Ben de buna benzerdim kendimden daha üstün gördüğüm biri varsa nasıl konuşacağımı bilemezdim bazen kekeleme gibi takılmalar olurdu , gözlerimi kaçırırdım hep konuşurken acaba sivilcemr mi bakıyor acaba çok mu çirkin duruyorum şuan falan derdim. Ağzım bişey derken beynim bu tarz şeyler düşünürdü. Ama zamanla geçti umursamamaya başladım ve düşüncemin saçma olduğunu farkettim Karşımdaki kişi de bir insan ve ben böyleyim ne yapabilirim dedim . Yaptığım kendime eziyetten başka bişey değildi
Sonra zaten iş ortamı falan olunca açılıyorsın. Kendi özgürlüğünle güçleniyorsun. Hala ara ara bu düşüncelerim geliyor özellikle çok güzel bir kız varsa ya da yakışıklı, iyi giyimli biri kendimi kapatıyorum eziklik gibi sonra saçmalama diyorum