- 16 Ağustos 2018
- 303
- 366
Herkese merhaba :)
25 yaşında bir öğretmenim. Hayat boyu en ufak olumsuzluklardan büyük yaralar aldım. Almaya da devam ediyorum. Neden böyle oluyor,hiçbir fikrim yok. Bir arkadaşımla küçücük bir meseleden ötürü tartışmak bile benim için çok üzücü oluyor.Suratım düşüyor hemen. Halbuki dışarıdan baktığınızda o kadar da büyük bir olay değil. Neden bu kadar etkileniyorum, neden bu kadar modum düşüyor anlayamıyorum ama kendimce adına "kaybetme korkusu" diyorum. Küçük yaşta sevdiklerimi kaybetmenin acısıyla yüzleştim,içimde bir yerlerde hala o korkuyu taşıyorum bence. İstiyorum ki modumu bir şey düşüremesin,modern tabirle "takmayayım" bir şeyleri.Ne olduysa,öyle kalsın. Sizce nasıl bir yöntem bulabilirim ? Ya da psikolojik bir sorun mudur bu?
Teşekkür ederim şimdiden :)
25 yaşında bir öğretmenim. Hayat boyu en ufak olumsuzluklardan büyük yaralar aldım. Almaya da devam ediyorum. Neden böyle oluyor,hiçbir fikrim yok. Bir arkadaşımla küçücük bir meseleden ötürü tartışmak bile benim için çok üzücü oluyor.Suratım düşüyor hemen. Halbuki dışarıdan baktığınızda o kadar da büyük bir olay değil. Neden bu kadar etkileniyorum, neden bu kadar modum düşüyor anlayamıyorum ama kendimce adına "kaybetme korkusu" diyorum. Küçük yaşta sevdiklerimi kaybetmenin acısıyla yüzleştim,içimde bir yerlerde hala o korkuyu taşıyorum bence. İstiyorum ki modumu bir şey düşüremesin,modern tabirle "takmayayım" bir şeyleri.Ne olduysa,öyle kalsın. Sizce nasıl bir yöntem bulabilirim ? Ya da psikolojik bir sorun mudur bu?
Teşekkür ederim şimdiden :)
