Ölüyorum..

SuLtan42

Uykucuuu
Kayıtlı Üye
6 Ekim 2007
4.493
6
116
37
Almanya
Okadar caresizim ve okadar umutsuzumki..
Cok düsündüm bu konuyu acip acmamakla, hala dogrumu yapiyorum bilmiyorum ama birilerine anlatmaliyim..
Sevdigimle uzun süredir aramiz bozuk,
cok seviyoruz, gercekten cok ama imkansizliklarda cok..
Nerden baslasam nasil anlatsam bilmiyorum
Ask var sevgi var ama yetmiyor,
ben evlenmek istiyorum, söz olsun istiyorum
onun ise korkulari var, ve hakli da
ailelerimiz cok farkli, onun annesi acik, ben kapaliyim
ailesi icki felanda icer, normal görüyorlar ama bizde öyle degil, benim babam haci ve biz kapaliyiz.
Dügün olsa diyor nasil olcak, bizimkiler zil zurna olmak isticekler, seninkiler böyle seyi kabul etmiyecek diyor,

hersey okadar karisikki
ne vazgecebiliyoruz birbirimizden
nede devamini getirebiliyoruz
derdimi pek anlatamadim sanirim ama okadar yorgunumki ne diyecegimi bile bilmiyorum artik..
 
Mantigimi dinleyip terketmek istiyorum
deniyorum
ama ölecek gibi oluyorum yapamiyorum
:( ben napicam?
Hergün aglamaktan okadar yoruldumki
bütün gün oturup sürekli napacagimi düsünmekten okadar yoruldumki
Allahim ne olur yardim et
 
Allah kolaylık versin. Ne kadar zamandır ilişkiniz var? Kaç yaşındasınız?
 
ayrı ülkelerden, ayrı dinlerden insanlar bile evlenip mutlu olabiliyor, siz neden olmayasınız, iki ailenin yaşam tarzı kimseyi ilgilendirmezki, aileler çocuklarının mutluluğu için bir araya gelcek sadece, bir gün içkili eğlence olur, bir gün mevlüt olur, hoşgörüyle aşılabilir konular olduğunu düşünüyorum, iki tarafta birbirini yargılamdıkça, eleştirmedikçe
 
ölmezsinnn kimse ölmemiş sende ölmezsin yani kendini öldürmediğin sürece :) biraz sert ama gerçekler acıtır
 
Sagolun hemen cevap yazdiginiz icin
ben 24 yasindayim
o 27 yasinda
2 senelik iliskimiz var, agustosta 2 sene olcak yani

biliyorum ask acisindan ölmiyecegimi ama okadar kötü hissediyorumki dayanamiyorum duramiyorum
 
Bana bahane gibi geliyor doğrusu bu tarz şeylerin ortaya sürülmesi.
Siz birbirinizi seviyorsanız aileleriniz kendi halinde takılabilir bence.
İmkansız bir durum yok ortada. Beraber yaşayacak olan sizsiniz.
Erkek arkadaşınız bir tamam dese belli ki her şey halledilecek.
Sorun tamamen onun yanaşmamasında.
 
Okadar caresizim ve okadar umutsuzumki..
Cok düsündüm bu konuyu acip acmamakla, hala dogrumu yapiyorum bilmiyorum ama birilerine anlatmaliyim..
Sevdigimle uzun süredir aramiz bozuk,
cok seviyoruz, gercekten cok ama imkansizliklarda cok..
Nerden baslasam nasil anlatsam bilmiyorum
Ask var sevgi var ama yetmiyor,
ben evlenmek istiyorum, söz olsun istiyorum
onun ise korkulari var, ve hakli da
ailelerimiz cok farkli, onun annesi acik, ben kapaliyim
ailesi icki felanda icer, normal görüyorlar ama bizde öyle degil, benim babam haci ve biz kapaliyiz.
Dügün olsa diyor nasil olcak, bizimkiler zil zurna olmak isticekler, seninkiler böyle seyi kabul etmiyecek diyor,

hersey okadar karisikki
ne vazgecebiliyoruz birbirimizden
nede devamini getirebiliyoruz
derdimi pek anlatamadim sanirim ama okadar yorgunumki ne diyecegimi bile bilmiyorum artik..

bunun tam tersi durumda bir arkadaş var forumda, zil zurnalık falan o kısımları bilmiyorum ama kızın ailesi açık oğlan tarafı oldukça tutucuymuş. kendi yazmıştı hikayesini şimdi paylaşmam doğru olur mu bilemedim.

siz istedikten sonra arayı bulursunuz bana göre iki tarafın da gönlü yapılır bi şekilde.

evlenmeye maddi manevi hazırsanız bu durum ölmeyi gerektirecek kadar umutsuz ve aşılmaz değil sakin olun.
 
Bana bahane gibi geliyor doğrusu bu tarz şeylerin ortaya sürülmesi.
Siz birbirinizi seviyorsanız aileleriniz kendi halinde takılabilir bence.
İmkansız bir durum yok ortada. Beraber yaşayacak olan sizsiniz.
Erkek arkadaşınız bir tamam dese belli ki her şey halledilecek.
Sorun tamamen onun yanaşmamasında.

Kafam okadar karisikki inanin saglikli düsünemiyorum artik
yani olurmu olmazmi,
yürürmü yürümezmi onu bile düsünemiyorum
eskiden olsa takilmiyordum aslinda bu duruma,
yani birsekilde anlasilir diyordum
ama simdi düsünüyorum yürürmü, olurmu hicbisey bilmiyorum
mantigim terket diyor,
ama kalbim birakmiyor
kac kere dedim ayrilalim diye asla birakmadi
 
Sagolun hemen cevap yazdiginiz icin
ben 24 yasindayim
o 27 yasinda
2 senelik iliskimiz var, agustosta 2 sene olcak yani

biliyorum ask acisindan ölmiyecegimi ama okadar kötü hissediyorumki dayanamiyorum duramiyorum

ama canım sen sadece varsayımlar üzerien konuşuyosun daha yaşadığınız bişey yokki, sorun olmadan çıkabilecek sorunlar üzerine bu kadar üzülüp kahrolmak ne kadar mantıklı
 
Haklisiniz hepiniz haklisiniz
biliyorum büyütüyorum gibi duruyor bu durumu
ama ailesinin beni istememisligide var ortada
cok önceden 1 bucuk sene önce felan
ailesi biz onu istemiyoruz demisti
bahane olarakta, ben liseliymisim
benimkide üniversiteli, denk degilmisim diye
halbuki ben daha üniversite yolundaydim gidecektim yani
simdi üniversiteye gidiyorum,
benimkide benden ayrilmadi,
aileside bidaha bisey demedi

senin ailen beni istemiyor dedigim zaman da
hayir öyle bisey yok diyor
 
Gercek mutlulugu istiyorsan sana ve ailene yapi olarak cok benzeyen birini sec derim es olarak. Öyle seviyorumla olmuyor bu isler, mantikda lazim. Ama yok sen ailene uyup kapandiysan, aslinda esinin ailesinin icki icmesinden vs kendin rahatsiz olmuyorsan, aileleride fazla karistirmassaniz neden olmasin derim, arada sirada sürtüsmeler olur, sizde fazla kimseye yüz vermessiniz olur biter. Dügüne gelince erkek tarafi bilir benim bildigim, sonucta dügünüde onlar ödüyecek degilmi?!
Yani ailen gelsin, otursun, oynamak istemiyorlarsa oynamazlar, onlarin bilecegi sey, insanlarin ickisine, oynamasina karismalilar zaten. Sen baska istiyorsan, dini nikahla dügünsüz falan istiyorsan bilemiyecegim tabii, ama ozaman zaten senin esin gibi bir adamla isin ne derim. Birilerini üzmeden bu olay olmuyacak anlasilan, ama önemli olan sonuc, sizin evliliginiz iyi olursa hepsi bir sekilde yatisabilir, sizin davranislariniza bagli.
 
Sevgilime diyorum madem bir gelecegimiz yok
ayrilalim diyorum, herhalde 50 yasina kadar böyle sevgili kalmicaz
hayir diyor ben ümitliyim diyor
ama evlencez bitti gitti diyemiyor

bende bu kararsizlikta,
ne olacak beni ne bekliyor, bu bilmemezlikte cildiracak gibi oluyorum
 
Bazen farklılıklar en büyük zenginlik olabilir diye düşünüyorum. Ailelerinizi tanıştırmayı deneyip öyle karar verin ... Çünkü belki de iki aile birbirini çok sevecek öyle kabul edecek. Babanız hacı olabilir ama belki saygı duyacak karşı tarafa, belki de karşı taraf sizin tarafınıza saygı duyacak... Düğün olsa ille de alkollü mü olması gerek? yani her şeyin bir çözümü var bence ölüyorum demeden önce her şeyi denemelisin... Yani ayrıldınız diyelim geri dönüp baktığında pişman olmayacak mısın denemedin diye? Bence sevgilinizle konuşun ve bırakın aileleriniz tanışsın... emin ol aileleler çocukları iiçin çok fazla fedakarlık yapabiliyorlar ....
 
Sevgilime diyorum madem bir gelecegimiz yok
ayrilalim diyorum, herhalde 50 yasina kadar böyle sevgili kalmicaz
hayir diyor ben ümitliyim diyor
ama evlencez bitti gitti diyemiyor

bende bu kararsizlikta,
ne olacak beni ne bekliyor, bu bilmemezlikte cildiracak gibi oluyorum

sevgilinizin evlenecek durumu var mı peki maddi manevi? evlenebileceğini kendi de kabullenmiş ve istiyor mu? sorumluluklarına hazır mı? maddi imkanları düğün eşya vb şeyler için yeterli mi? hali hazırda bir işi var mı?
 
Gercek mutlulugu istiyorsan sana ve ailene yapi olarak cok benzeyen birini sec derim es olarak. Öyle seviyorumla olmuyor bu isler, mantikda lazim. Ama yok sen ailene uyup kapandiysan, aslinda esinin ailesinin icki icmesinden vs kendin rahatsiz olmuyorsan, aileleride fazla karistirmassaniz neden olmasin derim, arada sirada sürtüsmeler olur, sizde fazla kimseye yüz vermessiniz olur biter. Dügüne gelince erkek tarafi bilir benim bildigim, sonucta dügünüde onlar ödüyecek degilmi?!
Yani ailen gelsin, otursun, oynamak istemiyorlarsa oynamazlar, onlarin bilecegi sey, insanlarin ickisine, oynamasina karismalilar zaten. Sen baska istiyorsan, dini nikahla dügünsüz falan istiyorsan bilemiyecegim tabii, ama ozaman zaten senin esin gibi bir adamla isin ne derim. Birilerini üzmeden bu olay olmuyacak anlasilan, ama önemli olan sonuc, sizin evliliginiz iyi olursa hepsi bir sekilde yatisabilir, sizin davranislariniza bagli.


Ben ailemin zoruyla kapanmadim, yani öyle bisey yok
ickiye felanda cok karsiyim, ve bastan beri biliyordu benim sevgilim bunu
Hatta ben kendim dedim,
sen niye ozaman bana geldin dedim, benim kapali oldugumu dindar oldugumu biliyordun?
Ben sonucta nerden bilebilirdim dimi
bana hatta bastan annem kapali bile demisti :) hemen geri cekilmiyim diye
cok sonra ögrendim annesinin acik oldugu ama benim icin problem degil, hani kapaliligi acikligi kendine sonucta

bana dün diyorki, aileler cok farkli iste bu dügün olayini anlatti, dügünümüz olcaksa nasil olcak bizimkiler böyle isticek, sizinkiler söyle isticek dedi
tamam dedim ozaman ayrilalim olmiyacak dedim, bizim sonumuz yok dedim imkansiz ozaman
yok diyor orta yolda bulunur aslinda diyor
yani ne ona yanasiyor
nede ayrilmaya yanasiyor
napacagimi sasirdim
 
Haklisiniz hepiniz haklisiniz
biliyorum büyütüyorum gibi duruyor bu durumu
ama ailesinin beni istememisligide var ortada
cok önceden 1 bucuk sene önce felan
ailesi biz onu istemiyoruz demisti
bahane olarakta, ben liseliymisim
benimkide üniversiteli, denk degilmisim diye
halbuki ben daha üniversite yolundaydim gidecektim yani
simdi üniversiteye gidiyorum,
benimkide benden ayrilmadi,
aileside bidaha bisey demedi

senin ailen beni istemiyor dedigim zaman da
hayir öyle bisey yok diyor

Cok takiyorsun, bosa düsünüyorsun bunca seyi, yipratma adamida kendinide okadar!
Seni isteseler ne olacak sanki, süper mi olacak saniyorsun ozaman hersey.
Bak söyleyim, benim kendi akrabam ogluna cok istedigi bir yakinin kizini tanistirdi, cok istedi, cok övdü kizi.
Nezaman yanlarina gitsem "Iste kiz böyle temiz, böyle el degmemis, böyle güler yüzlü, böyle iyi, böyle zaten tanidigimiz vs" diye övgüler yagdirirdi. Ogluda begendi evlendi.
Aradan üc sene gecti, simdi gittigimde annesi sanki eskiden o sözleri hic söylememis "Cok suratsiz, bizi hic evde istemiyor. Laf dinliyor sürekli, oglum onla evleneli yüzü gülmez oldu. Bir sürü borca soktu oglumu, bizi hic arayip sormaz oldular. Söyle kötü böyle kötü" diye ilenirde ilenir. Sen kendin okadar istemistim, oglan cekindikce sen iteklemistin kiza dogru dediginde hop oturup hop kalkiyor kadin "Kendi istedi, illede evlenecegim dedi vs" diye. Olaylarin icinde ben olmasam inanirimda, ben biliyorum sabahtan aksama kadar o kiz nasil bir övgü yagmuruna tutuluyordu ozamanlar. Bence önce isteyip, sonradan istememeleri daha kötü bir durum olurdu senin icin.
 
Bazen farklılıklar en büyük zenginlik olabilir diye düşünüyorum. Ailelerinizi tanıştırmayı deneyip öyle karar verin ... Çünkü belki de iki aile birbirini çok sevecek öyle kabul edecek. Babanız hacı olabilir ama belki saygı duyacak karşı tarafa, belki de karşı taraf sizin tarafınıza saygı duyacak... Düğün olsa ille de alkollü mü olması gerek? yani her şeyin bir çözümü var bence ölüyorum demeden önce her şeyi denemelisin... Yani ayrıldınız diyelim geri dönüp baktığında pişman olmayacak mısın denemedin diye? Bence sevgilinizle konuşun ve bırakın aileleriniz tanışsın... emin ol aileleler çocukları iiçin çok fazla fedakarlık yapabiliyorlar ....

Haklisin diyorum ya ben basta aslinda bukadar sorun yapmamistim,
benim kizkardesimde evlendi, tamam onun kayinvalidesi kapali ama yinede aileleri cok dindar degil oglan tarafin,
mesela babasi arada bi iciyor, herkeste biliyor bunu, babamda biliyor, ama dügünleri ilahili olmustu cünkü damatta öyle istemisti
Bende ayrilip pisman olmaktan korkuyorum, aslinda orta yol bulunur diye bende bastan beri düsünüyordum
Tamam dügün oynamali olur,
ama icki asla olmaz diyordum mesela, oda tamam diyordu,
simdi kafasi cok karisik biliyorum
senden eminim diyor ama benim ic celiskilerim var, önce kafami toparlamam lazim diyor..



sevgilinizin evlenecek durumu var mı peki maddi manevi? evlenebileceğini kendi de kabullenmiş ve istiyor mu? sorumluluklarına hazır mı? maddi imkanları düğün eşya vb şeyler için yeterli mi? hali hazırda bir işi var mı?


Aslinda suan evlenecek durumumuz yok
ama zaten ben hemen evlenmeyi istemiyorum
Aralik gibi felan söz nisan yapmayi istiyorum
dügün cok sonralar olur, yazdan sonra felan seneye yani
Yeni bir ise girdi ve benden cok uzakta suan, ve kac aydir görüsemiyoruz
O isi begenmedi cok az maas veriyorlar diye yeni is ariyor suan
Önce güzel is bulup birazda para biriktirmek istiyor, birkac ay
ama dedigim gibi hemen dügün istemiyorum ben zaten,
bence dedigin gibi Sorumluluklarina hazir degil sanirim suan
o yüzdende kafasi cok karisik
ama iste bende daha hazir degilim buna, sadece bi söz olsa artik diyorum
 
Back
X