özgüvensizliğimden dolayı hoşlandığım kişiden uzaklaşıyorum

z3lis

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
29 Ekim 2022
139
25
18
merhabalar. bir konuda fikrinizi almak istedim. geçmiş ilişkilerimde kötü tecrübelerim oldu o yüzden hep böyle şeylere uzak, kötü bakan bir kızdım yaşıtlarıma göre. ama geçen aylarda instagramdan kuzenimin yakın arkadaşı ile takipleştim. kuzenim de erkek ancak samimiyetimiz sohbetimiz yok bayadır görüşmüyoruz farklı yerlerde yaşıyoruz çok da akrabalık ilişkileri yok bizim ailede. kuzenimin yakın arkadaşı olunca biraz güvenilir hissettim ama. bu takipleştiğim kişi ile yakın zamanda konuşmaya başladık. iltifatlar, sohbetler, tanışma vs. oldu instagram üzerinden. ikimiz de birbirimizi beğendik. ben 18 yaşındayım, o 22. ama ben çekingen, ağzı laf yapamayan, ciddi ve soğuk mizaçlı biriyim hatta bunu sanaldan konuşurken ondan da duydum ve biraz kötü hissettim. yakışıklı, özgüvenli ve bunu da belli eden, bir çok hobisi olan, çevresi olan, ilgi çeken biri. ayrıca rahat biri, samimi, laylaylom takılan biri bu da benim pek hoşuma gitmiyor anlaşamadığım bir karakter biraz. benimse çok bir hobim yok, geniş çevrem yok, ağzı laf yapan, neşeli kıpır kıpır enerjisi olan, çok güzel olan biri değilim, bazen kendi başıma bir yere gitmeye bile çekiniyorum bu korkularımı çekingenliğimi yenebilsem buluşmayı gerçekten çok isterim. aslında kendi içimde bazı sorunlarım var çözemediğim. ve böyle olunca onun yanına yakışmayacağımı düşünüyorum, onu da üzmek, uğraştırmak istemiyorum. buluşma teklif etti bu hafta sonuna ama bahane buldum. heyecanı stresi asla yenemiyorum. bazen de diyorum ki madem böyle hissediyorum madem olmayacağını düşünüyorum o zaman en başından kendimi geri çekeyim diyorum acı çeksem bile. dün gece konuştuğumuzda hafta sonu müsait olmadığımı söyledim biraz soğuk davrandım ve moralimin bozuk olduğunu da anladı. nedenini söylemedim, bu konulardan ona asla hiç bahsetmedim düşüncelerimden. " kendini benden geri çekmeni istemiyorum" dedi sadece. 2-3 haftadır konuşuyoruz, henüz yeni. kuzenimin haberi var mıdır ona bahsetmiş midir bilmiyorum ama çok yakın dostlar, kuzenimin haberi olsa da samimiyetimiz yok kendisiyle. ne yapabilirim sizce bu durumda? kendimi geri mi çekeyim sohbeti bitirip ( bu onu da üzüyor) yoksa bunları ona da mı açayım, bunları ona anlatsam beni küçümsemesinden korkuyorum.
 
Bir kere görüş baktınız enerjiniz tutmuyor devam etmezsiniz. Yaşın daha küçük zaten ondandır özgüvensizlik
 
Kendini benden geri çekme demesinin sebebi şuan özgüvensizliğinden ötürü ondan uzak durman ortada gizemli bir kadın imajı yaratıyor sonuçta uzaklığının sebebini anlatmadın. Ortada biz gizem var ayrıca adama belki bu son zamanlardaki mesafenle bak ben elden gidebilirim i vermiş oldun. O da peşine düşüyor haliyle. Ancak sebebini yani senin korkularını ve özgüvensizliğini anlayıp gördüğü zaman çok hayal kırıklığına uğrayacak, acı ama gerçek. Aynı hikaye çokça yaşandı etrafımdaki yakınlarımda. O yüzden susup pusmanın bir manası yok. Bunu asla sadece erkekler konusunda demiyorum, her konuda susup pusmanın anlamı yok. Özgüvensizlik bir insanı ilk bitiren şeydir her konuda, aşılması şart
 
Daha yaşınız çok küçük heyecan ve çekingenlik olması normal ama erken bence
 
Bunun tek çözümü sorunun üstüne gitmek. Aynı durum bende de var. Bakma yaşıma, hala acemiyim bu konularda. İlişkilerde çok zayıf ve pasifim. Kendime güvenim yok. Buluşursak ne konuşurum, benim hakkımda ne düşünür diye düşünüp dururum, kurarım. Ama sonuçta en fazla ne olabilir? O beğenmez, sen beğenmezsin, anlaşamazsınız sonrasında bağınız kopar konuşmazsınız olur biter. İnan insan birkaç gün üzülüyor sonra takmıyor.
Daha geçen gün sırf bu sorunu yenmek için ısrarla buluşmak isteyen kişiyle gittim buluştum. Normalde öyle çok hoşlanmamıştım da, yaşı da benden küçüktü biraz yani olumsuz olacaktı benim tarafımdan her türlü. Ama çok ısrar edince dedim hem sen şu sorunun üzerine gitmiş ol hem de kırma adamı. Buluştuk, konuştuk, kahve içtik. Her gün günaydınla başlayıp gün içinde mesajlaşıp iyi gecelerle bitiren adam buluşmadan sonra eve vardın mı dedi sonra yok oldu :D Ara ara yazıyor ne yapıyorsun diye o kadar. Bana gün sonuna doğru sessiz birisiymişsin, telefonda daha konuşkandın dedi. Orda anladım zaten devamının gelmeyeceğini. Ama olabilir. Herkesin tercihi, hoşlanacağı insan tipi farklı. Hem belki yüz yüze vakit geçirince sen ondan hoşlanmayacaksın? Bunlar doğal şeyler.
Kır zincirini biraz daha sıcakkanlı ol, soğuk yapma, buluşmak isterse buluş. İnan kaybedince insanın aklında acaba sorusu kalıyor o daha kötü bir his. Bu yüzden birini kaybettim hayatımda. Uzaklaştı benden en sonunda sıkıldı çünkü. Halbuki kafalarımız çok uyuyordu. Ama ben öz güvenimi sağlayıp yüz yüze bir türlü buluşamamıştım. Bahaneler bulmuştum. Şimdi olsa tamam hadi buluşalım derdim. En fazla iletişimi koparırdı. Aklımda acaba buluşsaydık devamı kalır mıydı sorusu ve pişmanlığı kalmazdı.
Son olarak, o yakışıklılığa, hobilere falan da aldanıp kendini daha aşağıda görme. İnsan Öyle profilde insanlar oluyor ki diyorsun vay be adama bak sonra buluşunca, konuşunca tamamen fos. Bu işler belli olmuyor yani. Dıştan görünüşe, çizilen profile aldanma.
 
Bunun tek çözümü sorunun üstüne gitmek. Aynı durum bende de var. Bakma yaşıma, hala acemiyim bu konularda. İlişkilerde çok zayıf ve pasifim. Kendime güvenim yok. Buluşursak ne konuşurum, benim hakkımda ne düşünür diye düşünüp dururum, kurarım. Ama sonuçta en fazla ne olabilir? O beğenmez, sen beğenmezsin, anlaşamazsınız sonrasında bağınız kopar konuşmazsınız olur biter. İnan insan birkaç gün üzülüyor sonra takmıyor.
Daha geçen gün sırf bu sorunu yenmek için ısrarla buluşmak isteyen kişiyle gittim buluştum. Normalde öyle çok hoşlanmamıştım da, yaşı da benden küçüktü biraz yani olumsuz olacaktı benim tarafımdan her türlü. Ama çok ısrar edince dedim hem sen şu sorunun üzerine gitmiş ol hem de kırma adamı. Buluştuk, konuştuk, kahve içtik. Her gün günaydınla başlayıp gün içinde mesajlaşıp iyi gecelerle bitiren adam buluşmadan sonra eve vardın mı dedi sonra yok oldu :KK70: Ara ara yazıyor ne yapıyorsun diye o kadar. Bana gün sonuna doğru sessiz birisiymişsin, telefonda daha konuşkandın dedi. Orda anladım zaten devamının gelmeyeceğini. Ama olabilir. Herkesin tercihi, hoşlanacağı insan tipi farklı. Hem belki yüz yüze vakit geçirince sen ondan hoşlanmayacaksın? Bunlar doğal şeyler.
Kır zincirini biraz daha sıcakkanlı ol, soğuk yapma, buluşmak isterse buluş. İnan kaybedince insanın aklında acaba sorusu kalıyor o daha kötü bir his. Bu yüzden birini kaybettim hayatımda. Uzaklaştı benden en sonunda sıkıldı çünkü. Halbuki kafalarımız çok uyuyordu. Ama ben öz güvenimi sağlayıp yüz yüze bir türlü buluşamamıştım. Bahaneler bulmuştum. Şimdi olsa tamam hadi buluşalım derdim. En fazla iletişimi koparırdı. Aklımda acaba buluşsaydık devamı kalır mıydı sorusu ve pişmanlığı kalmazdı.
Son olarak, o yakışıklılığa, hobilere falan da aldanıp kendini daha aşağıda görme. İnsan Öyle profilde insanlar oluyor ki diyorsun vay be adama bak sonra buluşunca, konuşunca tamamen fos. Bu işler belli olmuyor yani. Dıştan görünüşe, çizilen profile aldanma.
geçen sene ağustos ayında biriyle buluştum hatta tanistigimizin ayni gunu. ablamin abimin haberi de vsrdi tabii ki zaten cocuk da ayni semtteydi ama reelde hic gormemistim. neyse ciktim evden ortak bir nokta belirledik gittim ama koca yerde birbirimizi bulamadik bekledim bekledim gelmedi o da beni arıyor vs. oyle rezil bir durum da yasamistim maalesef. tabi bu onun hatasiydi ben bir kafede goruselim diye israr etmistim ama reddetmisti sonuc olarak onu orada birakip daha bulusamadan eve dönmüştüm. bu kisi de kadikoyde gorusmek istedi. kadikoye gider inerim ama hani bir yere cagirirsa falan o yerleri cok bilmiyorum bu durumda da kafamda kuruyorum ya aynısı olursa, ya denk gelemezsek ya beni almazsa, nasil yapariz falan. ondan dolayi cesaret edip de gidip gorusemiyorum tek basima.
 
geçen sene ağustos ayında biriyle buluştum hatta tanistigimizin ayni gunu. ablamin abimin haberi de vsrdi tabii ki zaten cocuk da ayni semtteydi ama reelde hic gormemistim. neyse ciktim evden ortak bir nokta belirledik gittim ama koca yerde birbirimizi bulamadik bekledim bekledim gelmedi o da beni arıyor vs. oyle rezil bir durum da yasamistim maalesef. tabi bu onun hatasiydi ben bir kafede goruselim diye israr etmistim ama reddetmisti sonuc olarak onu orada birakip daha bulusamadan eve dönmüştüm. bu kisi de kadikoyde gorusmek istedi. kadikoye gider inerim ama hani bir yere cagirirsa falan o yerleri cok bilmiyorum bu durumda da kafamda kuruyorum ya aynısı olursa, ya denk gelemezsek ya beni almazsa, nasil yapariz falan. ondan dolayi cesaret edip de gidip gorusemiyorum tek basima.
İlk buluşmalarda kalabalık dış ortamlardansa kafe tarzı yerler daha mantıklı tabi. Hele ki ilk defa yüz yüze görüşeceksen.
Canım benim dikkatli ol sen ama. Bak daha 18 yaşındasın. Güven duyduğun, karşında sana güven veren insanlara buluş buluşacaksan da. Olumsuz da düşünme. Çünkü olumsuz düşününce veya kafada kurunca senin buluştuğundaki modunu da etkiliyor. Daha küçüksün zaten. Zamanla güzel ilişkiler kuracaksındır. Sadece hayal kırıklığına uğramaktan korkma. Dünyanın sonu değil.
 
merhabalar. bir konuda fikrinizi almak istedim. geçmiş ilişkilerimde kötü tecrübelerim oldu o yüzden hep böyle şeylere uzak, kötü bakan bir kızdım yaşıtlarıma göre. ama geçen aylarda instagramdan kuzenimin yakın arkadaşı ile takipleştim. kuzenim de erkek ancak samimiyetimiz sohbetimiz yok bayadır görüşmüyoruz farklı yerlerde yaşıyoruz çok da akrabalık ilişkileri yok bizim ailede. kuzenimin yakın arkadaşı olunca biraz güvenilir hissettim ama. bu takipleştiğim kişi ile yakın zamanda konuşmaya başladık. iltifatlar, sohbetler, tanışma vs. oldu instagram üzerinden. ikimiz de birbirimizi beğendik. ben 18 yaşındayım, o 22. ama ben çekingen, ağzı laf yapamayan, ciddi ve soğuk mizaçlı biriyim hatta bunu sanaldan konuşurken ondan da duydum ve biraz kötü hissettim. yakışıklı, özgüvenli ve bunu da belli eden, bir çok hobisi olan, çevresi olan, ilgi çeken biri. ayrıca rahat biri, samimi, laylaylom takılan biri bu da benim pek hoşuma gitmiyor anlaşamadığım bir karakter biraz. benimse çok bir hobim yok, geniş çevrem yok, ağzı laf yapan, neşeli kıpır kıpır enerjisi olan, çok güzel olan biri değilim, bazen kendi başıma bir yere gitmeye bile çekiniyorum bu korkularımı çekingenliğimi yenebilsem buluşmayı gerçekten çok isterim. aslında kendi içimde bazı sorunlarım var çözemediğim. ve böyle olunca onun yanına yakışmayacağımı düşünüyorum, onu da üzmek, uğraştırmak istemiyorum. buluşma teklif etti bu hafta sonuna ama bahane buldum. heyecanı stresi asla yenemiyorum. bazen de diyorum ki madem böyle hissediyorum madem olmayacağını düşünüyorum o zaman en başından kendimi geri çekeyim diyorum acı çeksem bile. dün gece konuştuğumuzda hafta sonu müsait olmadığımı söyledim biraz soğuk davrandım ve moralimin bozuk olduğunu da anladı. nedenini söylemedim, bu konulardan ona asla hiç bahsetmedim düşüncelerimden. " kendini benden geri çekmeni istemiyorum" dedi sadece. 2-3 haftadır konuşuyoruz, henüz yeni. kuzenimin haberi var mıdır ona bahsetmiş midir bilmiyorum ama çok yakın dostlar, kuzenimin haberi olsa da samimiyetimiz yok kendisiyle. ne yapabilirim sizce bu durumda? kendimi geri mi çekeyim sohbeti bitirip ( bu onu da üzüyor) yoksa bunları ona da mı açayım, bunları ona anlatsam beni küçümsemesinden korkuyorum.
Bence kendini bu durumdan kurtarmalısın, hayatın bpyunca karşına insanlar çıkıcak ve sen böyle kalamazsın. Buluşmaya gitmeye ve ya tek başına dışarı cıkmaya cekinmemen gerekir. Özgüvenli olduğunu gösterirsen karşındaki insanında emin ol ilgisini cok daha fazla cekersin. Cıvıl cıvıl olmak, enerjik olmak zor değil. Kendine değer ver önem ver. En az sende onun kadar cekici birisin baskalarının gözünde. Böyle düşünmezsen hayatındaki insanlar sana değer vermezler
 
merhabalar. bir konuda fikrinizi almak istedim. geçmiş ilişkilerimde kötü tecrübelerim oldu o yüzden hep böyle şeylere uzak, kötü bakan bir kızdım yaşıtlarıma göre. ama geçen aylarda instagramdan kuzenimin yakın arkadaşı ile takipleştim. kuzenim de erkek ancak samimiyetimiz sohbetimiz yok bayadır görüşmüyoruz farklı yerlerde yaşıyoruz çok da akrabalık ilişkileri yok bizim ailede. kuzenimin yakın arkadaşı olunca biraz güvenilir hissettim ama. bu takipleştiğim kişi ile yakın zamanda konuşmaya başladık. iltifatlar, sohbetler, tanışma vs. oldu instagram üzerinden. ikimiz de birbirimizi beğendik. ben 18 yaşındayım, o 22. ama ben çekingen, ağzı laf yapamayan, ciddi ve soğuk mizaçlı biriyim hatta bunu sanaldan konuşurken ondan da duydum ve biraz kötü hissettim. yakışıklı, özgüvenli ve bunu da belli eden, bir çok hobisi olan, çevresi olan, ilgi çeken biri. ayrıca rahat biri, samimi, laylaylom takılan biri bu da benim pek hoşuma gitmiyor anlaşamadığım bir karakter biraz. benimse çok bir hobim yok, geniş çevrem yok, ağzı laf yapan, neşeli kıpır kıpır enerjisi olan, çok güzel olan biri değilim, bazen kendi başıma bir yere gitmeye bile çekiniyorum bu korkularımı çekingenliğimi yenebilsem buluşmayı gerçekten çok isterim. aslında kendi içimde bazı sorunlarım var çözemediğim. ve böyle olunca onun yanına yakışmayacağımı düşünüyorum, onu da üzmek, uğraştırmak istemiyorum. buluşma teklif etti bu hafta sonuna ama bahane buldum. heyecanı stresi asla yenemiyorum. bazen de diyorum ki madem böyle hissediyorum madem olmayacağını düşünüyorum o zaman en başından kendimi geri çekeyim diyorum acı çeksem bile. dün gece konuştuğumuzda hafta sonu müsait olmadığımı söyledim biraz soğuk davrandım ve moralimin bozuk olduğunu da anladı. nedenini söylemedim, bu konulardan ona asla hiç bahsetmedim düşüncelerimden. " kendini benden geri çekmeni istemiyorum" dedi sadece. 2-3 haftadır konuşuyoruz, henüz yeni. kuzenimin haberi var mıdır ona bahsetmiş midir bilmiyorum ama çok yakın dostlar, kuzenimin haberi olsa da samimiyetimiz yok kendisiyle. ne yapabilirim sizce bu durumda? kendimi geri mi çekeyim sohbeti bitirip ( bu onu da üzüyor) yoksa bunları ona da mı açayım, bunları ona anlatsam beni küçümsemesinden korkuyorum.
bu yüzden hoşlandığın bi insandan kendini geri çekme bence çünkü bugün bu çocuktan kendini geri çeksen bu sorunu yine aşamamış olacaksın ve karşına yarın öbür gün hoşlandığın başka biri çıkınca bu böyle gidicek elbette bi gün bu sorunu halledeceksin sonsuza kadar böyle gitmeyecek ama şuan kaçarak sadece kendi hayatını ve belki de iyi gidecek güzel bir ilişkiyi kaçırırsın bence sorunun üstüne git kendi sınırlarını zorla en kötü ne olabilir ki diye sor kendine emin ol olabilecek en kötü senaryo bile kendini çekince acaba o çocukla bi ilişki yaşasam nasıl olurdu diye düşünmekten kötü olmayacak buluşmanızı erteleme git bir bak otur konuş emin ol zamanla bunu aşacaksın ama yaşamadan üstüne gitmeden aşamazsın çünkü ben de senin gibiydim çok utangaçtım zar zor buluşmuştum ilk buluştuğum çocukla anlıyorum seni
 
Back
X