5 Yaşındaydım, ikiz kardeşlerim olmuştu, biri kız, biri erkek, birkaç gün sonra artık evden gitmelerini istemiştim, çünkü benim papucum damdaydı, öyle başladı serüvenimiz, ben onların küçük anneleri oldum. Rabbim en sevdiğimi 03.04.2016 sabahı aramızdan aldı, trafik kazası...... o pazar sabahı erken uyandım, hamileyim artık bebeğim hareket ediyor ve uyandırıyor, kalktım evin içinde öyle oyalandım meğer acı haber alacakmışım, gözümün nuru canım kardeşim, dayı olamadan yeğenini kucağına alamadan, damatlığını giyemedi dolabında asılı kaldı, hangisine yanayım bilmiyorum, kendimde değilim, hala daha idrak edemiyorum, kardeşime ölümü konduramıyorum, Rabbim kimseye küçüğünün acısını yaşatmasın, karnımdaki bebeğimi unuttum acımdan, mezarda oluşunu kabullenemiyorum, yağmurda kabri su doluyor diye çıldırıyorum, canım kardeşim benim, keşke Allah beni alaydı senin yerine, muradını alamadı, gün görmedi kardeşim.....