- 22 Ocak 2016
- 1.452
- 1.890
- 83
Herkese merhaba. Ben aile sağlığı merkezinde çalışıyordum aile hekimiydim. Kendimi geliştirmek istedim, bir yol çizdim ve eylüldeki uzmanlık sınavına hazırlanmaya başladım. Aile hekimliğini bırakıp daha rahat ders çalışabileceğim toplum sağlığı merkezine geçtim. Herşey iyi gidiyodu derslerime çalışıyodum, geçiçi görevle büyük bir hastanenin acil servisine verilene kadar 
. O kadar kötüyüm ki. Sudan çıkmış balık gibiyim. Ağlayarak gidiyorum nöbetlere. Herşeyi sınavı falan geçtim, hasta bakamıyorum. Evet itiraf ediyorum sekiz(rakamla 8) yıl oldu acil servise girmeyeli ve ben acil hastaya yaklaşamıyorum. Yanlış yada eksik bişey yapmaktan korkuyorum. Benimle beraber nöbet tutan bir acil tıp uzmanı doktor var, ona danıştım hastaları ama nedense hiç yardımcı olmadı. Dedim ki "Ben acil servis bilmiyorum tecrübem yok 8 yıldır sağlık ocağı hekimliği yapıyorum hastalara zarar vermekten korkuyorum. Bir süre bana hasta vermeyin sizin yanınızda sizin hastalarınızı takip edeyim öğrenene kadar en azından. Hasta vericeksenizde yardımınızı istiyorum" diye söyledim. Bana bağırarak "ya hele bi bak hastaya da sonra konuş" dedi. Üstelik basit hastaları, uzman olmasına rağmen performans yapıp daha fazla döner almak için kendileri alıyor. Ağır komplike hastaları da bana veriyor. Yahu bilebilsem sorun değil bakarım hiç önemli değil. Ama konuya hakim değilim işte bunu da söylüyorum.8 yıldır ayaktan hasta muayene ettim, aşı ve gebe takibi yaptım. Kafa travması beyin kanaması vs görmedim ki
Böyle mi olmalıydı. Biz meslektaşız bilmiyorum yardım istiyorum ve yaptığım iş basit bişey değil ki. Bir canın sorumluluğunu alıyorum. Nöbetler kabus gibi geçiyo. Acilin ortasında ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Kendime çok kızıyorum sekiz yıldır sağlık ocağına kapandığım için. Burda uzman olmuş duyarlı meslektaşlarım vardır belki diye yazdım. Nasıl bir yol izlemeliyim.
. O kadar kötüyüm ki. Sudan çıkmış balık gibiyim. Ağlayarak gidiyorum nöbetlere. Herşeyi sınavı falan geçtim, hasta bakamıyorum. Evet itiraf ediyorum sekiz(rakamla 8) yıl oldu acil servise girmeyeli ve ben acil hastaya yaklaşamıyorum. Yanlış yada eksik bişey yapmaktan korkuyorum. Benimle beraber nöbet tutan bir acil tıp uzmanı doktor var, ona danıştım hastaları ama nedense hiç yardımcı olmadı. Dedim ki "Ben acil servis bilmiyorum tecrübem yok 8 yıldır sağlık ocağı hekimliği yapıyorum hastalara zarar vermekten korkuyorum. Bir süre bana hasta vermeyin sizin yanınızda sizin hastalarınızı takip edeyim öğrenene kadar en azından. Hasta vericeksenizde yardımınızı istiyorum" diye söyledim. Bana bağırarak "ya hele bi bak hastaya da sonra konuş" dedi. Üstelik basit hastaları, uzman olmasına rağmen performans yapıp daha fazla döner almak için kendileri alıyor. Ağır komplike hastaları da bana veriyor. Yahu bilebilsem sorun değil bakarım hiç önemli değil. Ama konuya hakim değilim işte bunu da söylüyorum.8 yıldır ayaktan hasta muayene ettim, aşı ve gebe takibi yaptım. Kafa travması beyin kanaması vs görmedim ki Böyle mi olmalıydı. Biz meslektaşız bilmiyorum yardım istiyorum ve yaptığım iş basit bişey değil ki. Bir canın sorumluluğunu alıyorum. Nöbetler kabus gibi geçiyo. Acilin ortasında ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Kendime çok kızıyorum sekiz yıldır sağlık ocağına kapandığım için. Burda uzman olmuş duyarlı meslektaşlarım vardır belki diye yazdım. Nasıl bir yol izlemeliyim.
