Durumum seninkiyle neredeyse birebir aynı , eski konularını da okudum , benim 2,5 yaşında bir kızım var bir de düşük yaptım, düşmeseydi bugünlerde doğacaktı. Bu anneci erkekler keşke hiç evlenmeseler. Anlayamıyorum insan ufacık çocuğunu da mı düşünmez? Ben avukat tuttum , vekaletimi verdim, davayı pazartesi açacak. Benimki hala zeytinyağı gibi üste çıkma derdinde , annem-babam diye diye yıktı yuvamızı ve hala benim içim rahat diyor. Bizde de sorun aynı , annesinin evine taşınmak istemesi , zaten yakın oturuyoruz ve hiç ayrı bir aile olamadık bir de ısrarla neden istemiyorsun demesi yok mu? Allah'a havale ettim hepsini , kalsınlar başbaşa, benim eşim de seninki gibi yemek yapmıyordu , meyva kesmiyordu bana diyormuş , başka şikayet bulamamış . Eşim de kv-kp de kızıma kv baksın o büyütsün istediler hep, hatta defalarca 2.bebek olunca bunu bana verirsin dedi yüzüme, daha neler neler ...
Yıllar önce bir arkadaşım boşanmıştı benzer sebeplerden ve şu sözü aklıma geldi : Sarhoş içkiyi bırakır koca olur, çapkın çapkınlığı bırakır koca olur da anneci adamdan koca olmaz demişti, o zamanlar hiç doğru gelmemişti bana ama şimdi haklıymış diyorum.
Bu günler de geçecek , kaderimiz böyleymiş, dimdik ayağa kalkacağız. Bu dünyaya rahat etmeye gelmedik ki , bu dünya imtihan dünyası diyorum , böyle teselli ediyorum kendimi ama kızım , ah kızım, onu düşününce kahroluyorum.
taylor
haklısınız, dediğiniz gibi yapacağım, artık tek isteğim en azından bundan sonraki süreçte onlardan yana sıkıntı yaşamamak.
