Üniversiteden cok çok yakın bir arkadaşım vardı,birbirimize birçok konuda uzaktanda olsa destek olduk,aynı evde kalmıştık okurken ve hayatımıza dair özel ne varsa dertlesirdik.sonra evlendik çocuklarımız oldu ama telefon üzerinden irtibatı hiç kesmedik ve herdaim birçok konuda fikir alışverişinde bulunduk.fakat kendisinin çok ağır travmaları vardı ailevi ve ben herzaman dinledim yanında oldum.17 yıldır birbirimizin hayatına dair hep haberlesıriz.sorunuma gelince pandemi döneminde kendisini geliştirmeye yönelik kitaplar okumaya başladı ve birtane psikoloğu takip ediyor onun onarım sürecine dahil oldu ve tüm irtibatı iki ay kesti kendisine destekte oldum,onun kendisini onarmasına yönelik yolculuğu beni mutlu ediyordu.gelişsin geliştirsin kendini ve mutlu olsun istiyorum herzaman.fakat garibime giden artık beni hiç aramıyor sürekli arayan arkadaşım ciddi bir mesafe koydu.zaten kendisi ile irtibat kuracağım herşeyi kapadı ve çok mutlu.teknolojinin onu yıprattığını ve kendini geliştirmesine engel olduğu için böyle bir hayatı seçti bunada saygım var.haftada birkacgun telefonunu da kapadı.suanda ona çok ihtiyacım var arıyorum ulaşamıyorum.mesaj yazınca kesik kesik cevap yaziyor.aradigimda çocuğum durmuyor deyip kısa kesiyor.17 yıldır tanıdığım arkadaşım sanki bir öğretmenim modunda eskisi gibi samimiyet ortamı ve atmosferi kuş olup uçtu.aslinda bu durumun benimle ilgisi yok o kendisini gelistime adına kendini tanıma adına bir yolculuğa çıktı o yüzden öyle bunun farkındayım ama neden bazen içselleştirip kızıyorum..neden kafama takılıyor üzülüyorum bilmiyorum.bazende kendisini onarma yolunda benimle olan dostluğuna dair hoşuna gitmeyen birşeylere mi takıldı diye düşünüyorum.onarim yolculuğuna giren arkadaşları burada mutlaka vardır beni bilgilendirirseniz çok sevinirim.şimdiden teşekkür ederim
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Onarım yolculuğu,bu hali normalmi?
- Konu Sahibi Minel_ask
- Başlangıç Tarihi
- 16 Nisan 2008
- 5.329
- 14.363
- 773
Onarım yolculuğu yapmadım, hatta duymadım bile ama bu yazdığınızı okumadan aklıma ilk gelen bu oldu. Bundan dolayıda sizinle iletişimini azaltmış olabilir.
- 30 Kasım 2010
- 9.601
- 19.271
- 448
- 30 Kasım 2019
- 12.414
- 39.830
- 598
- 18 Ocak 2021
- 1.546
- En iyi cevaplar
- 1
- 2.432
- 83
Üstüne gitmeyin, ona ihtiyacınız olduğu bir zamandan geçiyorsunuz ama arkadaşınız kendini seçmiş, size yardımcı olmak ya da dertleşmek istediğini sanmıyorum. Yeni arkadaşlar edinin, farklı insanlarla yakınlaşmayı deneyin, biliyorum bir saatten sonra zor ama gereksiniminiz bu. Bu arkadaşınızı da yok sayın, şu ya da bu nedenle yok çünkü! Herkes bencil, bir siz fedakar olmayın…
Peki sonra pişman olup geri dönüş sağladınız mı?Doğru olmayabilir aslında ama ben de buna benzer bir şey yapmıştım. Bana o zamanı hatırlatan insanlarla bağımı kopartacak kadar uzaklaşmıştım. Belki etik değil ama işte.
- 30 Kasım 2019
- 12.414
- 39.830
- 598
Ya konuşuyorum ama eskisi gibi her şeyi anlatmıyorum. Bunun tek sebebi bu değil tabi eskisi gibi anlatmaya mecalim yok. Bir de o dönemde yaşanılan şeylere göre değişir. Ben ciddi bir depresyon geçirmiştim ve o dönemden gelen her şeyi silmiştim. Bu arkadaşla ilişkimi azaltmasaydım öfkemi çekecekti.
- 6 Ağustos 2014
- 816
- 2.788
- 313
- 44
Arkadaşınız onarım yolculuğuna girmiş. Bence onun adına sevinin ve ona hayatta başarılar dileyin. Ve en önemlisi kabullenin.
Bazı insanlar ömrümüzün sonuna kadar hayatımızda kalmazlar, bence bunu bu kadar icsellestirmeyin. Yani ona kusmeyin, kızmayın da . Sizinle şahsi bir sorunu olmadığına eminim. Sadece o değişti. Hepsi bu.
Sesinizdeki bir tını dahi ona geçmişteki bazı travmalari hatırlatıyor olabilir. Sonuçta siz onun geçmişinden gelen ve her şeyini bilen bir insansınız. Sırf bu yüzden sizinle görüşmeyi kesebilir.
Siz de bir Bye Bye diyiverin. Ve başka arkadaşlıklar edinmeye bakın. Takmayın bu kadar.
Bazı insanlar ömrümüzün sonuna kadar hayatımızda kalmazlar, bence bunu bu kadar icsellestirmeyin. Yani ona kusmeyin, kızmayın da . Sizinle şahsi bir sorunu olmadığına eminim. Sadece o değişti. Hepsi bu.
Sesinizdeki bir tını dahi ona geçmişteki bazı travmalari hatırlatıyor olabilir. Sonuçta siz onun geçmişinden gelen ve her şeyini bilen bir insansınız. Sırf bu yüzden sizinle görüşmeyi kesebilir.
Siz de bir Bye Bye diyiverin. Ve başka arkadaşlıklar edinmeye bakın. Takmayın bu kadar.
Yazınızı okuyunca gözlerim doldu inanın.okadar emek var dostlugumuzda.yeni arkadaş edinmeye ihtiyaç hissetmiyorum.boyle bir arzum yok kendisi kardeşim gibi değerli ama ben onu kendi haline bırakacağım..belki güzel dönüşümleri olucak kendisine dair fakat dünyasında yer edindiğim yerin artık olmaması kalbimi kırdı
Çok teşekkür ederim güzel yazınız için.Beni bir nebze ferahlattınız.bye bye deyip başka arkadaşlık edinecek bir talebim yok.hayattaki birçok şeyi oluruna bırakacağım.haftada mutlaka birkez telefonda konuşurduk artık hiç telefonum çalmıyor ben arayınca açsada eski dostum yok artık zaten kısa kesiyor okadar mesafeliki.bana kendimi arayışta ve ona bağımlıymışım gibi hissettiriyor.ben arkadaş arayışında hiç değilim benim değer verdiğim bir dostum vardı 17 yılımı paylastığım onu ariyorum ama yok
- 6 Ağustos 2014
- 816
- 2.788
- 313
- 44
Rica ederim, içinizi ferah tutun elbette hassasiyetinizi ve kirilmanizi anlıyorum. Fakat bu onun seçimi.
Evet sizin de dediğiniz gibi 17 yıllık eski dostunuzu arıyorsunuz ama o artık yok.
Bence siz de yavaş yavaş iletisiminizi kesin.
- 18 Ocak 2021
- 1.546
- En iyi cevaplar
- 1
- 2.432
- 83
Sizi üzdüğüm için ben de üzüldüm inanın. Ama aslında sizi korumaya çalışıyorum. Hayattan mola almayı zaman zaman herkes ister ama ben bu gibi ciddi kopuşlarda iyi niyetimi muhafaza edemiyorum. “Dostlarım, dünyada dost yoktur” diyor Aristoteles, bağlılığın kardeşliğin iyice yitirildiği bir çağda sizin gibi “dostum/kardeşim” diyerek sevenler çok kıymetli, hakeden yararlansın niyetiyle yeni bağlantılar kurun dedim, size de iyi gelecektir…
Çok çok teşekkür ederim güzel yazınız için..
- 17 Ağustos 2011
- 24.666
- 155.276
- 798
Belki de sizin arkadaşlığınizin toksik bir tarafi olduğunu farketmiştir. Bu çeşitli sebeplerden olabilir ama benim aklıma gelenler mesela çok dert anlatıp onun modunu düşürüyor olabilirsiniz, ya da anlattıklarını çok icsellestirip kendi canını sıkıyor olabilir, ya da sizin dostlugunuz ve onu devamlı dinlemeniz onda devamlı sorunları anlatma arzusu uyandırıyor olabilir, bazı hareketlerinizden rahatsız oluyor olabilir, bunca sene boyunca yaşanan bazı olayların üstünü kapatmış ama simdi onlar açığa çıkmış olabilir, çok negatif olabilirsiniz, yoksunluğunu duyduğu bir şeye sahip olduğunuz için içten içe rahatsız hissediyor olabilir... Yani bir şekilde dostlugunuz ona iyi gelmiyor ki dost olmayı bırakmış işte. Bin tane sebebi olabilir.
Bence onun kararına saygı duyun. Bazen bazı dostlukların bitmesi gerekiyor.
Benim cok tatlı bir arkadaşım vardı mesela. Çok iyi de bir kızdı. Ama inanılmaz olaylı bir çevresi vardı. Uyuşturucu,dayak,pavyon, metreslik...anlattığı hikayelerde genelde bunlar olurdu. Şerefsiz bir sevgilisi vardı, zar zor ayrıldı sonra hamile kaldı sonra evlendi falan filan..hayatı hep bir atraksiyon..ben mesela bir ara bundan yorulduğumu farkettim. Ve yavaş yavaş uzaklaştık , mesela.
Ya da eski ev arkadaşım vardı. Hem muhafazakar bir kafa yapısı vardı hem de uçan kuşla düşüp kalkar, sevgililerini birbiriyle aldatırdi. Saçma sapan bir ahlak anlayışı vardı. Beyin küçültücü konular konuşurdu (beni bu halde kabul eden erkeği zaten ben koca diye almam,o yüzden ameliyat olucam
kırmızı kurdeleli gelin olucam falan derdi)
Arkadaşım insan olarak muazzam biriydi , hastayken bakardı, bana kardeşlik yapardı, Güler yüzlü,dinlemeyi seven bir kizdi. Ama salak salak sohbetlerine sinir olduğum için iletişimimiz koptu. Aynı şekilde birkaç sene önce bir karar almıştım, beni geri ceken- hep sevgili-koca - elti konuşan arkadaslarla- ataerkil cümleler kuranlarla iletişimimi bitirmek için. Bir süre sonra (neredeyse yalnız kalsam da) mesafe koydum o arkadaşlarla.
Yani insan bazen sevse de kendi iyiliği için hayatından bazı kişileri çıkartmak istiyor. Bence bunu kabul edin, arkadaşınız mutlu olduğu için sevinin
Bence onun kararına saygı duyun. Bazen bazı dostlukların bitmesi gerekiyor.
Benim cok tatlı bir arkadaşım vardı mesela. Çok iyi de bir kızdı. Ama inanılmaz olaylı bir çevresi vardı. Uyuşturucu,dayak,pavyon, metreslik...anlattığı hikayelerde genelde bunlar olurdu. Şerefsiz bir sevgilisi vardı, zar zor ayrıldı sonra hamile kaldı sonra evlendi falan filan..hayatı hep bir atraksiyon..ben mesela bir ara bundan yorulduğumu farkettim. Ve yavaş yavaş uzaklaştık , mesela.
Ya da eski ev arkadaşım vardı. Hem muhafazakar bir kafa yapısı vardı hem de uçan kuşla düşüp kalkar, sevgililerini birbiriyle aldatırdi. Saçma sapan bir ahlak anlayışı vardı. Beyin küçültücü konular konuşurdu (beni bu halde kabul eden erkeği zaten ben koca diye almam,o yüzden ameliyat olucam
kırmızı kurdeleli gelin olucam falan derdi)Arkadaşım insan olarak muazzam biriydi , hastayken bakardı, bana kardeşlik yapardı, Güler yüzlü,dinlemeyi seven bir kizdi. Ama salak salak sohbetlerine sinir olduğum için iletişimimiz koptu. Aynı şekilde birkaç sene önce bir karar almıştım, beni geri ceken- hep sevgili-koca - elti konuşan arkadaslarla- ataerkil cümleler kuranlarla iletişimimi bitirmek için. Bir süre sonra (neredeyse yalnız kalsam da) mesafe koydum o arkadaşlarla.
Yani insan bazen sevse de kendi iyiliği için hayatından bazı kişileri çıkartmak istiyor. Bence bunu kabul edin, arkadaşınız mutlu olduğu için sevinin
- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
Böyle birşey duymadım ama bende bundan 4 yıl kadar önce üzücü şeyler yaşadığım dönemin ardından kendimi çekmiştim herşeyden, herkesten. Kendimi yenilemeye, dinlemeye çok ihtiyacım vardı. İçsel hesaplaşmalarım kendimi yeniden sevmeye çalışmak içdünyamı değiştirmek, dinlendirmek istedim. Ve o dönem 30 yıllık hayatımda en güzel dönemimdi. Eşimde o süreçte girdi mesela hayatıma. Hiçkimseye anlatamadım onuda çoğu arkadaşımda bana saygı duymayıp çıktılar hayatımdan. Sürekli onları aramadığım dertlerini dinlemediğim için suçluyorlardı küsüyorlardı. Bu beni onlardan daha çoksoğutmuştu. Belki arkadaşınızda sizin ona saygı duymadığınızı düşünüyor olabilir. Eğer gerçekten dostluğuna değer veriyorsanız zamana bırakın. Bazı yaralar çabuk iyileşmiyor. Neler yaşadığını siz daha iyi bilirsiniz üstelik. Belki onarım yolculuğu denen şeye sizde çıkarsınız birgün
- 17 Haziran 2016
- 264
- 584
- 103
- 36
Öncelikle uzun yazınız için çok teşekkür ederim yengeç..kafamda oturtamadığım bazı şeyleri oturtmama faydası oldu yazınızın.belkide sorunlarını anlattığı tek kişiydim,dediğin gibi bu sorun anlatma isteği uyandığı için iç dünyasında rahatsızlık duyuyor olabilir.Kendisini yetiştiriyor olmasına karşı asla bencillik etmemeye çalışıyorum.birak kendini geliştirsin dokunma ona minel diyorum bana zor gelsede ona çok saygılıyım.destekliyorumda onarım yolculuğunda.gerci benim desteğimi falan beklediği yok ben şuan varmiyim onun için onunda bilmiyorum.yani arayıp neden boylesin diye sormuyorum desteğim o:)Belki de sizin arkadaşlığınizin toksik bir tarafi olduğunu farketmiştir. Bu çeşitli sebeplerden olabilir ama benim aklıma gelenler mesela çok dert anlatıp onun modunu düşürüyor olabilirsiniz, ya da anlattıklarını çok icsellestirip kendi canını sıkıyor olabilir, ya da sizin dostlugunuz ve onu devamlı dinlemeniz onda devamlı sorunları anlatma arzusu uyandırıyor olabilir, bazı hareketlerinizden rahatsız oluyor olabilir, bunca sene boyunca yaşanan bazı olayların üstünü kapatmış ama simdi onlar açığa çıkmış olabilir, çok negatif olabilirsiniz, yoksunluğunu duyduğu bir şeye sahip olduğunuz için içten içe rahatsız hissediyor olabilir... Yani bir şekilde dostlugunuz ona iyi gelmiyor ki dost olmayı bırakmış işte. Bin tane sebebi olabilir.
Bence onun kararına saygı duyun. Bazen bazı dostlukların bitmesi gerekiyor.
Benim cok tatlı bir arkadaşım vardı mesela. Çok iyi de bir kızdı. Ama inanılmaz olaylı bir çevresi vardı. Uyuşturucu,dayak,pavyon, metreslik...anlattığı hikayelerde genelde bunlar olurdu. Şerefsiz bir sevgilisi vardı, zar zor ayrıldı sonra hamile kaldı sonra evlendi falan filan..hayatı hep bir atraksiyon..ben mesela bir ara bundan yorulduğumu farkettim. Ve yavaş yavaş uzaklaştık , mesela.
Ya da eski ev arkadaşım vardı. Hem muhafazakar bir kafa yapısı vardı hem de uçan kuşla düşüp kalkar, sevgililerini birbiriyle aldatırdi. Saçma sapan bir ahlak anlayışı vardı. Beyin küçültücü konular konuşurdu (beni bu halde kabul eden erkeği zaten ben koca diye almam,o yüzden ameliyat olucam
Arkadaşım insan olarak muazzam biriydi , hastayken bakardı, bana kardeşlik yapardı, Güler yüzlü,dinlemeyi seven bir kizdi. Ama salak salak sohbetlerine sinir olduğum için iletişimimiz koptu. Aynı şekilde birkaç sene önce bir karar almıştım, beni geri ceken- hep sevgili-koca - elti konuşan arkadaslarla- ataerkil cümleler kuranlarla iletişimimi bitirmek için. Bir süre sonra (neredeyse yalnız kalsam da) mesafe koydum o arkadaşlarla.
Yani insan bazen sevse de kendi iyiliği için hayatından bazı kişileri çıkartmak istiyor. Bence bunu kabul edin, arkadaşınız mutlu olduğu için sevinin
Fatih hoca değil adem güneş hocanın onarım kitabı var oradaki uygulamalardan sonra içindeki çocuğu tamir etmeye yönelik ciddi bir yolculuğa çıktı iç dünyasında.icindeki çocuğu iyileştirmeye yönelik birsey.bu arada tamir atölyesine mutlaka katılın faydasını göreceğimizi inanıyorum
Benzer Konular
