- 12 Temmuz 2006
- 190
- 3
Zamanının ünlü yaşamöyküsü ustası Alman Emil Ludvig 1934'de Atatürk'ün yaşamını yazmak için Ankara'ya gelmişti. Yapıtları arasında geçmişin ve yaşanılan dönemin iz bırakmış nice kişiliği vardı. O günlerde de Polonya Cumhurbaşkanı, çok ünlü bir piyanist, bir virtüöz olan Ignas Jan Paderavski'nin yaşamını yazıyordu. Mustafa Kemal kendisini kabul ettiğinde önce gövde özelliklerini uzun uzun incelemesi Genel Yazman (Sekreter) Hikmet Bayur'un dikkatini çekmişti. Nitekim soyu sopu üzerinde bilgiler edindikten sonra Hikmet Bayur'a Ata'nın müzik ve özellikle keman ya da piyanoyla ilgilenmediğini sormuş; Bayur'un bu soru üzerine şaşkınlığını görünce şu açıklamayı yapmıştı.
"Açıklayayım. Atatürk'ün parmakları daha çok bu müzik araçlarıyla uğraşanların belirgin özelliklerini taşımaktadır. Örneğin Paderavski'ninki böyledir. Size rica edeceğim. Bana bir elinin parmaklarını bir kağıda çizer, verir misiniz?"
Atatürk, bu isteğe gülümsemiş, sürekli ince ev iyesi (sahibi) olarak dileği yerine getirmiş ancak tarihin yanlış hüküm vermemesi için şu açıklamayı yapmıştı :
"Bana barkımda (ailemde) yengi (zafer) kazanmış büyük komutanlar olup olmadığını sormuştunuz. Size 'Yoktur.' yanıtını vermiştim. Şimdi parmaklarımı yaşamı savaş alanlarında geçmiş bir süerde (askerde) yadırgadığınızı seziyor gibiyim. Size kestirmeden bir açıklama yapacağım. Bende kimi olağanüstülükler görüp buluyorsanız bunları yalnız ve yalnızca Türk olmama, Türklüğüme bağlayınız. Bu ülkenin bütün insanları temelde benzer yapı içindedir. Üstelik kusurlarımızda bile. Biz bu aynı kaynağın kök sağlamlığıyla ulusluk ve devlet yapısını koruyabilmiş eşsiz ulusuz. Yalnızca ben değil tarihte bu büyük ulusa kendi alanlarında hizmet edebilmişler varsa tümünün esin kaynağı aynıdır."
"Açıklayayım. Atatürk'ün parmakları daha çok bu müzik araçlarıyla uğraşanların belirgin özelliklerini taşımaktadır. Örneğin Paderavski'ninki böyledir. Size rica edeceğim. Bana bir elinin parmaklarını bir kağıda çizer, verir misiniz?"
Atatürk, bu isteğe gülümsemiş, sürekli ince ev iyesi (sahibi) olarak dileği yerine getirmiş ancak tarihin yanlış hüküm vermemesi için şu açıklamayı yapmıştı :
"Bana barkımda (ailemde) yengi (zafer) kazanmış büyük komutanlar olup olmadığını sormuştunuz. Size 'Yoktur.' yanıtını vermiştim. Şimdi parmaklarımı yaşamı savaş alanlarında geçmiş bir süerde (askerde) yadırgadığınızı seziyor gibiyim. Size kestirmeden bir açıklama yapacağım. Bende kimi olağanüstülükler görüp buluyorsanız bunları yalnız ve yalnızca Türk olmama, Türklüğüme bağlayınız. Bu ülkenin bütün insanları temelde benzer yapı içindedir. Üstelik kusurlarımızda bile. Biz bu aynı kaynağın kök sağlamlığıyla ulusluk ve devlet yapısını koruyabilmiş eşsiz ulusuz. Yalnızca ben değil tarihte bu büyük ulusa kendi alanlarında hizmet edebilmişler varsa tümünün esin kaynağı aynıdır."
