Herkese mrb hayırlı geceler.23 yaşında 5 senelik evliyim.Birbirimizi cok seviyoruz kaçarak evlendik.Aileler barıştı.Maddi durumumuz hiç yokken şimdi Allah'a şükür geçiniyoruz.1,5 sene önce doğal yolla gebe kaldım ama nasıp değildi kürtaj oldum.Tup bebek için yeterli parayı bulamadık.Cocuk esirgeme kurumundan bebek almaya karar verdik.Ama sorun şu ki hiç kimseye soylemeyecegiz herkes karşı aşla kimse hoşgörü ile bakmaz.Dogulu olduğumuz için herkes hakkımız da konusuyor eşimi ikinci evlilik yapması için aklına giriyor lar ama eşim beni çok seviyor bende onu.Kendisi gelip bana evlatlık alalım dedi.Ben ilk başta yok dedim sorma da aklıma yattı.9 ay kimse ile görüşme yelim kimse bilmesin .dedi zaten benim ve eşimin ailesi bizden baya uzak mesafe de .Çok mu çocuksu bir düşünce bilmiyorum.Ama bu kararı verdik.Canimdan daha çok seveceğime eminim esimde çok iyi bir baba olacak.Her gece ağlıyorum namaz kılarken hep dua ederken yatarken kalkarken tek isteğim bir bebeğin bana anne demesi onu büyütmek.Allah in bildiği biz bilemeyiz . Belki de benim nasibim de kaderim de var.Gece gece açayım konuyu dedim buradan başka kimseden akıl alamam.Esimi çok seviyorum.ve bir bebeğim. Olmasını.sizden de yorum almak istiyorum bu konuda herkesten Allah razı olsun.Rabbim kimseyi evlat ise sına masın.