Bilmiyorum belki de öyle olmak lazım ruh sağlığı için. Çocuklarla uğraşmaktan etrafıma çatıyorum artık. Uğraşmak istemesem bile bir şekilde anlatıyorlar. Burada okuyordum bazen "öğretmene ne bizim sorunlarımızdan, dersini anlatsın geçsin" diyen üyeler. Bana neden denk gelmiyor öylesi? 21.30'da arayıp hocam yarın velayet davam var dua edin diyor veli, ben şok tabi, ne davası ne oldu derken gecem mahvoluyor.
Bölge olarak genelde öyle gibi, önceden daha kötüymüş ama 3-5 senedir düzelmiş nispeten. Benim sınıfım gibi az sınıf var ama tek değilim sanırım duyduklarıma göre.
Koalinacım, okurken benim sorunlarımı okur gibi oldum.
5 yıldır ilk kez bu kadar sıkıntılı öğrencinin bir arada olduğu bir sınıfım var.
Ve ben inanılmaz yoruluyorum.
41 kişilik sınıfım oldu da bu kadar zorlanmadım.
Normal bir karışım vardı. 41 de 7 tane sıkıntılı çocuk yine yürüyor bir şekilde.
Şimdi 24 mevcutla inan 12 çocukta problem yaşıyorum.
Bunların 7 tanesi parçalanmış aile çocukları , üvey anne ile vs..
Kalanlar da tamamen ilgisiz velilerden oluşuyor.
Derste, gözümün önünde birbirlerine saldırıp, yaralıyorlar.
Bir sabır, iki sabır, üç sabır, dediğin iyi davranış panoları vs hepsini denedim işe yaramıyor.
Bir dersimin yarısı mahkeme kurmakla geçiyor, kim yaptı, neden yaptın, niye vurdun, hadi yarayı temizleyelim falan.
İnanması güç ama böyle..
Ve artık bir yerden sonra aynı çocuklara karşı tahammülü azalıyor insanın.
Verilen sözleri tutmayan, yoran, yoran, sadece zarar veren ve hep yoran çocuklar..
Bunlardan sürekli şikayetçi veliler ve diğer öğrenciler...
Ve sıkıntılı çocuklara faydalı olamamaya başladığımı hissediyorum bir zaman sonra en çok buna üzülüyorum
Ne kadar çabalarsam çabalayayım ailelerin sorunları yüzünden çocuk okula, derse odaklanamıyor ki.
Boşa kürek çekiyorum ve hiç bir şeyi düzeltebilmiş değilim.
O kadar üzgün ve stresliyim ki, üstelik başkalarının dertlerini kendi derdim gibi alıp üzülen bir yapım var.
Eve kadar getiriyorum bu sorunları. Yüzüm gülmez oldu ve eşim çok kızıyor artık.
Ben de dersimi anlatır geçerim diyebilen biri değilim, bayağı bayağı karışıyorum aile içi sorunlara çünkü
öğrencim etkileniyorsa beni de ilgilendirir bu konu diye düşünüyorum.
Velilerim aynen sana dedikleri gibi dertlerini uzun uzun anlatıp yardım istiyor.
Bir tane aldatılan var, adam kumayı eve kadar getirmiş. Birlikte yaşayacaksınız diye velimi öğrencimin
önünde dövmüş kaç kere. En son sınıfa kadar getirdi kadını.
Öğrencim artık o kadar içine kapanık bir çocuk oldu ki.
Bir cümleyi bir kaç kez tekrar edip cevap alabiliyordum.
Dayanamayarak karıştım, rehber öğretmeni de soktum araya.
Haddini bilmez kuma,velimin telefonundan beni arama cesaretinde bulundu.
Bir öğretmen aile içine karışamaz dedi.
Adam psikopatın önde gideni olsa her şeyi yapar yani düşününce eşim sana ne demeye başladı bana artık.
Öğretmen döven, öldüren veli yok mu neler duyuyoruz.
Muhattap olduğumuz şeylere bak..
Bunun ilerisi de olabilir yani. Arsız, utanmaz insandan her şey beklenir.
O sebeple sana tavsiyem, kendini tutmaya çalış ve çok duygusal davranma.
Senin kadar duygusal biri olarak yazıyorum bunları ama üzgünüm çok çaremiz yok..