Merhabalar, ben bir üniversitede fen edebiyat fakültesinde okuyorum. Bu üçüncü dönemim, başlarda bölümle ilgili uyuşmazlıklar yaşayıp, dersleri boşladımsa da zamanla beni kültürel ve akademik anlamda geliştirdiğini düşünüp sevmeye başladım. Derslere katıldım, notlar tuttum, özetler hazırladım. Tam olarak da yapılması gerektiği şekilde sınavlara hazırlandım. Sınavlarımı verdim. Gayet güzel geçtiler. Yani ben öyle sanıyordum. Bugün iki sınavım açıklandı. Kendimden çok emin olduğum iki sınavımdan da beklentimin 30 puan altında notlar almışım. Oysa ki üstüme düşen herşeyi yaptım. Sınavım kötü geçse anlayacağım. Ama o da değil işte.
Hala eminim gayet güzeldi.
Belki bazıları için şuan "pff bu mu?" bi konu şuan bu. Ama aslında öyle değil. Şuan not değil, bu durumu sorguluyorum. Hepimizin oluyor, birşeyler için çabalıyoruz, emek harcıyoruz irili ufaklı meseleler oluyor bu hayatımızda. Başardığımızı göremek istiyoruz, hepsinden önce kendimizi görmek, yapabileceklerimizi. Ama olmuyor ya hani. Neden olmuyor o?
Neden bişeyi istemek, harekete geçmek bile onu oldurmuyor. Halbuki böyle basit konularda bile. Bu bence insanı çok yoran yıpratan bişey. Bu küçük konu bile kendimi başarısız, beceriksiz dolayısıyla özgüvensiz hissetmeme, kendimi yiyip bitirmeme sebep oluyor. Siz bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Hala eminim gayet güzeldi.
Belki bazıları için şuan "pff bu mu?" bi konu şuan bu. Ama aslında öyle değil. Şuan not değil, bu durumu sorguluyorum. Hepimizin oluyor, birşeyler için çabalıyoruz, emek harcıyoruz irili ufaklı meseleler oluyor bu hayatımızda. Başardığımızı göremek istiyoruz, hepsinden önce kendimizi görmek, yapabileceklerimizi. Ama olmuyor ya hani. Neden olmuyor o?
Neden bişeyi istemek, harekete geçmek bile onu oldurmuyor. Halbuki böyle basit konularda bile. Bu bence insanı çok yoran yıpratan bişey. Bu küçük konu bile kendimi başarısız, beceriksiz dolayısıyla özgüvensiz hissetmeme, kendimi yiyip bitirmeme sebep oluyor. Siz bununla nasıl başa çıkıyorsunuz?