herkese merhaba;
geçen hafta 3 mayısta 20 haftalık bebeğimi suni sancıyla ölü doğurdum. plasenta da çıktı yine de parça kalmasın diye kısa süren bir kürtaja da girdim.
arkadaşlar ben kendime gelemiyorum. 12 nisandı onu son ultrasonda canlı gördüğüm zaman, omurgası, kalça kemiklerine kadar oluşmuştu. yavrumun her şeyi yolunda görünüyordu. kalbini dinletti doktor. en güçlü duyduğum ultrasondu. yavrumun kalbini son duyuşummuş meğer :,(((( bunu yazarken , bunu her hatırladığımda içimde oluşan acı gözyaşlarımla geliyor. sanki benim için hayat durdu.
hamileliğimden ötürü işi bırakmıştım. kalkıp youtube dan vieolar eşliğinde evimin işlerini yapıyordum; yürüyüşümü yapıyordum. şu an gözümü açtığım an içim acıyla doluyor; günü nasıl geçireceğimi bilemiyorum. ne bi müzik dinleyebilirim ne bir şey izleyebilirim. şu an bunları yazarken de ağlıyorum. meleğimi o bebek şeklini almış görüntüsüyle son görüşüm o aklımdan çıkmıyor.
aynı acıyı yaşayanlar bana nasıl geçirdiğinizi bu süreçleri yazar mısınız, bana dostluk edersiniz bu konuda minettar olurum. çünkü yaşam benim için durmuş gibi hissediyorum.