Davranış Bozuklukları Onüç yaşındaki oğlumdan resmen dayak yiyorum , çok üzgünüm...

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.

seren1077

Guru
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2010
215
15
318
nereden başlasamki anlatmaya.. ondört yıllık evliyim, senelerim mutsuzluklarla geçti, ama çocuklarım için katlandım hep. çocuklarıma karşı olan bir uyarımda , hep eşimden azar işitmişimdir bu güne dek. bu yüzden olsa gerek, hiç otorite sağlayamadım çocuklarımın üzerinde. genelde hep arkadaş gibiydik oğlumla, genelindede bir sinir vardı yapısında. ama şu son zamanlarda en küçük bir şeye kızsam hemen saldırıyor.geçen akşam bilgisayar yüzünden kardeşiyle kavga çıkarınca , bilgisayarın fişini çekeceğim dediğimde resmen dövdü beni tekme, yumruk . o kadarda güçlüki , yüzümü dağıtacak neredeyse..dün yine aynı şeyi yaşadım. babası gelince söyledim, oda onu dövdü annene neden vuruyorsun diye.. oğlumda benim dövdüğümü söyledi gözümün içine baka baka, halbuki hiç vurma huyum yokturki.. eşim üstüne gitme diyor. ama hiçmi uyarmayacağım, hiçmi birşeyine karışmayacağım bir anne olarak. ne yapayım bilmiyorum , birşeyine kızdığımda hep böyle şiddetinimi göreceğim, onüç yaşında böyle yaparsa , büyüdüğünde kimbilir neler yapar diyorum.. bir akıl verin ne olur.. eşimle artık bir iki yıldır iyiyiz, önceki kadar kötü davranmıyor,dövmüyor derken, şimdi oğlumdan dertliyim. insanın içine yara hep bunlar ben ne yapacağııım ....
 
eşinizle oturup oğlunuz hakkında konuşun.vereceğiniz ceza da övgü de eşiniz tarafından desteklenmeli.birnin hayır dediğine diğer he derse çocuk yasaklayana karşı tepki duyar ve onaylayanı kullanmaya başlar.bu yüzden siz eşinize,eşiniz de size katılmasa dahi, eğitim konusunda birbirinizi desteklemek zorundasınız.oğlunuzun yaptığı ddavranış kabul edilmez ve tehlike alarmı veren bir durum.dayağa karşıyım diyorsunuz, ben de öyleyim.ama öyle bir durumla karşılaşsam allah ne verdiyse der girişirdim.o an iş raydan çıkmış zaten.bunun akabinde yapacağım şey bir dizi ceza bombardımanı olurdu.ve tekrar hakimiyeti ele alana kadar her türlü isyanı da yine kaba kuvvetle bastırırdım.Ne vakit benim ANNE olduğumu ve benim ondan daha üstün olduğumu kabul ederse, o zaman olağan üstü durumdan normal basamağa geçer ve karşılıklı konuşarak onun da fikirlerini alarak,istek ve beklentilerini de dinleyerek hatalarını yüzüne sıralayarak ve şu anki durumdan duyduğum rahatsızlığı da dile getirerek yeni bir başlangıç yapmayı teklif eder ve bu konuda onunda birşeyler yapması gerektiğini söylerdim.ama önce babayla bir olmanız lazım.daha sonra da çocuğunuzun arkadaşlarını da tekrar bir gözden geçirin derim.umarım bu durum tekrarlanmaz ve en kısa zamanda aranız düzelir.
 
belliki bu davranışları babadan kapmış zamanında gerçekten çok zor bi durum .yapılabilecek tek bişey var bi uzmana başvurun oğlunuzla birlikte elbette psikoloğa gitmeyi kabul etmeyecektir önce siz gidin ve nasıl davranmanız gerektiği hususunda bilgi alın daha sonra sanki kendiniz içinmiş gibi yapıp bigün oğlunuzunda sizinle gelmesini deneyin ergenlik döneminde anne baba ne derse desin çocuklar karşı çıkar bir uzmanın konuşması daha iyi olur
 
Ben de okuyunca çok üzüldüm. Sizi belki teskin etmeyecek yazdıklarım ama en sağlıklı kararı verebilmeniz için açık yazmak zorundayım
Evde şiddet ve otorite karmaşasında büyüyen çocuğunuz maalesef bunu içselleştirmiş ve şimdi kendisi psikolojik sorunlar yaşıyor.
Sorun sizin bir davranış değişikliğinizle çözülür gibi görünmüyor. Hele hele eşinizle konuşmanız hiç işe yaramaz. Anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla.
Çok acilen bir psikologtan yardım alın. Siz de eşiniz de oğlunuz da görüşün. Ve bu süreçte asla artık evde kimse kimseye şiddet uygulamasın. Eşiniz çocuklarınızı da sizi de dövmesin. Şiddet şiddeti besler. Kırılmayın lütfen bana ama suça eğilimli çocuklar yetişiyor böyle ortamlarda. O nedenle tavsiyemi "aman her soruna da psikolog diyorlar hemen" diye algılamayın, sizin durumunuzda gerçekten gerekli. Hala çocuğunuzu kazanabileceğiniz yaşta.
Bu arada canınızı yakmak istemem ama şiddet gören kadınların "çocuğum için sürdürüyorum evliliğimi" düşüncelerinin ne kadar yanlış olduğunu da gösteriyor bu durum.
 
Ah canım çok üzüldüm ya ama belliki babayı örnek almış oğlunuz bide ergenliğin getirdiği asilik de var tabiki çok zor bi dönem arkadaşım bence bi uzmandan yardım alın hatda eşinizi de alıp üçünüz beraber gidin derim.
eşinizden yediğiniz dayaklar ayrıca bir konu dayak bir evlilikde en önemli mevzu bence keşke bunca yıl çekmesediniz yada bu kadar çocuk yapmasaydınız sığınacak bir yeriniz mi yoktu ALLAH yardımcın olsun çocuğunu mutlaka bir uzmana götür sevgiler
 
çok zor bir durum rabbim yardımcınız olsun, ergenliğin verdiği hırçınlık galiba.ama şu bir gerçek şiddet ortamında büyüyen çocukta şiddete meyilli oluyor.
 
eşinizle oturup oğlunuz hakkında konuşun.vereceğiniz ceza da övgü de eşiniz tarafından desteklenmeli.birnin hayır dediğine diğer he derse çocuk yasaklayana karşı tepki duyar ve onaylayanı kullanmaya başlar.bu yüzden siz eşinize,eşiniz de size katılmasa dahi, eğitim konusunda birbirinizi desteklemek zorundasınız.oğlunuzun yaptığı ddavranış kabul edilmez ve tehlike alarmı veren bir durum.dayağa karşıyım diyorsunuz, ben de öyleyim.ama öyle bir durumla karşılaşsam allah ne verdiyse der girişirdim.o an iş raydan çıkmış zaten.bunun akabinde yapacağım şey bir dizi ceza bombardımanı olurdu.ve tekrar hakimiyeti ele alana kadar her türlü isyanı da yine kaba kuvvetle bastırırdım.Ne vakit benim ANNE olduğumu ve benim ondan daha üstün olduğumu kabul ederse, o zaman olağan üstü durumdan normal basamağa geçer ve karşılıklı konuşarak onun da fikirlerini alarak,istek ve beklentilerini de dinleyerek hatalarını yüzüne sıralayarak ve şu anki durumdan duyduğum rahatsızlığı da dile getirerek yeni bir başlangıç yapmayı teklif eder ve bu konuda onunda birşeyler yapması gerektiğini söylerdim.ama önce babayla bir olmanız lazım.daha sonra da çocuğunuzun arkadaşlarını da tekrar bir gözden geçirin derim.umarım bu durum tekrarlanmaz ve en kısa zamanda aranız düzelir.

Diğer yorumlardaki uzmana başvurun görüşünün aksine ben de flocke ye katılıyorum.Sonuçta hangi ülkede yaşadığımız belli,babanın ve çocuğun tavrı belli.Bu durumda psikologdan destek alın demek biraz ütopik birşey bence.Tabi ki en doğrusu o ama sizde bu yola başvuracak olan ne kadar insan var ki ülkemizde...
 
Son düzenleme:
eşinizle oturup oğlunuz hakkında konuşun.vereceğiniz ceza da övgü de eşiniz tarafından desteklenmeli.birnin hayır dediğine diğer he derse çocuk yasaklayana karşı tepki duyar ve onaylayanı kullanmaya başlar.bu yüzden siz eşinize,eşiniz de size katılmasa dahi, eğitim konusunda birbirinizi desteklemek zorundasınız.oğlunuzun yaptığı ddavranış kabul edilmez ve tehlike alarmı veren bir durum.dayağa karşıyım diyorsunuz, ben de öyleyim.ama öyle bir durumla karşılaşsam allah ne verdiyse der girişirdim.o an iş raydan çıkmış zaten.bunun akabinde yapacağım şey bir dizi ceza bombardımanı olurdu.ve tekrar hakimiyeti ele alana kadar her türlü isyanı da yine kaba kuvvetle bastırırdım.Ne vakit benim ANNE olduğumu ve benim ondan daha üstün olduğumu kabul ederse, o zaman olağan üstü durumdan normal basamağa geçer ve karşılıklı konuşarak onun da fikirlerini alarak,istek ve beklentilerini de dinleyerek hatalarını yüzüne sıralayarak ve şu anki durumdan duyduğum rahatsızlığı da dile getirerek yeni bir başlangıç yapmayı teklif eder ve bu konuda onunda birşeyler yapması gerektiğini söylerdim.ama önce babayla bir olmanız lazım.daha sonra da çocuğunuzun arkadaşlarını da tekrar bir gözden geçirin derim.umarım bu durum tekrarlanmaz ve en kısa zamanda aranız düzelir.

allah yardımcın olsun çok üzüldüm durumuna
benim bir arkadaşım var onun oğlu daha 7 yaşında saldırıyo onların evinde öyle şiddet filanda yok.
bu üstte flocke isimli arkadaşın yazdığı gibi davranıyor oda ya kapatıyor, ceza veriyor, ağla zırla yırtılıyo oda ama çıkınca özür diliyo. yani yukarıda yazılanların uygumalısı bence biraz başarılı oluyor. dene bence bişey kaybetmezsin. allah sabır versin.
 
eşinizle oturup oğlunuz hakkında konuşun.vereceğiniz ceza da övgü de eşiniz tarafından desteklenmeli.birnin hayır dediğine diğer he derse çocuk yasaklayana karşı tepki duyar ve onaylayanı kullanmaya başlar.bu yüzden siz eşinize,eşiniz de size katılmasa dahi, eğitim konusunda birbirinizi desteklemek zorundasınız.oğlunuzun yaptığı ddavranış kabul edilmez ve tehlike alarmı veren bir durum.dayağa karşıyım diyorsunuz, ben de öyleyim.ama öyle bir durumla karşılaşsam allah ne verdiyse der girişirdim.o an iş raydan çıkmış zaten.bunun akabinde yapacağım şey bir dizi ceza bombardımanı olurdu.ve tekrar hakimiyeti ele alana kadar her türlü isyanı da yine kaba kuvvetle bastırırdım.Ne vakit benim ANNE olduğumu ve benim ondan daha üstün olduğumu kabul ederse, o zaman olağan üstü durumdan normal basamağa geçer ve karşılıklı konuşarak onun da fikirlerini alarak,istek ve beklentilerini de dinleyerek hatalarını yüzüne sıralayarak ve şu anki durumdan duyduğum rahatsızlığı da dile getirerek yeni bir başlangıç yapmayı teklif eder ve bu konuda onunda birşeyler yapması gerektiğini söylerdim.ama önce babayla bir olmanız lazım.daha sonra da çocuğunuzun arkadaşlarını da tekrar bir gözden geçirin derim.umarım bu durum tekrarlanmaz ve en kısa zamanda aranız düzelir.

allah yardımcın olsun çok üzüldüm durumuna
benim bir arkadaşım var onun oğlu daha 7 yaşında saldırıyo onların evinde öyle şiddet filanda yok.
bu üstte flocke isimli arkadaşın yazdığı gibi davranıyor oda ya kapatıyor, ceza veriyor, ağla zırla yırtılıyo oda ama çıkınca özür diliyo. yani yukarıda yazılanların uygumalısı bence biraz başarılı oluyor. dene bence bişey kaybetmezsin. allah sabır versin.
 
bence oglunuzla birlikte bir piskıloktan yardım alın suan duygularının karısık oldugu bır dönem ve temkın için en önemli yoldan gecıyorsunuz
 
Aile içinde yaşanan huzursuzluk oğlunuzu fazlasıyla etkilemiş ve şiddete meyili artmış malesef tedavi olmalı bana göre gözlemlediklerim kadarıyla aile içi huzursuzluklarda çocuklar annelerine şiddet uygulayabiliyorlar çok üzücü bir durum Allah yardımcınız olsun
 
eşinizle oturup oğlunuz hakkında konuşun.vereceğiniz ceza da övgü de eşiniz tarafından desteklenmeli.birnin hayır dediğine diğer he derse çocuk yasaklayana karşı tepki duyar ve onaylayanı kullanmaya başlar.bu yüzden siz eşinize,eşiniz de size katılmasa dahi, eğitim konusunda birbirinizi desteklemek zorundasınız.oğlunuzun yaptığı ddavranış kabul edilmez ve tehlike alarmı veren bir durum.dayağa karşıyım diyorsunuz, ben de öyleyim.ama öyle bir durumla karşılaşsam allah ne verdiyse der girişirdim.o an iş raydan çıkmış zaten.bunun akabinde yapacağım şey bir dizi ceza bombardımanı olurdu.ve tekrar hakimiyeti ele alana kadar her türlü isyanı da yine kaba kuvvetle bastırırdım.Ne vakit benim ANNE olduğumu ve benim ondan daha üstün olduğumu kabul ederse, o zaman olağan üstü durumdan normal basamağa geçer ve karşılıklı konuşarak onun da fikirlerini alarak,istek ve beklentilerini de dinleyerek hatalarını yüzüne sıralayarak ve şu anki durumdan duyduğum rahatsızlığı da dile getirerek yeni bir başlangıç yapmayı teklif eder ve bu konuda onunda birşeyler yapması gerektiğini söylerdim.ama önce babayla bir olmanız lazım.daha sonra da çocuğunuzun arkadaşlarını da tekrar bir gözden geçirin derim.umarım bu durum tekrarlanmaz ve en kısa zamanda aranız düzelir.

belliki bu davranışları babadan kapmış zamanında gerçekten çok zor bi durum .yapılabilecek tek bişey var bi uzmana başvurun oğlunuzla birlikte elbette psikoloğa gitmeyi kabul etmeyecektir önce siz gidin ve nasıl davranmanız gerektiği hususunda bilgi alın daha sonra sanki kendiniz içinmiş gibi yapıp bigün oğlunuzunda sizinle gelmesini deneyin ergenlik döneminde anne baba ne derse desin çocuklar karşı çıkar bir uzmanın konuşması daha iyi olur

Ben de okuyunca çok üzüldüm. Sizi belki teskin etmeyecek yazdıklarım ama en sağlıklı kararı verebilmeniz için açık yazmak zorundayım
Evde şiddet ve otorite karmaşasında büyüyen çocuğunuz maalesef bunu içselleştirmiş ve şimdi kendisi psikolojik sorunlar yaşıyor.
Sorun sizin bir davranış değişikliğinizle çözülür gibi görünmüyor. Hele hele eşinizle konuşmanız hiç işe yaramaz. Anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla.
Çok acilen bir psikologtan yardım alın. Siz de eşiniz de oğlunuz da görüşün. Ve bu süreçte asla artık evde kimse kimseye şiddet uygulamasın. Eşiniz çocuklarınızı da sizi de dövmesin. Şiddet şiddeti besler. Kırılmayın lütfen bana ama suça eğilimli çocuklar yetişiyor böyle ortamlarda. O nedenle tavsiyemi "aman her soruna da psikolog diyorlar hemen" diye algılamayın, sizin durumunuzda gerçekten gerekli. Hala çocuğunuzu kazanabileceğiniz yaşta.
Bu arada canınızı yakmak istemem ama şiddet gören kadınların "çocuğum için sürdürüyorum evliliğimi" düşüncelerinin ne kadar yanlış olduğunu da gösteriyor bu durum.

Ah canım çok üzüldüm ya ama belliki babayı örnek almış oğlunuz bide ergenliğin getirdiği asilik de var tabiki çok zor bi dönem arkadaşım bence bi uzmandan yardım alın hatda eşinizi de alıp üçünüz beraber gidin derim.
eşinizden yediğiniz dayaklar ayrıca bir konu dayak bir evlilikde en önemli mevzu bence keşke bunca yıl çekmesediniz yada bu kadar çocuk yapmasaydınız sığınacak bir yeriniz mi yoktu ALLAH yardımcın olsun çocuğunu mutlaka bir uzmana götür sevgiler

çok zor bir durum rabbim yardımcınız olsun, ergenliğin verdiği hırçınlık galiba.ama şu bir gerçek şiddet ortamında büyüyen çocukta şiddete meyilli oluyor.

Diğer yorumlardaki uzmana başvurun görüşünün aksine ben de flocke ye katılıyorum.Sonuçta hangi ülkede yaşadığımız belli,babanın ve çocuğun tavrı belli.Bu durumda psikologdan destek alın demek biraz ütopik birşey bence.Tabi ki en doğrusu o ama sizde bu yola başvuracak olan ne kadar insan var ki ülkemizde...

allah yardımcın olsun çok üzüldüm durumuna
benim bir arkadaşım var onun oğlu daha 7 yaşında saldırıyo onların evinde öyle şiddet filanda yok.
bu üstte flocke isimli arkadaşın yazdığı gibi davranıyor oda ya kapatıyor, ceza veriyor, ağla zırla yırtılıyo oda ama çıkınca özür diliyo. yani yukarıda yazılanların uygumalısı bence biraz başarılı oluyor. dene bence bişey kaybetmezsin. allah sabır versin.

allah yardımcın olsun çok üzüldüm durumuna
benim bir arkadaşım var onun oğlu daha 7 yaşında saldırıyo onların evinde öyle şiddet filanda yok.
bu üstte flocke isimli arkadaşın yazdığı gibi davranıyor oda ya kapatıyor, ceza veriyor, ağla zırla yırtılıyo oda ama çıkınca özür diliyo. yani yukarıda yazılanların uygumalısı bence biraz başarılı oluyor. dene bence bişey kaybetmezsin. allah sabır versin.

bence oglunuzla birlikte bir piskıloktan yardım alın suan duygularının karısık oldugu bır dönem ve temkın için en önemli yoldan gecıyorsunuz

Aile içinde yaşanan huzursuzluk oğlunuzu fazlasıyla etkilemiş ve şiddete meyili artmış malesef tedavi olmalı bana göre gözlemlediklerim kadarıyla aile içi huzursuzluklarda çocuklar annelerine şiddet uygulayabiliyorlar çok üzücü bir durum Allah yardımcınız olsun

samimiyetiniz ve yazdığınız dostça cevaplarınız için çook teşekkürler.. malesef eşimle oturup çokda konuşabilen bir insan değilim, onun için kendi doğruları vardır, konuyu uzatma deyip sinirlenir hemen. çok nadir konularda hemfikir oluruz biz. bu güne dek ; __ çocukları uyardığımda beni azarlama, sonra beni anne yerine koymuyorlar. bu gün beni saymayan , yarında seni saymaz__ dedim ama , hiç dinlemedi beni. oğlumla üç gündür konuşmuyorum. tabiki yemeğini koyuyorum önüne , diğer ihtiyaçlarınıda karşılıyorum. sadece birebir diyalog yok, onun çokda umrunda değil sanki. arada gelip birşeyler soruyor cevaplamıyorum. eşimde böyle davranmamı,oğlumun pişmanlık duyacağını söyledi sadece. psikolog konusuna gelince ; bende sizin gibi düşünüyorum tabiki, en kısa zamanda götüreceğim. umarım çare olur. babası bana bağırdığında; gözleri dolup , üzülen, odasına kapanan çocuğum, bana karşı ne hale geldi , ben bile tanıyamaz oldum. eşimin verdiği tepkileri şimdide ondan görmek çok yıkıcı gerçekten... insan çocukların boynu bükülmesin diye katlanırken , böyle durumlarla karşılaşacağını nereden bilebilirki.. tekrar teşekkür ediyorum , içten cevaplarınızla beni yalnız bırakmadığınız için.. rabbim herkesin yüzünü güldürsün yuvasında. hepinizi öpüyorum, sevgiler..
 
Oğlunuzun okulunda rehberlik öğretmeni varsa,gidip onunla konuşun.
Saklamadan evdeki durumunuzu tam olarak anlatın.
Onlar gerekirse babasını da çağırırlar ve nasıl davranması gerektiğini anlatırlar.
 
Oğlunuzun okulunda rehberlik öğretmeni varsa,gidip onunla konuşun.
Saklamadan evdeki durumunuzu tam olarak anlatın.
Onlar gerekirse babasını da çağırırlar ve nasıl davranması gerektiğini anlatırlar.

canım çok sağol ama okulda bir problemi yokki,arkadaşlarıylada öyle çok geçimsiz değil. tek sorun evdeki hırçınlığı , özellikle bana karşı vede kardeşine. babadan zaten çekinip korkuyor, bazen ona karşıda oluyor asilikleri ama bana olduğu kadar değil. yani bu durumda okuldaki öğretmenlerine yansıtmam doğru olurmu ne dersiniz ? teşekkür ederim cevabın için, sevgiler..
 
Back
X