Davranış Bozuklukları okula balarken iddetli problem yaayan var m?

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.

CennetKokulum

kuzusu'nun kuması
Kayıtlı Üye
17 Ağustos 2007
2.451
36
358
Diğer
kılar anassınıfına baslıycaz kızım cok problemlı bana asırı baglı gecen sene cok sıkıntı yasadık o gunden berrıde korkuları bır dınıyor bır hortluyor 1 aydır tuvalete gıderken pesımdeydı babasıyla bıle bakkala ıtmıyor yalvarıyoruz odullendırecez dıyoeuz gıtmıyor anneannesıne son derece baglıdır onla bıel gıderken karnı agrıyor mıdesı bulanıyor okuldada yasıycam bunları napacam ben ya
 
1 yıl geç yollasanız....öncelikle çocuğunuzun bu korku ve size olan bağımlılığını, bu süreçte halletmenin yollarını arasanız...okul hayatının ilk başlangıcı sancılı olunca çocukta travma yaratıyor ve hem uzun hem de zahmetli bir süreç oluyor çocuk ve aile için....

biz bunu yaşadık, üzerinden uzun yıllar geçmesine rağmen hatırladığımda adeta canım yanıyor,içim çok kötü burkuluyor....çalıştığım için ertelememiştim ama hayattaki en büyük pişmanlığımdır....çünki çocuğun psikolojisi herşeyden önemli.....
 
canım zaten sımdı otomatık kayıt oluyor e kayıt gec gonderme sansın yok 2004 dogumlular mecbur seneye baslıycask 1. sınıfa e anasınıfına gondermesem olmaz 1. sınıfta daha zor olur b u surec 1 yıldır hazırlıyorum cocugu okula ama ıste hep boşa gıttı aynı yanı endıselı kaygılı bır cocuk sız nasıl atlattınız bu surecı
 
merhaba arkadaşım 12 yaşındaki kızamda anasınıfına gidecegi zaman da tıpa tıp aynı şeyleri yaşadık sakın ha bir yıl geç falan yazdırayım deme zaten bunu senin anlaman için yaptığı bir tepki okula gitmesi gerektiğini anlasın büyük bir ihtimal benim kızımda olduğu gibi okula gitmemek içinde aglayacak ilk hafta aman pes etme sen daha inatçı ol benim kızımın ögretmenine her zaman minnetkar olmuşumdur bu konuda ögretmenle iş bir liği yaparsan iş daha kolay olur benim kzımn ögretmeni aglamasına ragmen sınıfa hiç almadı gelirsen sınıfa iş zorlaşır aglasın susar demişti çıkışlarda bizimle eve geldi bir hafta önce kendisiyle arkadaş yaptı kızımı şimdi 12 yaşında anlatınca gülüyoruz ama çok zor okula gidilmesi grektiğini anlasın karın agrısı baş agrısı falan filan psikolojik çünkü allah yardımcın olsun
 
canım cok sagol cok korkuyorum cok kabus gıbı aklıma geldıkce yasıyacaklarım karnıma kramp gırıyor ve pek te sabırlı olamıyorum lınkı tek tek okudum sagolasın yazan arkadaslar son durumu anlatmamıs keske duzelen cocukalrın annelerı nasıl aştıklarınıda anlatsalardı bu durumu
 
senin bukadar stresli ve gergin olman çocuğunada yansır.mümkün olduğunca ona hissettirmemeye çalış.linkte verdiğim benim yazdıklarımı adım adım uygula ordaki bazı arkadaşlarla ben daha sonrada görüştüm hepsi de atlattı ateş ve su'yla özeldende görüştük oda çok stresliydi ama geçdi gitti.bence bu güzel zamanların tadını çıkarıp çocuğunla zevkli bir okul alışverişi yap onu heveslendir.gözünde büyütme lütfen...
 

sevgili arkadaşım bu kadar gerilme çoçuğada yansıtırsın benim kızımıda anlatmıştım ilk zamanlar sana hiç o vakit geçmiyormuş gibi gelebilir ama tabiki geçeçek sen rahatla önce en fazla bir hafta bak göreceksin sıkıntı yapma ece73 söylediği gibi çoçuğunuda al güzel keyifli zaman geçirerek okul alışverişini yapın bakalım belki alış veriş özendirici olabilir şimdiden kolaylıklar diliyorum
 
kızlar bekledegımı yasadım sabah sakınce cıktık mutluydu sınıfa bırakıp cıktım kapının onunde 3 dk surmedı aglamıs ogretmen cagırdı bır sure sonra kapıda bekledım sık sık kontrol ettı benı ama sınıfta durdu gozu bendeydı hep bol bol agladı yıne ogretmene ben korkarak geldım demıs bogurmus bır ıkı kere umarım 10 gun gıbı bır surede atlatırız cok nazlı ya
 
kızlar sımay aynı hala bır gelısme yok sınıfın onunde kapı acık beklıyorum dun cok agladı daha ıkıncı gun olamasına ragmen yardımcı abla zorla ıcerıye sokuyor cocukları ve kapıyı kıtlıyor yoksa alısmazlar dıyorlar bu durum benı rahatsız ettı dun sımaydada denedı aglama krızı gecırdı kalbımın atısı dısardan duyulacak kadardı duvardan duvara attı aklını yıtırırcesıne algadı dayanamadım kapıya vurdum cıkardılar sanmıyorukı bu sekılde sımay alıssın zorla ıcerı sokulup krız gecıren bır cocuk nasıl sakınlsırkı susar dıyorlar sussa bıle sıddetlı panık ve korku yasayacak ertesı gun ne olacak pekı offf dunyanın en zor ıslerınden bırymıs cocugunu bırakıp gıdenlere hayranlıkla bakıyorum ılk gun aglıyan bır cok cocuk sustu arada aglıyorlar ama annelerı dısarda beklıyor ve duruyor cocuklara benımkı kapnıın onunde durmama bıle karsı cıkıyor dun gun boyunca agladı sankı hıc duzelmıyecek gıbı cok kotuyum bugun agrı keesıcı mıyde hapı ve sakınlestırıcı aldımda ayakta kaldım cok cagresız bırakıyor benı pedogog faydalı ourmu dersını haftaya goturmeyı dusunuyorum bır arkadasım goturdu bu sebepten dolayı cocuk okadar kotuymuskı zanac sanırım sakınlstırıcı onda kullanmıslar 15 gun anne ogul
 
Bugun pedegoga gıttık sımay okulun ıkıncı gunu ılk gunune oranla cok kotu oldu yardımcı ogretmen ıcerıye alıp kapıyı kapattı aklı cıkacak gıbı aglayıp krız gecırmesı bana 10 dk gıbı geldı ama sanırım 1-2 dk surdu cıgerım parcalandı ılk defa kızımın obyle feryat ettıgını gordum ogretmen 2 gun delı gıbı aglıyan cocuklar alıstı aglar alısır dedı ama ben kızımı tanıyorum oyle arsız bır cocuk degıl alısmaz dahada kotuye gıder hemen actırdım kapıyı aldım yanıma ama eve gıtmedık bır sure okulda kaldık 3. Gun kapı acık vazıyetteyken ıcerı gırdı bugunde pedegoga gıttı ve teshıs konuldu ayrılık kaygı bozuklugu ve okul fobısı ama bu bırbırıyle baglantılı akb olunca okul fobısı dogal olarak oluyor bunun bır hastalık oldugunu ve genetık olabılecegını soyledı ılaca baslıyoruz mınıcık kızım antıdeprasan kullanacak uyusturarak okula goturecem dualarınızı esırgemeyın benden ılacın bır cok yan etkısı var ogretmenlede pedegogumuz konusacak benı cıkartmamaları konusunda oedegog sımayla cok kısa konustu gerısını benle tek konustu o sordu ben soyledım bu aıleden bırının romatızme gecırmesıyle bıle alakalı olabılıyormus o enfeksıyon kaygı hormonlarını tetıklıyomus babaannesı ıltıhaplı romatızma gecırmıs yanı kızlar nerden nereye babaannesının gecırdıgı bır hastalık bıle kızımın okul hayatını etkılıyebılıyor bu surun okul dısındada suruyor kızım babasıyla bıle gıtmıyor bır yere bugun bana anne ruyamda kafanı kesıyorlardı senın dedı korkuyorum dedı ona beynının bır oyun oynadıgını oyunu kendısının bozabılecegını soyledım nasıl legoları dızıp bozuyasan bu oyunuda boz oyle bır sey yok kımse anneme kotuluk yapmıyor hem neden yapsınkı de dedım yınede korkuyorum beynım bana bu oyunu oynamasın anne dedı gecendede anne benı arabanın altına atmassın dımı dedı kendı kendıne boyle seyler dusunup ıcerlenıp aglıyor allah yardımcım olsun cok hassas bır cocuk yetıstırecem sımay benı zorlayacak kızlar okul ısınıde asama asama yenecekmısız 2-3 gun sınıfta duracakmısım sınıfa konsantre olacakmıs sonra kapı onu kapı acık vazıyette sonra kapalı vazıyet kucuk kucuk adımlarla yanı hepınızı opuyor bayaramını kutluyorum allah herkesın cocugunun akılına ve bedenıne zeval vermesın dıyorum
 
cennet kokulum çok şaşırdım açıkcası kaygı bozukluğuyla ilgili googlda araştırdım romatizma ile ilgili tek bir bilgi bile yok.ya sen yanlış anladın yada başka bir psikoloğa daha git.bence bu tür durumlarda ilaç sonçare olmalı öncelikle çocuğun kaygılarını öğrenip uzman eşliğinde bunları yenebilmeyi öğretmeli.benim şahsi fikrim çocuklarımızı hayata daha farklı hazırlamalıyız.benden söylemesi...
sitede defalarca yazdığım gibi bir doktorun sözüne değil en az 3 doktorun sözüne göre hareket edin.
geçmiş olsun...
 
ece73 adanada sadece 1 tane pedegog var ozellıke pedegog olsun ıstedım yoksa yaprak psikolojik danısma merkezınde pspkoloji danısmanı verdı ama cocuk konusunda uzman olsun ıstedım adana cukurova unıversıtesı balcalı hastanesınde yrd dç dr bır bayana goturdum guvenmekten baska carem yok cunku esım bu aralar cok sıkıntıda maddı olarak 150 tl zor bulduk anlıyacanız kendı ıc gudulerım ve dr un programını sentezleyıp uygulamaktan baska carem yok gıbı gorunuyor bende cok uzuldum ılac ısıne ama baska carem yok cunku sımay sadece okulda problemlı degıl babasıyla bıle bgıryere gıtmeyı sıddetle red edıyor anne annesıyle bıle goderken kusuyor korkudan ya bana ya kendıne bısey olacak sanıyor ayrıyken ve bu 3 aydır suruyor dr bunu bır hastalık oldugun soyluyor enfeksıyon konusuna gelınce ıltıhaplı romatızma bogaz enfeksıyonu uzerınde ısrarla durudu bu ayrılık kaygısının ılk basladıgı zamanın 3 hafta oncesınde bır enfeksıyon gecırdımı dedı bıdahakıne daha dıkkatlı takıp et bu onemlu dedı hatta kan tahlılı ıstedı carsamba yaptıracaz bu bozukluk genellıkle genetık olabılıyormus beyın hafıza bır vıdeo kasedı gıbı degıldır bır koku ses sekıl ılk korkutu anı hatırlatıp tekrar ataga neden olabılır dedı benım korkum ılerıkı zamanlarda panık atak sosyal fobı gıbı durumları yasamadan tedavı olmak en azından azaltmak umarım hersey yoluna gırer
 
sevgili arkadaşım çok ğeçmiş olsun üzüldüm gerçekten ama ne biliyim sanki sen ikinci ğünde pes etmişsin aglayacak tabi ya benim kızım 1 hafta durmadan ağladı her seferinde sınıfta kaldım biraz dışarı çıktım ama bir haftayı doldurdum okulun rehberlik servisinden yarralandım okul fobisi aslında eve bagımlılık demişti ama bir hafta sonra bıraktım ve çıktım tabiki agladı ama oraya gitmesi gerektiğini anlatmaya çalıştım allah yardımcın olsun çok zor biliyorum bu durum bir de arkadaşım sen bu çoçuğu 1 saatte olsa bir akrabana bırakıp bir yere gitmedin ne biliyim hala teyze dayı gibi ben ikincide akıllandım 4 yaşında ki kızım anneme kızkardeşime arada sırada yatıya gönderiyorum allah göstermesin bana bir şey olsa yada hastanelik bir işimiz olsa bensiz kalmayıda öğrenmeli bence ilaç içinde çok erken anti depresanların bir sürü yan etkisi var öğrenmeye açık bir çoçuğum zihnini uyuşturacaksın bize ilaç falan vermemişlerdi yada sana tek tavsiyem en yakın zamanda sınıftan arkadaş edinmesini sagla o yaşlarda arkadaş anne babadan önemlidir
 
Cennet Kokulum,
ılkokula başlamadan önce ana sınıfına göndermişti ailem beni.. Orada bir öğretmen vardı, sürekli öğrencileri tuvalete çekip döven bir hanım.. Tehdit ederdi üstelik annene söylersen gece gelir anneni öldürürüm, kaçırırım gibi şeyler.. Yaklaşık 1 hafta sonra annem vücudumdaki morlukları görüp şikayet etmişti ve bir çok çocuğun da ailesi aynı şekilde o bayanı şikayet etmişlerdi.. Görevden alındı ve psikiyatri kliniğine yatırıldı..
O sene ben bir daha okula gitmedim ama bir sonraki sene 1. sınıfa götürdüler beni.. Hala hatırlarım o anları.. Öyle bir mide bulantısı ve karın ağrısı yaşıyordum ki.. Aynı sizin kızınız gibi sınıftan annem çıktığı anda kendimi kaybediyordum, ağlama krizlerine giriyordum.. Mecburen annem geri geliyordu.. Sonra psikoloğa götürdüler beni.. Ana sınıfındaki öğretmenin yaptıklarından dolayı aynı şeyleri yaşamaktan korktuğum için okul fobisi teşhisi koydu doktor.. Annem ve 1. sınıf öğretmenimle beraber doktora gittik bir süre.. Ben bu süre içinde yine gidemedim okula.. Ama psikoloğun yanında öğretmenimin de olması etki etti ve bir süre sonra öğretmenime alıştım.. Bana güven verdi, hiçbir şekilde kötü davranmayacağına söz verdi, istediğim anda sınıftan dışarı çıkmama izin vereceğini söyledi, eğer çok kötü olursam annemi arayacağını ve hemen eve göndereceğini söyledi.. Yaklaşık 1 ay kadar bu böyle devam etti, sınıfta oturabilmeye başladım ama bir süre sonra nefes alamayıp dışarı çıkmak istiyordum.. Öğretmenim de hemen izin veriyordu.. Böyle böyle yendik bu problemi.. Ama hala dün gibi aklımdadır o yaşadığım günler..

Bence kızınızın öğretmeniyle açık açık konuşun.. Kızınıza öğretmenini sevdirmeye çalışın.. Okula gitmenin aslında çok eğlenceli bir şey olduğunu benimsetin.. Arkadaş edinmesine yardımcı olun.. ılaçlarla, kimyasallarla atlatılabileceğini düşünmüyorum bu tür rahatsızlıkların.. Psikolojisini düzeltmek lazım her şeyden önce.. Geçmiş olsun, Allah yardımcınız olsun.
 
Cennet Kokulum ilaç tedavisine başlamış olmanıza bende üzüldüm. Benim kızım anaokuluna gittiği zaman başlarda sorun yoktu sonradan rahatsızlıklar nedeniyle ara verdikten sonra dönüşü sorun yaratmıştı biraz ama o zaman pek ciddiye almamıştım. Ta ki 1. sınıfa başlayana kadar. O zaman 8 aylık hamileydim ve 5 yaşında da bir oğlum vardı, bu yüzden servise vermiştim 3. gün korkular başladı beraber servisle gitmeye başladık. Sonra servisi bıraktık. benim sınıfta kalmam için bütün okulu ayağa kaldırarak ağlıyordu. tabi halim ne olursa olsun dayanamadım ve 1 ay öğretmenimiz ve rehber öğretmenin izniyle sınıfta durdum. daha sonra açık kapı önünde, hatta kapıyı biraz kapatıp bir kolum yada ayağım kapıdan gözükecek şekilde bile bekledim. inanılmaz zor günlerdi ve doğumum yaklaşmak üzereydi sonunda pes ettik ve okula devam etmedik. Ama bir daha ki yıl için psikolojik hazırlıklara başladım hemen tekrar aynı şeyi yaşamamak için sürekli konuşuyordum. okula gidip okursa ne olur, okumazsa ne olur yakın çevremden örneklerle anlattım 1 yıl nerdeyse, ve benden ayrı kalabilmesi için de akrabalarda kalmaya başladı. Şimdi 3. sınıfa başlıyoruz kısmetse. Diğer arkadaşlarada örnek olsun. Dediğim gibi şu an izci bir de geçen sene kampa bile gitti 2 günlüğüne hiç bir sorun kalmadı çok şükür. Tabi geçirilen onca zor günden sonra. Sabırlı olmalısın bir müddet ilaçsız dene bence.
 
Canım cok uzuldum ama senın yasadıgın olay somut bır durumdan sımayınkı ıse soyut bunu dr soyledı
nazece pekı hazırladıgın donemden sonrakı yılınızdada bekledınmı asama asama okulda
 
kızlar ogretmen daha bugunden durumu ızah etmeme ragmen sımaya yarında annen kolıdorda bekler demeye basladı ve bahcede dıger velıler tepkı vermeye basladı durumu ızah ettım ama pek ıkna olmuyorla gıbı dedi daha ılk gunu okulun hepsının cocugu ıyı az aglıyıp susuyorlar bızımkı tır tır tıtrıyor ınsanlar ne kadar anlayıssı ben bunları yasamıyor olsaydım sınıfta baska bır velı yasasaydı desteklerdım kosteklemezdım kı hıc bır cocuga zararımız yok kosede oturdum sınıfta hatta cocuklar ogretmenım dıyorlar bana bu tedavımızın seyrı asama asama gececez ayrılıga ama ne ogretmenın umrunda ne velılerın hıcımse empatı kurmuyor bu okul fobısı olayını 2.1.sınıftada yasayabılır herkes basında oladı dıye sonrada olmayacak dıye bısey yok kendılerını bır benım yerıme koysalar ogretmene dedımkı 5.bucuk yasındakı kızım antıdeprasana basladı ailece mutsuzuz ben boyle olmasını ıstıyormuyum nasıl yapacaz bılmıyorum
 
kızlar ilaca devam edıyor henuz hıc gelısme yok hatta ben sınıfta oldugum halde onumde bırı durunca benı goremıyor ya o an bıle ordakı kısılerı kontrol etmeye onumden cekmeye calısıyor velının bırının oglu ılk 3 gun ıyıydı son 2 gundur sıkılıyorum burayı sevmedım dıye cızlanıyodu velıde hemen sorumlulugu bana yuklemıs bıle sınıfta durmamdan rahtsız olmus bana dedıkı velıler yuzunden oglum da etkılendı bızım durumumuz ozel dedım madem oyle ozel okula nıye gondermedınız dedı o sırada sımay konusutmadı benı konusamadı gıcık kadın ınsanlar nasılda sorumlulugu en kısa yolda bırının ustune atmayı sevıyor bunlarlada ugrasacam anlasılan ogretmenı ıkna et velılere acıklama yap yarın bıraz gec gıdecem usutumde bakıs hıssetmemek ıcın ınsan oglu bende yasarmıyım dıyıpde bır empatı kursa herkes herkesı anlıycak hersey daha kolay olacak ben cok mutluyum sankı kızıma ılac kullanmaktan hergun alısacakmı dıye dusunmekten beynım uyusuyor sınıfta okadar cocuk ogretmen tek tek ılgılenecek degıl ya cogu bana gelıyor ogretmenım dıye hepsının cocuguna sevkat gosterıyorum dua edın kızlar bana
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…