Onda var bende yok psikolojisi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bence yakin zamanda rahatsiz olduğunuz yonunuzden kurtulacaksiniz cunku cozum ariyorsunuz, kendinizi anlamaya calisiyorsunuz.

Konunuza baska acidan bakmak icin kendimden ornek vereyim. Ben genelde kimseyi kiskanmam, hayati kiyaslamalar uzerinden algilamam, yorumlamam. Olaylara, kisilere daha soyut, daha nesnel bakarim. Ama eger birisinin kendisini benimle kiyasladigini, beni kiskandirmaya calistigini hissedersem hemen mesafe koyarim. Cunku bu tur sevmedigim durumlarin icine cekilmek istemem. Boyle ortamlara mesafeli durmak size de iyi gelebilir.
 
Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Kıskançlıktan çatlama noktasına gelmişsiniz. Hiç bir konunuzu bilmiyorum. Psikiyatrist lazım artık. Terapi ve ilaç beraberinde çözülür.
 
Ne bekliyorsunuz. Siz gönlünüze göre ilişki yaşayamadınız diye arkadaşınızda mı yaşamasın. Ayrıca kim olursa olsun hiç kimseye bu kadar çok anlam yüklemeyin hayatımın merkezine aldım ne
 
Teşekkürler evet doğru söylüyor sunuz farkındayım bunların da telkin uyguluyorum aslında ama kaygı depresiflik için . Bu duruma özel telkin ne söyleyebilirim mesela
Kendi kendinizle konusmayi deneyin. Yaptigim bu davranis mantiksiz cunku;......
Kendinizi ikna edin her zaman.

Genelde bu tur duygulari gogsumuzun ustunde bogazimiza dogru hissederiz. Bu yogun duyguyu nerde hissettiginizi anlamaya calsin sonrasinda derin nefesler alip kuvvetli sekilde verirken o bolgeden o duygununda o nefesle gittigini hayal edin. Etkili bi calisma ve anlik rahatlama getirir istemedigim duygularda. Insallah sizde de guzel sonuclari olacaktir
 
Benim ahlaki degerime uymayan arkadaşa arkadaş diyemiyorum geniş degilm
Sevişen insanlar ahlaksız olmaz. Sana en büyük ahlaksızlığı söyleyim. Arkadaşım dediğin insanı kıskanıp, utanmadan onun özel hayatını haberi bile olmadan başka insanlara anlatmaktır. Konuda bir ahlaksız var ama o arkadaşın değil. Tahmin et bakalım. Kim?
 
Apartmanda manyağın biri var.
Hicbir şeyim değil ama kadın her haltını benimle kıyaslamaya başladı, kocam bana iyi davranıyormuş (ne iyi ama ) bununkisi benimki gibi değilmiş. Benim kızım usluydu, bununki değilmiş, bu kiradaymış benim evim varmış.....
İyice psikopata bağladı, ben de selami sabahı kestim.
Şimdi kendi kendine konuşuyor " manyaklar, pislikler, köpekler, itler, Allah belanızı versin, eviniz başınıza yıkılsın...."
Konuyu okuyunca bu geldi aklıma..
Allah arkadaş dedigin kişiye yardım etsin.
 
Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
İnsanın çevresindeki yaşamlara ya da gerçekleşen hayellere imrenmesi çok olağan ama bunun öyle bir keskin çizgisi var ki hemen arkası kıskançlık ve getirdiği zararlar.Karakter ne kadar önemli ise edilinmiş tecrübelerde o kadar önemli.

Yani şöyle düşünün böyle hislerin sonu yok.Bugün evlilik hayali olur.Yarın güzel bir ev,araba,iş.Başkasının yaşadığı güzellikleri (hak eder yada etmez) ne kadar yargılar ya da olumsuz karşılarsak o doğrultuda sıkıntı yaşarız.Bilemeyiz kimin neyi neden hak edip sahip olduğunu ya da olamadığını.

Tavsiyem kendinize sürekli “negatif düşünlerin size bumerang gibi negatif olarak geri döneceğini” empoze etmeniz.Bunu başarırsanız devamındaki güzelliklere inanamıycaksınız.
 
Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Bir de bunu sesli dile getirebilmeniz bile çok güzel.Bir çok insan bu duyguyu yaşar ama asla kabul etmez.Bence bu hislerinizi değiştirebilirsiniz.Bir kere tadarsanız zaten bırakamazsınız.
 
Kiskanclik,psikolojik sorunlar tamam anlarim da insan arkadasina ahlaksiz der mi 😳😳 Evlerden uzak sizin gibisi.
 
Sevişen insanlar ahlaksız olmaz. Sana en büyük ahlaksızlığı söyleyim. Arkadaşım dediğin insanı kıskanıp, utanmadan onun özel hayatını haberi bile olmadan başka insanlara anlatmaktır. Konuda bir ahlaksız var ama o arkadaşın değil. Tahmin et bakalım. Kim?

Arkadaşını kıskandığı için kötülemek istiyor ama konu da kız baştan sona masum, kendisi ne kadar kötü davranıyor, cidden bunu fark edemiyor mu?
 
Demekki sandığınız kadar iyi arkadaş değilsiniz.
Yani kendi adıma arkadaşım mutlu olsa onun adına sevinirim sadece.
Onda var bende neden yok demem.
Sizin düşünceniz normal değil ve eminim arkadaşınız böyle düşündüğünüzü bildiği için öyle davranıyor.
 
Yakın arkadasimin sevgilisi var ve daha bir buçuk ay oldu evlenme konusu dönüyor. Açıkçası bozuldugum kısım şu benim hayalim hep biri gelecek ve birden bire olacak biseyler bugüne kadar olmayan aşk sevgi duygusunu bende birden bulucam diye hayal ederdim. Lakin son görüştüğüm kişinin de takılmak istiyorum sadece demesi üzerine hayalimi arkadaşımın yaşaması benim baya sinirlerimi bozdu. Yakın arkadasin ama.o diyeceksiniz biliyorum ama zaten eskisi gibi hissetmiyorum ona karşı egosundan ve ben bilirim tavrından sıkılmıstm son dönemlerde. Surkli kendime yüklenme var bende ama zor günümde yanımdaydı ama şöyle yaptı böyle yaptı gibi . Sanki ben de ona karşı yapmamışm gibi kendimi degersizlestirme yaptığımın farkına vardım. Ve bu benim hayalimi onun yaşamasının verdiği sıkıntı duygusu beni yıpratıyor. Kendimi olmadığım biri olarak buluyorum hiç sevinmiyorum ilişkisine de mutlu olmasına da. Zaten ne zaman tartissak bunalıma girerdim duygusal bağımlılık olusturmusum ona karşı o ise bana karşı öyle değil bunu da yüzüme vurduğu için ayriyeten sinirleniyorum. Kendimi uzak tutmaya karar verdim her anımı onla paylasmiyorum . Mutluluğunu paylasasim da yok zaten frekanslar uymayınca olmuyor . Lisede ilk yasamistik buna benzer durum tabi ona hava hoştu ilk sevgilisiyle mutluluk fotoğrafları paylaşıyordu ben ise depresyon saydım. Onun etkisinin kaldığını düşünüyorum içimde. Ve nefretinin. Çünkü bundan önce kendisinin sorununu kendi sorunumdan önde tutardım. Birşey olsa koşar yanına giderdim o ise annem.izin vermiyor derdi . Ben için için yanarken dertleşmek isterken o.hadi oyun oynayalım diyip kafa dağıtmaya bakardı. Sanırım bu dostluğun sonu geldi. Lakin o hala normal sanıyor bizi gidip içimi doksem tek çıkardığı kıskandın beni olacağı için ugrasmak da istemiyorm. Sahte yapmacık şekilde arada konuşuyorum. Eskisi gibi olmayı denedim içim el vermedi. Ve malesef tek onu merkeze koyduğum için şuan yalnız kalmış oluyorum. Başka yakın arkadaşım yok. Bu da üzüyor. Misal üni teden biri var hep arıyordum geçen kendisi aradı açamadım o an sonra aradık o açmadı ve sonra dönmedi neden hep ben dönüyorum ki bu şekilde mi arkadaşlık kaybetmemeye çalışmalı .. içimi dökmek istedim daha önce de böyle konu açtın söylesin böylesin diye egosunu tatmin etmek isteyenler ve beni tanımayıp yakın arkadaşını bana benzetenler uzak dursun lütfen
Çok kötü kalplisin. Hayatımdaki tecrübelere dayanarak şunu diyebilirim ki, bu kalbindeki kıskançlıkla hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bu durumdan kurtulmaya çalış.
 
Benim ahlaki degerime uymayan arkadaşa arkadaş diyemiyorum geniş degilm
E o zaman neden yapmacık yapmacık takılıyorsun arkadaşınla?. Aslında sende samimi biri değilsin onun için. Sadece yalnız kalmamak için onunla arkadaş oluyorsun, bu da seni çıkarların için arkadaş olan bir insan yapar. Benim bildiğim, sağlam karakterli kendine güvenen insanların kesin çizgileri olur, kendi çıkarları için başkalarıyla arkadaşlık yapmazlar. Bu da seni iyi bir insan yapmaz, üzgünüm. Ayrıca gerçekten aşııırrrııı kıskanıyorsun, sen kıskandığın sürece de mutlu olamayacaksın.
 
başkalarının hayatlarını kıskanmaya devam etme tek kaçırdığın şey kendi hayatın olur... hayat kısa onun bunun hayatını düşünerek zamanını geçirme derim
 
Insan kiskanabilir onu anlarım, kıskançlık da insanlara ait bir duygu bunu kabul edebilirim evet ama siz bildiginiz kötü niyetlisiniz.
Verdiğiniz cevaplar, arkadaşınızla ilgili yaptığınız imalar, -taciz, zengin koca merakı gibi- bu düşünceler psikolojiyle mi açıklanır, karakterle mi bilemedim. Dilerim karakteriniz bu degildir, sadece psikolojik gecici bir sıkıntıdır. Aksi takdirde allah etrafinizdakilere yardım etsin.
Maalesef karakter actığı konulara şöyle bir bakarsan anlarsın :27:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X