Ozdegerlendirme yaptim, cozum uretemiyorum.

A

Aigerim

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
26 Haziran 2013
361
172
103
31
Insan iliskilerinde kirici olmamak icin kendi isteklerimi goz ardi edip ses cikarmiyorum. Kirilsam da kiramiyorum, nefret ettigim insanlara bile kavga aninda onlarin bana davrandigi gibi davranamiyorum.

Sebebi cok kucukken yasca buyuk akrabalar ve cevre tarafindan cok azarlanmam ve yuzde yuz hakli olsam bile hep ozur dilemek ya da orta yolu bulmak zorunda kalmam.

Mesela kuzenim annemin yaninda beni cok rahat azarlayabilirdi ama ben degil karsi cikmak ses cikaramazdim. Esit sayida borek ya da tatli paylastirildiysa o benim tabagimdan alip rahatca arkadasinin tabagina gecirirdi.

Komsumuz kiz sirf satasmak icin beni merdivende durdurup bagirdiginda hakkimi savundum uc yil once. Kendi karakterimi cok rahat sergiledigim nadir anlardan biriydi. (Hakli olduguma dair onay beklerim normalde) Birkac gun sonra kiz ile annem karsilastiginda kiz gayet saygili ve alttan alan bir tavirla olayi anlatmis ama annem benim cok kucuk oldugumu, onun beni hosgormesini soylemis(Satasip azarlayan kiz, ezik ezik evden okula giden de benim )

Yani kisacasi ben ne zaman kendimi ifade etsem beni kucuk dusurecek ya da ezecek bir yol buldular. Hakliyken haksiz duruma dusuruluyorum yani. Resmen kustum kendime de onlara da. Artik bagiran cagiran olsa da ustume alinmiyorum, polemige kesinlikle girmiyorum. Cunku nasilsa yenilen, ezilen ben olucam kaygisi var.
Bu kaygimi fark edenler de uzerime gidip iyice uzmeye calisiyor.

Kendimden memnunum, asla yetersiz olmadigimi biliyorum. Boyle soylesem de aslinda sandigin kadar degilsin cumlesiyle susturuluyorum.

Daha fazla uzulmemek icin susuyorum daha dogrusu. Ne yapayim ben simdi?
 
Sesi cok cikan hakli diye bir sey yok.sucluluk psikolijisindeki insanlar yaygara koparip.insanlari manuple etmeye calisir.
Duzgun sakin bir dillede kendinizi savunabilirsiniz.
Sessiz tepkide verebilirsiniz sizi uzenlerle.gorusmemek araya mesafe koymak gibi.
 
Kendine güven Hakkı'nı savun kimseye ezdirme kendini dünya Kocaman kurtlar şehri olmuş sen susarak kendini ifade etmeyip savunmayarak kuzu postunla yaşayamazsın. Madem kuzusun KURT POSTU GİY.... Miş gibi yap farkı senden başkası bilemez...
 

Derdim tepkimin hemen yorumlanmasi, benim de madara edilmem.

Hakli oldugum genel bir kiz tartismasinda bile benim cocuk oldugumu karsi tarafa soylemek benim sayginligimi dusurmus olmuyor mu?

Ya da benim sevdigim bir kiyafet ya da esya icin beni baskasinin onunde elestirmek. Ablasi soyle bak Aigerim'e de bi daha bunu giymesin demek tolere edilebilir mi?

Tepki versem bi turlu sussam zaten eziklemeler katlanarak artiyor
 
Once annenizi uyarin.
Sizi elestirenleri tersleyin.
Size deger vermeyenlede gorusmeyin sizde deger vermeyin.
 
Siz kendi hakkınızı savunmazsanız kimse sizin hakkınızı savunmaz.
Bu yönünüzü geliştirmek için küçük şeylerden başlayın. Tecrübe ettikçe kendinize güveniniz artacak. Tabi bunu söylerken durduk yere yapın demiyorum. Hayır demeyi öğrenin.
Annenizle konuşun.
Bilmemi istiyorum ki biri bana haksızlık yapmadan ben ona kötü bir şey demem, sen belki olay çıkmasın diye onlara ben halsızmışım gibi davranıyor olabilirsin bu beni çok üzüyor. Ben senden bana güvenmeni ve yanımda olmanı istiyorum, diyebilirsiniz.
 
Bende bir zamanlar öyleydim . Artık değilim orta yolu bulmanın pek bir faydasını göremedim .
 
Haklı olduğun yerde hiç utanma cemkir. Haksız olduğun yerde de susma. Sen efendilik yapıyorsun ama insanlar ezik olarak görüyor. Aci ama gercek. Bırak insanlar seni haksız bulsun. Onların düşüncesini onemseyecek olursak evin yolunu zor buluruz. Sana dert olacağına bırak onlara olsun.
 
Annenin hatası bu ve tüm hayatına yansımış ama artık yetişkinsin kendi kuralların çerçevesinde yaşa ve sana tavsiye önce ben demesini öğren biraz
 
gecenlerde bir konuya rastladim, genc bir kizimiz efendi tavirlari yüzünden bir arkadasina ezik diyordu

sen kendi yaninda polemige girmemeye calisirsin, altdan aldim dersin ama karsi taraf bunu eziklik olarak görür
dolayisiyla senin bir söz hakkin olmaz, bir seyleri begenemezsin, kavga edemezsin

bir de ego tatmin olayi var tabiki
tatmin olan kisi annen dahi olabilir

susma, kendini savun
 
Anlaşamadığım insanlarla iletişimi direkt kesiyorum ,yok sayıyorum ,görmezlikten geliyorum. Çingene gibi ağız dalaşına girmem haddini bildirir bir daha konuşmam, kısaca insan yerine koymuyorum. Bu da karşı tarafa yetiyor artıyor öyle ortamı arkadaşlığı kaybetsem kaç yazar ! Saatlerce kendimi ifade ederek zaman harcayamam zamanıma yazık !
 


Yaklasik iki yildir deniyorum. En dogrusunu kendisinin yaptigini, sorunun bende oldugunu soyluyor. Bugune kadar sozunden cikmadim, okulu bile kirmadim o derece.
Kiyafet konusunda kisitlayici degil ama onun yaptigi kombini begenmezsem kavga cikarir. Bir sey aldiysa begenmeme hakkim yok zaten, ama o benim sevdigim renkleri hic sevmez

Akademik basarim genelde iyidir, ciddi emek harciyorum ve calismayi cok severim. Ben 90 alsam gorevindir der gecer ama benim yanimda ayni sinavda 70 alan arkadasimi ove ove bitiremez.

Biri beni onun yaninda ezse ya da elestirse tepki vermez, verse de cok yumusak sozler kullanir.

Psikolojik olarak onun ve bircok kiz arkadasimin yaninda degersiz hissediyorum. Yetersiz degil degersiz. Ben kendimi ifade etmeye ve ispatlamaya calistikca itiliyorum. Hala da kendi davranis kriterlerimden sasmadim, saygi cercevesinden hic cikmadim.
 


Bu tutum, karakterinizin bir parçası haline geldiyse kolay kolay değiştiremezsiniz, üzgünüm.
Ancak bu derece içinize atmanız da sağlıklı bir davranış değil.
Tam olarak sorununuz kimle anlayamadım onu, anneniz mi bunu yapan? Ona göre bi şey önereceğim.
 
ah ah bunlarin hepsi coccuk psikolojisi iste
ne yazikki bilmiyoruz ve sacma sapan davraniyoruz coocuklara.
eskiden hep boyleydi zaten, sen kucuksun sus, sakin cvp verme onlara saygisizlik olmasin, sindirildik hep.
tavsiyem herseyi geride birak ve icinden geldigi gibi davran artik.
bunlari okudukca tekrar tekrar dusunuyorum irdeliyorum kizima karsi davranislarimi.
 
Annen olduğundan eminsin dimi valla benim annem böyle davransa evlatlık olduğumu düşünürüm
 

Gunluk bir muhabbette bile ezilmemek, azarlanmamak icin hep savunma halindeyim. Annemin ya da kiz arkadaslardan bazilarinin yaninda kendimi ifade ederken kasiliyorum.

Satis danismani veya kasadaki hanim bana soru sorsa benim yerime cevaplaniyor. Ya da diyorum su turuncu bluzu denemek istiyorum, hemen cevap tek kelime hayir! Uzatsam, kendimi israrla ifade etsem Aigerim beni sokakta azarladi, insanlara rezil olduk deniyor. Mecburen peki turuncu bluz kalsin, tesekkurler diye cikiyorum butikten.

Ezik miyim yoksa? moduna girdim.
 
Malesef bende ayni dertten yakiniyorum. Kimseye kirmamak icin bisey soyleyemiyorum onlarda bunu firsat bilerek dahada yukleniyorlar. Bende bundan kurtulamiyorum ..
 
Kızma canım ama annenin sana olan bu tavrı yüzünden psikoloğa gitsen çocukluğuna inilecek vaka olmuşsun
Not: Ciddiyim
 
usagi91 .!.:
Annen olduğundan eminsin dimi valla benim annem böyle davransa evlatlık olduğumu düşünürüm
Genişletmek için tıkla...

Bak yeme, icme konusunda hic esirgemez. Hep en kalitelisi, en sagliklisi olsun diye ugrasir.
Cikmama, gezmeme karismaz. Parayi da bol bol verir, ben derim al dursun sende ne luzum var diye.
Ama giyecegim her seyi onaylamazsa sabah kavga olur, okula gec kalirim. Dersi bolme korkusuyla her elestirisine peki diyorum. Itinayla kombin yapiyor ya aslinda sevimsiz bir durum degil bu. Ama surekli yaptiginin benim icin cok onemli bir iyilik oldugunu, benim kucuklukten beri boyle kiymet bilmez oldugumu soyluyor.
 

Babanızın size davranışları nasıl , anneniz gibi mi davranıyor ?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…