hayatıma giren ilk kişiydi.. tam 8yıl sürdü.. çok sewdim, hemde haddimden fazla..
ama ailesi hiç istemedi beni,8 yıl boyunca 1 kere konuştum aile büyüklerindn biriyle tlfda onda da "unut" lafını işittim.. annesi tlfda unut oğlumu dedi, unutmadım 6 yıl daha sürdürdüm.. bariz bişe yoktu ortada,ama hissediodum,o kişiyle tlfla konuşurken anne-babası odaya girince tf kapatıodu suratıma (kız çocuğu gibi) , benim olduğum şehre geldiği zaman annesi tlfda çabuk gel "tek gel" die telaşlanırdı:umursamaz:
bu gibi şeylerin üzerine o şahsın sorumsuz ilgisiz we mücadelesiz hareketleride eklenince 8yılın sonunda isyan bayraklarını çektim , we çok sewmeme rağmen bıraktım ardımda herşeyi, tlf kapattım hemen yeni bi hat aldım, kaldığım yurt odasını değiştirdim numarayı bilio die, we sildim herşeyi, o gece yatağıma yattım we "unuttum" dedim ,8 yıldır uyumadğım kadar rahat bi uyku uyudum..
şimdi nişanlıyım hayatıma giren 2. erkekle, tosunumla, çok sewiyorum hemde canımdan çok, we sewiliyorum sahip çıkılıyorum sorumluluklarını bilen we benim sewgime değer weren biri war hayatımda , mutluyum huzurluyum..
her gece şükrediorum Allaha tosunpaşamı çıkardığı için karşıma:Saruboceq:
(((((((((
