Doktorumun tavsiyesiyle ilaç kullanmadım. Günlük hayatımı etkileyecek düzeye geldiği noktada dizginleri elime alıp o takıntımın tam tersi davranmaya zorluyorum kendimi. Bir ara evi üç kere kilitleyip geri açıp tekrar sonuna kadar kilitlemezsem eve hırsız gireceğine inanıyordum. Sonuna kadar kilitleyip açıp geri kilitlemek totemimdi. Bunu çöp atıp gelecek olsam da derse geç kalmış olsam da yapıyordum. Baktım ki hayatımı etkiliyor bir süre evimi hiç kilitlemeden çıktım. Dışarıdayken kriz geçiriyordum resmen kilitlemeden çıktığım için. Kötü bir şey olacak, evde kedim var, o kaçacak ya da eve biri girip ona zarar verecekmiş gibi hissediyordum. Çok zorladım kendimi eve dönüp kapıyı kilitlememek için. Sonra eve geldim her şey normal. Bir aksilik yok, kedim evde mutlu mutlu uyuyor. Önceden de aptalca olduğunu düşünüyordum bu totemlerimin ona rağmen yapıyordum. Yapmadığımda kötü bir şey olmadığını göre göre yenmeye başladım.
