üzülüyor elinde olmadan. Hayatta ondan daha fazla sevdiğim hiç kimse yok ve söz konusu o ve onunla ilgili problemler olunca endişeleniyorum bazen ve daha hassas oluyorum sanırım ama bu bir süreç geçecek her zorlu sürecin bir gün geçtiği gibi. Bunu biliyorum.

Herkese teşekkür ederim. İyi akşamlar

Bu arada şimdi yanlışlıklarım varsa düzelteyim diye yazımı okur iken çözümü yazdığım yazının içinde buldum galiba. Bir- iki gün değil de, bu sorun devam ederse bir süre babaannesinde kalsın oğlum. O zaman muhtemelen anlayacak bir süre sonra herşeyin rutine bindiğini ve her gün ilgi alaka en üst sınırda olamayacağını, her gün dışarı çıkamayacaklarını... Ciddi ciddi düşünmeye başladım şu an Çözümsüzlükten çözüm doğduğu an bu andır sanırım

Yaptığım yorumdan despot bir anne olduğunuz fikrine kapıldığımı nerden çıkardınız merak ettim.

Ben sadece fikrimi yazdım, gerisi size kalmış.
Agresif bir tavır sezdim sizde, yorum yaptığım vakit harcadığım için üzüldüm şimdi.
Siz kendi doğrularınızla büyütün çocuğunuzu o zaman ne diyim ki

kuzum .!.:

Fazla kural insanı bıktırır. Ufacık çocuk o daha bu kadar kural niye. Birazcık gevşek olun. Birazcık oluruna bırakmayı deneyin bazı şeyleri.
Bende 3.5 yaşında minnacık bir çocuk olsam, bende (anlattığınıza göre) babaanneyi tercih ederim. Niye?? orada özgürdür. Uykusu olmasa bile illaki "saatin geldi yat bakiyim" diyen biri yoktur karşısında. Canı ne isterse onu yapar. Kimi mutlu etmezki böyle bir hayat.

Ben kuralsızlıktan bahsetmiyorum ama fazla kuralcı olmayın.
Bana göre evdeki kurallar; akşam hepberaber yemek yenmesi, yemekten sonra ellerin muhakkak yıkanması, yatarken dişlerin fırçalanması, odalarında istedikleri kadar oynayıp odayı dağıttıktan sonra ellerinden geldiğince odanın toplanması (her tarafın pirüpak olması şart değil ), biri konuşurken diğerinin sözünü kesmemesi, filandır. Atıyorum akşam 9.30 damı yatması lazım ogün canı o saatte değilde 1 saat sonra yatmak istiyordur, benim nazarımda bir sakıncası yok. O gün canı dışarı mı çıkmak istiyor, olabilir, çıkabiliriz. Alt kattaki çocukla oynamak mı istiyor akşamları, olabilir, gitsin oynasın, o akşam belirlenen saatte yatmak zorunda değil.

Nasıl mutlu oluyorsa öyle yaşasın çocuğunuz, rahat bırakın. Biraz daha toleranslı olun lütfen. kaba tabirle ipleri elinizden bırakmayın ama bu kadarda katı kuralcı olmayın.

Genişletmek için tıkla...

aynen benim yazacaklarımı yazmış arkadaş tekrar yazma gereği duymadım
ama neden bu kadar sinirlendiniz anlamadım
burda sizi kıracak kötü birşey göremiyorum benn
aksine size yardımcı olabilmek adına vakit ayırıp uzun uzun yazmış
belki sizin görmediğiniz farklı bir pencereden bakmıştır olaya
yazdıklarınızdan ne kadar ilgili çocuğunu önemseyen bir anne olduğunuz belli oluyor ama bende biraz fazla kuralcı buldum sizi