Özgüven,iletişim sorunu

bayanlola

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Haziran 2016
136
63
98
Merhabalar,
24 yaşında üniversite mezunu, çalışma hayatına yeni atılmış biriyim. Çalışma hayatına atıldıktan sonra özgüven sorunumun olduğunu daha iyi anladım. Biriyle genelde başbaşayken rahat oluyorum ama toplu ortamlarda konuşamıyorum. Çok sessiz kalıyorum, konuşacak bisey bulamıyorum. Hazır cevap olamıyorum. Insanlarla yakın olmam uzun zaman alıyor, yakın olduktan sonra bu sorunları yaşamıyorum ama gene yakın arkadaşlarımlaykende topluca görüştüysek geri planda kalıyorum. Nasil değişebilirim, bu şekilde olupta sonradan değişen var mı aranızda çünkü böyle olmak istemiyorum bu beni aptal biri gibi hissettiriyor. Yardımcı olur musunuz bana lütfen değişebilen var mı aranızda
 
Son düzenleme:
Kendinizi çok mu gözlemleyip göz hapsinde tutuyorsunuz?Kendinizi biraz daha rahat bırakırsanız belki akışa uyup konuşabilirsiniz.Bu zamanla olur.Hem böyle ortamlarda çok konuşan insanların bir çoğu boş konuşur.Bence ne kadar boş konuşur,sürekli dert anlatırsanız o kadar çok dinlerler sizi :)
 
Aaa aynı ben takipteyim...
 
Özgüven sorununuz varsa kendinizi yetersiz bulduğunuz bir alan olduğu için olabilir mi? Ya da insanlar ne der diye çok düşünüyor olmalısınız, insanların düşüncelerini önemsememek biraz yardımcı olabilir
 
Ben senden beterim. Yıllardır aynı yım. Maalesef değişmiyor karakter meselesi
 
Hazırcevap olanların genelde çok kitap okuyanlar olduğunu okumuştum. Benim için doğru mesela.
 
Bende aşırı özgüvenli olmaktan şikayetçiyim.
Herşeyin ortası güzel.
Özgüven kendini bilmekle tanımakla alakalı.
Yapabileceğin şeylerin sınırını iyi bilmen gerek.
Ciddi bir okumayı sevme durumum var.
Bunun çok etkisi oldugunu düşünüyorum.
Araştırırım hep , mesela tv de değişik bi yemek gördüm ilginç , ona bakmadan rahat edemem illa araştırcam hangi yöreye ait , ya da beğendiğim bir şarkı duydum reklam müziği vs , onu bulana kadar araştırırım , bir kelimenin ingilizcesini hatırlayamadıysam bakmadan geçmem vs vs vs....böyle böyle birikiyor herşey.
Tam bir gereksiz bilgiler kitabı gibi zihnim.
Çoğu şeyi kullanmıyorum ama belleğe atıyorum ister istemez.
Okuyun dinleyin gezin konuşun...
 
Mutlaka kendinizde beğenmediğiniz bir yeriniz veya huyunuz olmalı. Mesela bir arkadaşım vardı, dişleri yamuk olduğu icin gülmek istemezdi haliyle insanlardan kaçardı.

Eşimin kuzeni var erkek, saçlarını cok erken kaybettiği için asla şapkasız dolaşamaz ve şapkanın takilmayacaği (düğün, önemli yemekler) gibi yerlere asla gitmiyor. Özunde cok konuskan, komik ama sapkasiz oldugu zaman asla gozumuze bakmaz ve devamli mutsuz olur. Çabucak o ortamdan ayrılmak ister.

Karşınızdakilerde siz gibi. Buyutmeyin insanlari bu kadar gözünüzde rahat olmaya çalışın. Hazır cevap olma meselesine gelince, etrafınızdaki herkesi devamlı dinleyin. Boylece gelen konuşmalara karşı sürekli tetikte olursunuz
 
alışırsın yenisin sonuçta iş hayatında insan zamanla uyum sağlıyor hepsine:)
 
Bende 18 yaşında işe başladım aynen sizin gibiydim calistikca ortamlara girdikce bu zamanla değişti şimdi çekinmiyorum ama her ortamda gereksiz konuşmayı sevmem yerine gore davranıyorum.
 

Boş konuşmak değil ama mizah yönünden eksiğim var. Yani espri yapamıyorum ya da düşüncelerimi o an aktaramıyorum. Duygularımıda mesela yazarak daha iyi aktarabiliyorum ama konuşma esnasında yüzyüzeyken bu olmuyor
 
İnsanlar ne der ne düşünür diye çok takmam kafama problem bu değil. Anlık ifadelerde sorun yaşıyorum ama sebebini bilmiyorum nasıl düzelebilir bu durum onu da bilmiyorum sadece değişmek istiyorum
 

Anlıyorum.Ben de kendimi yazarak daha iyi ifade ederim.Bu biraz alışmakla ilgili.O zaman bol pratik yapmak gerekiyor ve bunun için de tabii küçük de olsa gruplara girmek.Kurslara falan gidip sosyalleşebilirsiniz belki hafta sonları.Ya da belirli etkinlikler için toplanan gruplar oluyor.Kitap severler vb. gibi.Zamanla açılırsınız belki.
 
Çok güzel bisey bence özgüvenli olmanız. Okumayı severim okuyorum,gezmeyide çok severim geziyorum ve araştırmada çok yaparım ama bunlar yeterli değil malesef olmayınca olmuyor etkileyici konusamadıktan sonra bi işe yaramıyor. Olmuyor yani anlık iletişimde yapamıyorum
 
Bu bende de var. Ikili iliskilerde iyiyim ama toplu alanlarda konusamiyorum ne derler ,ne dusunurler diye cok kasiyorum. Bi sey dersem de duyulmuyor gur bi sesim yok arada kayniyor. Bu duruma düşünce de konusmamayi tercih ediyorum. Iş derken nerde calisiyorsunuz ?
 
Ben de aynı böyleyim. Bazen ben de gereksiz bilgi yığdığımı düşünüyorum ama arkadaşlarım çok şey bildiğimi söylüyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…