Ölüm - Kaybetme Korkusu

onyuzmilyonbaloncuk

onyuzmilyonbaloncuk

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2013
256
12
38
İstanbul
Herkese selam. Hayatimi zindan eden konu; baslikta da yer aldigi uzere; yakinlarimi kaybetme korkusu. 27 yasindayim son bir yilda cok yakin olmasa da bazi kayiplar yasadim. Daha once de zaman zaman bu korkulara kapilir bir sure sonra gezerek, arkadaslarimla konusarak, dua ederek vs unuturdum. Ama son 6 ay surekli ölümü dusunuyorum. Babam kalp, annem tansiyon hastasi. Kesinlikle uyku uyuyamiyorum. Gece birden firlayip nefes aliyorlar mi kontrol ediyorum. Gunduz isten on kere arayip
Seslerini duyuyorum. Eger telefonu acmazlarsa kalbim carpinti basliyor soguk soguk terliyorum. Arkadaslarimin, kopegimin bile olecegini dusunup agliyorum. Duaya basladim yok eskisi gibi degil gecmiyor. Daha da kotu oldum. Psikolog gideyim dedim Trt de gordum birini uzmanmis aradim ofisini seansi 450 tl dediler. Calisiyorum falan ama duzenli olarak boyle bir butcem yok. Her gecen gun daha kotu oluyorum. Yakinda kalp krizi gecircem ben gidicem yani o derece! Ayni durumda oluo DUZELEN arkadaslardan oneri, tavsiye rica ediyorum.
 
panik atak belirtileride var sizde
önce bi psikiyatra gidebilirsin. psikolog seansları insanın gücünü aşabiliyor
şimdiden geçmiş olsun umarım düzelirsiniz.
 
Ölüm ya da birini kaybetmek zaten hayatın kaçınılmaz gerçeklerinden. Zamanı geldiğinde yeterince üzüleceksin. Ondan önce üzülmek seni yıpratır. Bir koltuğu bırakmanın en iyi yolu başka bir koltuğa geçmektir. Daha pozitif şeylere odaklanmaya çalış. Umarım son söylediğim şey saçma gelmez :)

Seans ücretini karşılamıyorsan kaliteli kişisel gelişim kitapları okumanı tavsiye ederim.
 
bende senin içinde olduğun durumu yaşamıştım bundan 3yıl önce arife günü mezarlığa gitmiştik kabir ziyaretine dedemin babası ve annesinin kabirlerine buarada ben bugüne kadar yakınım diyebileceğim kimseyi kaybetmedim ama ogün mezarlıktan dönerken 15 16 yaşlarında bir çocuk babasının mezarının başında hem söyleniyor hemde ağlıyordu onu gördükten sonra okadar çok etkilendim ki günlerce hatta aylarca aklımdan çıkmadı şuan bile o görüntüsü gözümün önünde kendi kendime vesveselenip durdum ya ben ailemden birini kaybedersem diye çok etkilenmiştim sonra çok güzel bir yazı okudum yaşam ve ölüm hakkında internette bulamadım linkini göndermeyi çok isterdim ama üstteki arkadaşımında dediği gibi ölüm yaşamımızın bir parçası bunu kabullendim ve ailemden birini kaybedersem naparım diye endişelenmek yerine onlara daha çok vakit ayırıp mutlu etmeye çevirdim yönümü bence sizde ailenizle olmaktan mutluluk duyacağınız şeyler yapmaya çalışın ve endişelenerek bugününüzü ziyan etmek yerine gününüzü güzelleştirin..
 
Bu sorunu ağır şekilde ben de yaşadım. Sürekli kötü bir şey olacak. Annem ölecek babama bir şey olacak kardeşlerim nasillar acaba diye düşünmekten kafayı yiyecektim. Anksiyete kaynakliymis. Normalde panik ataklarda kendimi öleceğim sanmaktan daha zor. Sakinlesmek mümkün olmuyordu. Kedilerim ya ölürse diye korktuğumu biliyorum. Ben psikolojik destek ve ilaç tedavisi gördüm. Dışardan bakan anlamazdi sosyal hayatımı olabildiğince devam ettirirdim ama bunu saklamaya çalışmak bile çok yorardi beni. Zaman zaman hala bu hislere kapiliyorum ama çok sarmamaya çalışıyorum. Hayatın gerçeği ölüm değiştirmeye gücüm yetmez.
Devlet hastanesi psikiyatri bölümlerine başvurun derim. Onlar sizi daha doğru yönlendirir.
 
limonlukurabiye .!.:
Herkese selam. Hayatimi zindan eden konu; baslikta da yer aldigi uzere; yakinlarimi kaybetme korkusu. 27 yasindayim son bir yilda cok yakin olmasa da bazi kayiplar yasadim. Daha once de zaman zaman bu korkulara kapilir bir sure sonra gezerek, arkadaslarimla konusarak, dua ederek vs unuturdum. Ama son 6 ay surekli ölümü dusunuyorum. Babam kalp, annem tansiyon hastasi. Kesinlikle uyku uyuyamiyorum. Gece birden firlayip nefes aliyorlar mi kontrol ediyorum. Gunduz isten on kere arayip
Seslerini duyuyorum. Eger telefonu acmazlarsa kalbim carpinti basliyor soguk soguk terliyorum. Arkadaslarimin, kopegimin bile olecegini dusunup agliyorum. Duaya basladim yok eskisi gibi degil gecmiyor. Daha da kotu oldum. Psikolog gideyim dedim Trt de gordum birini uzmanmis aradim ofisini seansi 450 tl dediler. Calisiyorum falan ama duzenli olarak boyle bir butcem yok. Her gecen gun daha kotu oluyorum. Yakinda kalp krizi gecircem ben gidicem yani o derece! Ayni durumda oluo DUZELEN arkadaslardan oneri, tavsiye rica ediyorum.
Genişletmek için tıkla...

Bunun için destek almalısın..Psikoterapi yeterli gelmeyebilir..Kaygı bozukluğu gibi bir durum yaşıyorsun muhtemelen, önlemini almazsan panikatağa çevirebilir ki zor bir rahatsızlıktır..Psikiyatriyle görüşebilirsin, terapiyle de desteklersen iyi gelecektir..

Geçmiş olsun.
 
canım bahsettiklerin panik atak olduğunu gösteriyor bendede var çünkü aynısı psikologlar gerçekten pahalı psikiyatriye gidebilirsin ilaç veriyorlar ben baş dönmelerim sebebiyle gittim bu anlarda çok başım dönüyodu nörolojiye gittim düzenli ilaç kullanamıyorum ilaçlar beni dahada kötü yaptığı için ama atak geldiğinde aldığım ilaçlarım var bayağa iyi geliyo atak 2-3 ayda bir geliyo bi 15 gün kadar kötü oluyorum sonra geçiyo çok şükür:5::5:çok zor allah düşmanıma vermesin :25::25:
 
Yazan herkes sagolsun. Evet boyle gecmiyor birgun kactigim gerceklerle yuzlestigimde daha kotu olacagim. Belediyelerin ucretsiz yerleri varmis onlari arastiriyorum psikolog. Olmadi devlet hastanelerine giderek bi sekilde tedavi olacagim.
 
öncelikle allah yardım etsin sizi o kadar iyi anlıyorum ki hastalığınızın belirtisi panik atak bende yaşadım ilaçlar kullandım ama iş sizde bitiyor insan her geceyi hastanede geçirirmi geçirdik durduk yere ya aileme bişey olursa ya bana bişey olursa balkona dışarı çıkamaz hala gelmiştim ama kesinlikle bir doktora gidin ve unutmayın bu size beyninizin bir oyunu
 
malesef bende bu durumdan şikayetçiyim.kaç zamandır bu böyle.özellikle geceler daha da darmadağın ediyor beynimi.kendi ölümümü ve yakınlarımın ölümlerini düşündükçe deliriyorum.hiç bir şeyi kabullenemiyorum.:43:
 
Zaman zaman herkeste olur bu duygu ama sen bayağı saplantı haline getirmissin bunu bence kesin yardım almalısınız en azından devlet hastanesine gidin araştırın dr ları eminim iyi bir dr bulursunuz hatta bilen arkadaslar varsa tavsiye etsin...
 
anlattığın herşeyi birebir bende yaşadım..yakınlarımı kaybetme korkusu,telefonla aramalar,nefeslerine bakmalar..
evet bi hastalıktı bu ..insanın korktuğu herşey başına gelir derler ya.. ne yazık ki geldi :'(
korktuğum başıma geldi :'(
şimdi ise bu belirtilerden eser yok çünkü canımı kaybettim gencecik yaşta..
yine en yakınlarım sevdiklerim var ama sanırım insan bi kere ölüm acısını tadınca artık herşey anlamsız geliyor :'(

ve diyebilceğim tek şey bu korkularınızın sonucu benimki gibi olmasın..
Rabbim kimseyi anne-babasıyla kardeşiyle evladıyla en sevdikleriyle sınamasın..
tabir-i caizse düşmanımın bile başına vermesin çok zor :'(
 
Allah yar ve yardımcın olsun kardeşim.
Çok geçmiş olsun,inşallah çok yakın zamanda kurtulursun bu sıkıntılardan.
Dualarımız seninle.
 
Seni o kadar iyi anliyorum ki.. ben babami kaybettikten sonra tattim o duyguyu. Her an anneme ya da kardeslerime birsey olacak korkusuyla yasiyordum. Disariya ciktiklarinda allah korusun sanki bir daha donmeyeceklermis gibime geliyordu. Ama rabbime binlerce sukur olsunki bir yildir bu dusuncelerimde ciddi azalma oldu. Isin sirri duada. Allahim sana emanetiz hepimiz diyorum, felak, nas, ayetel kursi okuyorum. Ve gercekten kendimi guvende hissediyorum. Bunu da dusunuyorum rabbimiz ne yazmissa onu yasayacagiz karsi gelme ya da degistirme gibi bir imkanimiz yok. Bu yuzden teslimiyet gostermekte fayda var. Sen hic korkma, endiselenme. Sevdiklerinle gecirdigin vaktin tadini cikar. Herkes biz gibi dusunse kim yasayabilirdiki. Sen bol bol dua et ve onlari allaha emanet et sonra inan bana geciyor. bu duygudan tam olarak kurtulmasanda en aza indirebiliyosun. Kendine sevdiklerine de hayati zindan etme.
 
Bende yaşadım bu durumu 16 yaşında psikolog yaygın anksiyete bozuklugu demişti teşhiste beni götüren ablamada kızmıştı niye bu kadar beklediniz gelmek için diye..Devlet hastahanesine gitmiştim ilaç ve sürekli kontrol verilmişti o dönem 6 ay kullan önce dedıler kullanmadım 2 ay kullanıp bıraktım.Kendi kendimi iyileştirdim nasıl yaptın dersen ölümün aslında ne oldugunu beynıme yerleştirdim.Dogdugumuz gibi öleceğimizi buna isyan etmemem gerektiğini kendi kendime telkinledim.Oldu başardım insanın en iyi psikologu kendisidir.Ama sen yinede en başta yardım almayı dene.Şunuda yazmadan edemeyeceğim kaybetmekten korkup daha yaşarlarken agıt yaktıgım herkesi kaybettim.Ben üstesinden gelebildiysem herkezin gelebilecegine inanıyorum.Şuan ölümü ebedi huzura yolculuk olarak görüyorum zaten hepimiz bedenlerimizin emanetçisiyiz
 
limonlukurabiye .!.:
Herkese selam. Hayatimi zindan eden konu; baslikta da yer aldigi uzere; yakinlarimi kaybetme korkusu. 27 yasindayim son bir yilda cok yakin olmasa da bazi kayiplar yasadim. Daha once de zaman zaman bu korkulara kapilir bir sure sonra gezerek, arkadaslarimla konusarak, dua ederek vs unuturdum. Ama son 6 ay surekli ölümü dusunuyorum. Babam kalp, annem tansiyon hastasi. Kesinlikle uyku uyuyamiyorum. Gece birden firlayip nefes aliyorlar mi kontrol ediyorum. Gunduz isten on kere arayip
Seslerini duyuyorum. Eger telefonu acmazlarsa kalbim carpinti basliyor soguk soguk terliyorum. Arkadaslarimin, kopegimin bile olecegini dusunup agliyorum. Duaya basladim yok eskisi gibi degil gecmiyor. Daha da kotu oldum. Psikolog gideyim dedim Trt de gordum birini uzmanmis aradim ofisini seansi 450 tl dediler. Calisiyorum falan ama duzenli olarak boyle bir butcem yok. Her gecen gun daha kotu oluyorum. Yakinda kalp krizi gecircem ben gidicem yani o derece! Ayni durumda oluo DUZELEN arkadaslardan oneri, tavsiye rica ediyorum.
Genişletmek için tıkla...

Canım hemen hemen aynı şeyleri bende yaşadım, benim kurtarıcım bir kitap oldu, birinin tavsiyesiyle okudum ve gerçekten rahatladım. Eskiden birinin öldüğünü duyunca üzülür, ağlardım, psikolojim bozulurdu çokkk etkilenirdim, ama şimdi ölüm adını duyduğumda ve düşündüğümde gülümsüyorum, içime huzur geliyor sanki. Ölüm o kadar güzel bir şeyki; inşallah okursun bu kitabı. İnan bana o zaman her açıdan huzurlu olacaksın, 'ölüm sonrası hayat-burhan b.'nin kitabı...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Çok mutsuzum boşanmali miyim ?
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
9K
ince topuk
ince topuk
Back
X