- 1 Kasım 2015
- 56
- 130
- 23
- 43
Bir yıl önce 1 Ekim 2015 de 2. cocugum oğlum Oğuz dünyaya gözlerini açamadan 39 hflıkken melek oldu ve cennetine kavuştu. Yandım, mahvoldum, ağladım, kavruldum. Koca bir sene geçti. Yıldönümüne bir ay kala inanın hafiflemiş olan acı aynı kaybettiğim gün ki şiddete ulaştı. Moral bozukluğu, endişe, korku. Yerine
başka bebek koyma isteği var ama bu kaybedilen bebeğin yürekte yakan sızım sızım sızlatan acısına derman olur mu bilemiyorum. Sezeryan olduğum için bir yıl beklemeyi planladım. 9. aydan sonra korunmayı bıraktım. Ama 3 ay oldu gebe değilim. Gebelik ürkütüyor ama bir yandan da istek bebek özlemi sönmüyor.
Bazen kendimi bebekli anneleri görünce oruçlu gibi hissediyorum. Bebek orucu. Sev ama yeme :) Yemek yasak. Sadece bak senin değil. Sen oruçlusun. Senin kucağında yok. Sana yasak.
Kıskançlık değil ama hevesi kursağında kalan bir çocuk gibiyim.
Benim gibi acı deneyim yaşayan ve sonrasında saglıcakla cocugunu kucağına alanlar var sanırım. Lütfen paylaşın ve bana deneyimlerinizle moral verin. Herşey gönlünüzce olsun. Sevgiler...
başka bebek koyma isteği var ama bu kaybedilen bebeğin yürekte yakan sızım sızım sızlatan acısına derman olur mu bilemiyorum. Sezeryan olduğum için bir yıl beklemeyi planladım. 9. aydan sonra korunmayı bıraktım. Ama 3 ay oldu gebe değilim. Gebelik ürkütüyor ama bir yandan da istek bebek özlemi sönmüyor.
Bazen kendimi bebekli anneleri görünce oruçlu gibi hissediyorum. Bebek orucu. Sev ama yeme :) Yemek yasak. Sadece bak senin değil. Sen oruçlusun. Senin kucağında yok. Sana yasak.
Kıskançlık değil ama hevesi kursağında kalan bir çocuk gibiyim.
Benim gibi acı deneyim yaşayan ve sonrasında saglıcakla cocugunu kucağına alanlar var sanırım. Lütfen paylaşın ve bana deneyimlerinizle moral verin. Herşey gönlünüzce olsun. Sevgiler...