- 11 Ağustos 2006
- 5
- 0
- Konu Sahibi cagla olgun
- #1
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.
Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımda ki kana karışıp,
Geldin oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazsın zaten.
Sen, benim en değerli yerimde,
Yüreğimde olmalıydın, orda kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,
İlk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangibir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı,
Ne de uğurlama.
O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir gibi yeşildin.
Açelyaydın pembeliğinle.
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün.
Kırmızıydın bir ateş gibi.
Ve maviydin...
Ençok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum,
Denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...
Kendime bile dar gelirken,
İçinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile,
Seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni böylesine güldüren senin sevgindi
Ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu,
Nasıl güzel bişey olduğunu anladım seninle.
Herşeye rağmen sevdim seni.
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kentte, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda,
Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için
Önüme çıkan herşeyi yokedebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek herşeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin
Sevdim ve hayrandım da...
Her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı,
Şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını,
Çocukluğunu, olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini,
Sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı,
Uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
Yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım.
Çünkü sen yaşam kaynağıydın.
Hergün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölemeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Daha ne diyebilirim ki ???
SEVDİM İŞTE DAHA ÖTESİ YOK...
KIZLAR HARİKA Bİ YAZI AŞIKLARA TAVSİYE EDERİM BENCE DENEYİN BENİM İŞİME YARADI DARISI SİZİN BAŞINIZA
Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımda ki kana karışıp,
Geldin oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazsın zaten.
Sen, benim en değerli yerimde,
Yüreğimde olmalıydın, orda kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,
İlk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangibir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı,
Ne de uğurlama.
O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir gibi yeşildin.
Açelyaydın pembeliğinle.
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün.
Kırmızıydın bir ateş gibi.
Ve maviydin...
Ençok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum,
Denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...
Kendime bile dar gelirken,
İçinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile,
Seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni böylesine güldüren senin sevgindi
Ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu,
Nasıl güzel bişey olduğunu anladım seninle.
Herşeye rağmen sevdim seni.
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kentte, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda,
Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için
Önüme çıkan herşeyi yokedebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek herşeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin
Sevdim ve hayrandım da...
Her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı,
Şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını,
Çocukluğunu, olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini,
Sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı,
Uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
Yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım.
Çünkü sen yaşam kaynağıydın.
Hergün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölemeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Daha ne diyebilirim ki ???
SEVDİM İŞTE DAHA ÖTESİ YOK...
KIZLAR HARİKA Bİ YAZI AŞIKLARA TAVSİYE EDERİM BENCE DENEYİN BENİM İŞİME YARADI DARISI SİZİN BAŞINIZA
