kızlar yaa bundan yaklaşık bir sene öncesine kadar baya bi çok sevdiğim biri vardı :) o da beni çok severdi.. çok mutluyduk. ben o bu dünyada nefes aldığı için hergün şükrediyordum.. o da ben hayatında olduğum için çoook mutluydu.. rüya gibi yaşayıp giderdik.. üç sene süren bir rüya :) aynı semtte oturuyorduk. evlerimiz çok yakın olmasına rağmen biz birbirimize mektuplar mailler yazardık arada :) küstüğümüzde, kızdığımızda, kırıldığımızda, yada herhangi bir sebep yokken.. sevdamız varlığımızı aştığında yazardık mesela. aşk yüreğimizden taştığında yazardık.. =) bazen sadece bir iki cümle bazense sayfalarca .
işte ben az önce eski bir defterimi buldum eşyalarımın arasında.. bi açtım içinde ona göndermediğim mektuplarım yazılıydı. ayrıldıktan sonra yazdıklarım.. okumaya başladım söylenmemiş duyulmamış yollanmamış cümlelerimi.. okudukça gülmeye başladım :) komik geldi. hüzün de oldu tabi ama ona olan inançsızlığım hüznümü aştı bugün. ben karakter olarak duygusalımdır duygularımı yoğun yaşarım.. neler neler yazmışım ne abartmışım döktürmüşüm resmen
şair etmiş beni görseniz yazdıklarımı sanırsınız ki kendisi bulunmaz hint kumaşı yada dünyanın 8. harikası
kainatta bir o bir de ben varım sanırsınız. onsuz ölücem gibi yazmışım. ama ölmedim işte gayet te yaşıyorum :) iyi ki yollamamışım bu yazdıklarımı dedim. ve düşündüm de ya o beni benim sevdiğim kadar sevmiyorsa artık, ona da aynı bana geldiği gibi komik gelecekti yazdıklarım. aynı benim bugün güldüğüm gibi gülecekti o gün bana..
benimki dert deil. paylaşmaya karar verdim çünkü biz kızlar çok seviyoruz ya hani ölüyoruz aşklarından, değmiycek insanlara olmayacak kadar değerler veriyoruz.. okuyorum burda bissürü ve kendi çevremde de görüyorum. rezil ediyoruz kendimizi bazen, bazen bizi biz yapan şeylerden bile vazgeçebiliyoruz. çoğu zaman da en çok kendimize zarar veriyoruz.. ama bigün onlar gittiğinde, aşk gittiğinde bizden, biz sadece kendimize kalıyoruz..
biz biz olalım sevgisinden emin olmadan gereğinden fazlasını yapmayalım kimse için. aşk için tabi ki de çaba göstericez emek vericez ama hakettiği kadarını yapıcaz.. fazlasını kesinlikle deil. niye küçülelim ki onların gözlerinde . demek istediğim, kendimizden eksiltmeyelim !
çünkü zaman yaraları sarıyor işte bir türlü. unutturuyor mu. öyle bişey yok. yaşanan hiçbirşeyi unutturmuyor.. ama o gün aşkla bağlılıkla tutkuyla yaptırdıklarına bugün güldürebiliyor işte :) ..
işte ben az önce eski bir defterimi buldum eşyalarımın arasında.. bi açtım içinde ona göndermediğim mektuplarım yazılıydı. ayrıldıktan sonra yazdıklarım.. okumaya başladım söylenmemiş duyulmamış yollanmamış cümlelerimi.. okudukça gülmeye başladım :) komik geldi. hüzün de oldu tabi ama ona olan inançsızlığım hüznümü aştı bugün. ben karakter olarak duygusalımdır duygularımı yoğun yaşarım.. neler neler yazmışım ne abartmışım döktürmüşüm resmen


benimki dert deil. paylaşmaya karar verdim çünkü biz kızlar çok seviyoruz ya hani ölüyoruz aşklarından, değmiycek insanlara olmayacak kadar değerler veriyoruz.. okuyorum burda bissürü ve kendi çevremde de görüyorum. rezil ediyoruz kendimizi bazen, bazen bizi biz yapan şeylerden bile vazgeçebiliyoruz. çoğu zaman da en çok kendimize zarar veriyoruz.. ama bigün onlar gittiğinde, aşk gittiğinde bizden, biz sadece kendimize kalıyoruz..
biz biz olalım sevgisinden emin olmadan gereğinden fazlasını yapmayalım kimse için. aşk için tabi ki de çaba göstericez emek vericez ama hakettiği kadarını yapıcaz.. fazlasını kesinlikle deil. niye küçülelim ki onların gözlerinde . demek istediğim, kendimizden eksiltmeyelim !
çünkü zaman yaraları sarıyor işte bir türlü. unutturuyor mu. öyle bişey yok. yaşanan hiçbirşeyi unutturmuyor.. ama o gün aşkla bağlılıkla tutkuyla yaptırdıklarına bugün güldürebiliyor işte :) ..