Kesinlikle anasınıfı öğretmenliği...i Ki yıl anasınıfı öğretmenliği yaptıktan sonra on yıl kız meslek lisesinde çocuk gelişimi öğretmenliği yaptım ... Yazılı sözlü sınavlar nöbet , ergenlerin psikolojik sorunları bıktırdı beni... Teneffüse çıkmak , öğretmen arkadaşımla oturayım iki kelime konuşayım altı saat teneffüs yapmamıyorum diye serzenişe bulunanları anlayamıyorum.. Çocuklar sabahçıysa zaten geç gelir okula , gelince serbest oyun oynar , kahvaltı yapar sonra etkinliklere geçer.. Etkinliklere geçene kadar zaten öğretmen o arada istediğini yapar çayını içer , etkinlikleri hazırlar, gelişim dosyalarını doldurur( senede üç kere yapılıyor bu iş).. Sınıf öğretmenliği ayda branş öğretmenliği daha meşakkatli.. Yok okuma yazma öğreteceksin, ödev hazırlayacaksın, branşların yazılısı sözlüsü eve iş götürme ... Bu arkadaşların işi daha zor... Evet bizim işimizde kolay değil ama diğer branşlara göre inanın daha rahat.. En azından oyunla herşeyi öğretmek kadar zevkli birşey yok... Hele bir de o minicik yüreklerin saf sevgileri yok mu ne teneffüs umurumda ne insanların bakıcı gözüyle bakması .. Ayrıca ben insanların anasınıfı öğretmenliğine bakıcı olarak baktıklarını düşünmüyorum... Böyle düşünenlerin kompleksli ve işe yaramayan insanlar olduğunu ben düşünüyorum...Özellikle son dönemlerde puanlarının yüksek olması, insanların okulöncesi eğitim hakkında bilinçli olmaları bu alanı güçlendirdi... Bir daha dünyay gelsem yine anasınıfı öğretmeni olurdum.. Ve şiddetle herkese tavsiye ediyorum, üstelik ataması diğer branşlara göre daha avantajlı...