yine içimin canımın sonsuz acıdığı,gözlerimin ne tarafa baksam karanlık gördüğü an'ları yaşıyorum..nişanlımdan ayrıldım hayallerim yıkıldı,sevgi yoktu onunla ama yıkılan hayallerim canımı öylesine acıttıki..sonrasında ablamın evlilik dışı hamileleği,ablamla ailemle yaşanan problemler,kavgalar vs vs..herşey üst üste geldi.ama ben her zaman ALLAHıma sığındım.dualarla onu yanımda hissedip,güç buldum..şimdi yepyeni hayata adım attık.ablamla barıştık,evlilik dışı hamileliğini hazmedemedim bir süre ama şimdi yeğenimi kucağıma alacağım günü bekliyorum.ablam ayrı yaşıyordu çevre bakımından,şimdi evleri birleştirdik ve tüm kardeşler birarada yaşamaya karar verdik.yeni evimize geçtik henüz 1 hafta olmadı.yeni ev yeni başlangıçlar dedim.tüm olumsuzlukları geride bıraktığıma dair söz verdim kendime..ama öylesine boşluktayımki,daha öncede yazmıştım ve nişanlanmadan önce 2yıl breaber olduğum vardı.ilişkimizin ilk zamanlarından belli hep bir sen ara ben ara durumu vardı.gurur meselesi yapıyorduk ikimizde birbirimizden bekliyorduk.ve ne o beni nede ben onu aramaz olduk,facedende göremiyordum onu ve beni sildiğini düşünmüştüm.aradan aylar geçti ben nişanlandım nişanlılık dönemi yaşadım,zaten herşeyimi yazdım buraya.nişnlımla ayrılığın ardından,tekrar onunla facede karşılaştık,beni aylar öncesinden silmediğini ama dondurduğunu söyledi..ondan ümidimi kesmiştim ve öylesine şaşırdımki görünce.boşluk zamanımdı ve ayrılığı,yaşadığım aile içi sorunları biraz olsun unutturdu bana..bir süre görüştük,tabiii ayrı iken nişanlanıp ayrıldığımdan bahsetmedim ona..tam yaralarımı sarmaya çalışırken,kendimi iyi hissetmeye başlamışken,farkettimki,ben aramasam aramıyor,sürekli bir ilşki yaşamıyordu.hep bana sitem ediyordu sen aramıyorsun diye..yaklaşık 1 ay olucak ve ne o beni nede ben onu aramıyoruz.daha önceki aylarca görüşmediğimiz zamandada böyle olmuştu aynen..yeni başlangıçlar dedim kendi kendime kararlar aldımçherşeyi sıfırladım beynimde.evt herşeyi sıfırladım ama birtek onu,sadece onu bitiremiyorum.facede yorumlarını,resimlerini,paylaşımlarını görüyorum mahvoluyorum içim çok acıyor..çünkü o 2 yıl öncede en zor zamanımda yaralarıma ilaç olmuştu.nişandan sonrada tekrar yollarımız bbirşleşti ve yine teselli oldu bana..ama şimdi acının en büyüğünü o yaşatıyor bana..ben arayım diyorum ama daha çok soğuk konuşup yada bakmayacak diye cesaret edemiyorum..siz söyleyin ne yapayım karmakarışığım..acaba oda beni hayatından tamamen çıkardığı içinmi aramıyor.yoksa bendenmi bekliyor ve sitemimi var bana bilemiyorum