Merhabalar.Allah kimsenin başına vermesin diyebileceğim bir aşk acısı yaşıyorum.ben 27 yaşındayım daha önce kimseyle gönül ilişkim olmamıştı.Bir bey ile internet üzerinden tanıştık. Daha doğrusu ben onun facebook sayfasını görüp çok beğendim. Oldukça edepli ve dindar birisi.Paylaştıkları ve fikirleri çok hoşuma gidiyordu.Uzun lafın kısası biraz saçma da gelebilir sizlere fakat ben bu beye çok aşık oldum.mail adresi belliydi.ben de cesaretimi toplayıp tanışmak istediğimi belirten bir mail yazdım kendisine.o da "ben evlilikten pek umutlu değilim etrafımdaki evliliklerde mutlu insan sayısı çok az dedi.ama kaderden yüz çevirmemek adına sizle görüşmeye açığım" yazdı.yaşadığınız şehirde ablam da oturuyor inşallah bir gün geldiğimde müsait olursanız görüşürüz dedi.ben de heyecan ve umutla beklemeye başladım.ciddi bir resmimi de gödereim. teşekkür etti, hayrolur inşallah yazdı.bu sırada ben kpss ile uzak bir şehre atandım.bir kaç ay geçmişti bana yazdığı mailin üzerinden.ben çok üzgün bi şekilde atandığım yere gittim.ben otobüsteyken geldiğini mail ile haber verdi ve ben yıkıldım tabi ki.ben başka bi şehre giderken o gelmiş.ona çok üzgün olduğumu yazdım. o da ben her ablama gidişimde size yazarım. ne zaman kendi evinizde olursanız denk getirip görüşebiliriz dedi.bir süredir ailemin yanındayım o da eniştesi vefat ettiği için ablasında kalıyormuş 15 gündür. bu süre içinde 3 kez görüştük.ilk ve ikinci görüşmede çok umutluydum.bir kez görüşüp her şeyimizi anlattık birbirimize.yürüdük biraz camide namazlarımızı kıldık. siz görev yerinize dönmeden bir daha görüşürüz inşallah dedi bana çok umutlandım.bi de baktım 2 gün sonra tekrar görüşmek istediğini yazdı.çok çok umutlandım.madem burada bir evlilik ihtimali üzerine bulunuyoruz dedi ve sadece evleneceği kişiye söylemesi gereken şeylerini anlattı.ben daha da umutlandım beni beğendi diye.her konuda neredeyse aynı düşünüyoruz.bi uyumsuzluk olmadı.iki hafta sonra benim son tatil günlerimde tekrar görüşmek isterim yazdı. gittim ama bu kez biraz daha soğuk ve umut vermeyen şekilde gelmişti.eniştesi öldüğü için ablası ve 4 küçük çocuğu perişan olmuş tabi onları da gördükçe iyice mi etkileniyor bilemiyorum.neyse ben açık açık aşık olduğumu tekrar dile getirdim.3 kez görüştük ama 4. artık kısmet dedi. Allah tan bi işaret evliliğe motive olmak için dedi.çünkü evlilik arayışında değilim şu anda biliyorsunuz zaten dedi.4. görüşme olursa ben size mail yazarım zaten dedi. salı gününden beri yaşayan ölü gibiyim.üzüntümden ölüyorum diyebilirim.
şimdi bu bana haksızlık değil mi bayanlar madem böyle muğlakta bırakacaktı niye aylarca buluşmak için beni bekletti neden ilk görüşmeden sonra 2. yi yetmedi 3. görüşmeyi yaptık? soruyorum size ne mantık var bunda? çok çaresizim bi akıl verin...