- 2 Ağustos 2014
- 3.263
- 5.832
- 358
- Konu Sahibi Latinachica
- #41
İşe yeni mı başladınız , ilk yıllar böyle olur sonra yıllar gecince profesyonellesirsiniz hiç merak etmeyin . Gözünüz kapalı yaparsınız her şeyi
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Özgüvensizlikten işimden istifa etmeyi düşünüyorum
- Konu Sahibi Latinachica
- Başlangıç Tarihi
- 8 Aralık 2012
- 10.610
- 6.974
- 248
- Konu Sahibi Latinachica
- #42
Yanlış düşünüyorsunuz.
- 28 Ocak 2016
- 4.066
- 2.780
- 83
- Konu Sahibi Latinachica
- #43
acma bir piskologa git canı piskologa bir masını verirsin ama uzun yıllar maaslı calısırsın.nereye kadar kacacksın .en son bir evde günessizmi yasayacaksın. nasıl gecineceksin
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #44
2 bucuk yili asti ama pek is ogrenemedik. Gecis donemindeydi kurum. Yani daha yeni yeni baslayince basta yasamam gerekenleri simdi yasiyorum. Ama ne kadar surer emin degilim
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #45
Terapiye basladim iste. Ama boyle anlarda hemen arayip danisacagim biri olsun istiyorum. Yalniz ve gucsuz hissediyorum. Is arkadaslarina da soylenmio ki yani. Ben haftada bir psikologa gidicem bakalim ne kadar faydali olacak
Su hayatta en cok istedigim seylerden biri gamsiz olmak. Valla erkenden ölüp giderim bu streslr. Hos kurtulmus olurum belki. Daha once ozguvensiz oldugumu yuzume vuracak somut bisey yasamadim. Ama kendime asiri acimasiz ve elestirelim. Cocuklugumu hatirlamiyorum pek ama ailem cok elestirmis demekki beni. Ki annemle ablamla ergenlik zamanlarimda dusman gibiydim hatirliyorum. Uff bilemiyorum iste
Bende oyleydim, kendimi cok kasardim, beceremicek hissederdim, kisacasi kendimi kapasitemden daha asagi gorurdum. Hemen herseye elim ayagim titrerdi. Ama simdi cok sukur biraz bosvermeyi ogrendim. Benden onemli degil diyorum. Sende kendine sık sık bunu tekrarla "benden onemli degil hicbirsey". Ben ne doktora gittim ne ilac aldim, kendi kendime doktor oldum. Ve simdi fark ediyorumki kimse benden cokta iyi yapmiyor herseyi. Yani kisacasi sakin isi birakma, basardikca guven gelir sana. Ama birakirsan bu dusunceleri asma firsatinida kayip edersin. Tabi is yerindeki amirlerin azarlayan tipler degilse tabi
Yani azar yemek en buyuk korkum heralde ama simdiye kadar olmadi. Amirler degisik oluyo her zaman olabilir tabi. Gerektiginde cvp da verilmeli. Ama ben yapamam tabi bunu. Sen nasil ustesinden geldin peki. Yas ilerledikce kaygi azalirmis. Ya kucuk de degilim ama kucuk gibi hissediyorum. Anlamadim
- Konu Sahibi Latinachica
- #46
Is arkadaslarinla paylasma sakin boyle birseyi, malesef insanlar genelde fazla iyi niyetli degil is ortamlarinda, sana anlayis gostericeklerine daha cok bunu kullanabilirler
Ya bende aslinda cok olmuyor calismaya basliyali. Daha onceden bikac ay calismistim, bu isimdede bi kac sene oluyor. Yasim 28 bu arada. Nasil basardigimi sorarsan, daha cok basardigim isleri (okul - is - normal hayatimda) dusunmeye basladim, isteyince nasil basarabildigimin farkina varmaya calistim, kendimi degerli hissetmek icin pozitif dusunmeye zorladim kendim hakkinda. Daha once dedigim gibi hep bu cumleyi kurdum "hic bisey benden degerli degil" ve sunuda tekrarladim cogu kez "nolursa olsun benim canim sagolsun" (mesela sinav sonuclarini beklerken, veya bi projenin sonunda amirimle gorusmeden once). Insanlar neler neler yapiyorda zerre kadar ozguvenleri sarsilmiyor, benim niye en ufak seyde sarsilsinki, bende insanim, hata yapmazsam ogrenemem felan gibi seyler dusunmeye calisiyorum hata yaptigimda.
Simdi cokmu ozguvenlimiyim, tabiki HAYIR :) ama oncekine gore ilerleme hissediyorum, daha iyi hissediyorum kendimi.
Senin yasin kac ?
- Konu Sahibi Latinachica
- #47
Bende de anksiyete var fakat seninki aşmış gitmiş.
Psikolog işini iyi yapmışsın.
O gerekli görürse seni psikiyatriye yönlendirecektir.
Olması gereken bu dur. İlk terapi eğer faydası görülmezse psikiyatri/ilaç tedavisi.
Ağır hastalıklarda(şizıfreni-bipolar) direkt psikiyatriye gidilmesi gerekir.
Tabi ülkemiz direk çözüm odaklı(!) olduğundan hemen "psikiyatriye" yönlendiriyorlar.
Sonra da alın size "prozac toplumu"
Psikolog işini iyi yapmışsın.
O gerekli görürse seni psikiyatriye yönlendirecektir.
Olması gereken bu dur. İlk terapi eğer faydası görülmezse psikiyatri/ilaç tedavisi.
Ağır hastalıklarda(şizıfreni-bipolar) direkt psikiyatriye gidilmesi gerekir.
Tabi ülkemiz direk çözüm odaklı(!) olduğundan hemen "psikiyatriye" yönlendiriyorlar.
Sonra da alın size "prozac toplumu"
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #48
Is arkadaslarinla paylasma sakin boyle birseyi, malesef insanlar genelde fazla iyi niyetli degil is ortamlarinda, sana anlayis gostericeklerine daha cok bunu kullanabilirler
Ya bende aslinda cok olmuyor calismaya basliyali. Daha onceden bikac ay calismistim, bu isimdede bi kac sene oluyor. Yasim 28 bu arada. Nasil basardigimi sorarsan, daha cok basardigim isleri (okul - is - normal hayatimda) dusunmeye basladim, isteyince nasil basarabildigimin farkina varmaya calistim, kendimi degerli hissetmek icin pozitif dusunmeye zorladim kendim hakkinda. Daha once dedigim gibi hep bu cumleyi kurdum "hic bisey benden degerli degil" ve sunuda tekrarladim cogu kez "nolursa olsun benim canim sagolsun" (mesela sinav sonuclarini beklerken, veya bi projenin sonunda amirimle gorusmeden once). Insanlar neler neler yapiyorda zerre kadar ozguvenleri sarsilmiyor, benim niye en ufak seyde sarsilsinki, bende insanim, hata yapmazsam ogrenemem felan gibi seyler dusunmeye calisiyorum hata yaptigimda.
Simdi cokmu ozguvenlimiyim, tabiki HAYIR :) ama oncekine gore ilerleme hissediyorum, daha iyi hissediyorum kendimi.
Senin yasin kac ?
27 yasindayim ben de. Ama kendimi hala cok kucuk hissediyorum bu dusuncelerden dolayi. Mantiksiz oldugunu biliyorum ancak elimde olmuyo. Bu dusunceler otomatige baglamis direkt akla bunlar geliyo iste.
Is yerinde kimseye anlatmam ya. Is arkadaslarindan dost olmaz. Biliyorum bunu
Bugun cuma cok mutluyum aslinda ama aksami edene kadar streslidim arka planda. Verilen isle ilgili cagrilirsam diye.
Oda arkadasimin da yaptigi bi isle ilgili bugun soyledikleri resmen duygularimin tercumesiydi. O da mesela cagirilirsam ne dicem boyle kalirim falan dedi hep aklimin bi kosesinde fln filan dedi.
Ben de oyleyim ama ben dunyadan vazgeciyorum. Yemeden icmeden kesiliyorum adeta.
Sanki ben kurtarcam dunyayi
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #49
Bende de anksiyete var fakat seninki aşmış gitmiş.
Psikolog işini iyi yapmışsın.
O gerekli görürse seni psikiyatriye yönlendirecektir.
Olması gereken bu dur. İlk terapi eğer faydası görülmezse psikiyatri/ilaç tedavisi.
Ağır hastalıklarda(şizıfreni-bipolar) direkt psikiyatriye gidilmesi gerekir.
Tabi ülkemiz direk çözüm odaklı(!) olduğundan hemen "psikiyatriye" yönlendiriyorlar.
Sonra da alın size "prozac toplumu"
Yarin gidicem bakalim. Bicok problemimi konusmak istiyorum ama buna da genis zaman ayircam.
Ilaclik degilsin demisti ilk gorusmede.
Ama o kadar duygumu acmamistim ona. Ilk gorusmeydi. Belki sonra fikri degisir gorucez
- 17 Ağustos 2008
- 422
- 399
- 658
- Konu Sahibi Latinachica
- #50
Yaptığınız işte hata olursa mı çağırıyorlar. Öyle ise onlar seslenmeden siz sorun ne oldu benim işim tamam mı diye. Kafanızdan gitmiş olur.
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #51
Istenilen isle ilgili bi yazi cikacak mesela ya da bi konuda rapor duzenlenicek. Siz taslak hazirliyosunuz. Onlar duzeltme verebilir ya da aynen cikabilir ya da bu hic olmamis da denebilir. Beklemek gerekiyor. Bi ton farkli konu var halledilcek. Ne zaman musait olunursa iste
- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #52
Nasil bas ediyosun peki.
Bi de bunun bos bi kuruntu oldugunu is bitince anliyo musun sen de. Olan yaptigin stresle sana olduguyla kaliyo çünkü
- 28 Şubat 2015
- 586
- 603
- 103
- Konu Sahibi Latinachica
- #53
Kendine zaman tanı. Düşün ki yeni başladın her şeyi mükemmel yapıyorsun, hiç stres olmuyorsun. Öyle bir kabiliyetin olsa zaten bambaşka bir koltukta otururdun. Demem o ki herkes aynı yoldan geçiyor sadece bunun normal olduğunu kabul et ve sabırlı ol. Alışınca daha iyi hissedeceksin. Ben 8 yıldır çalışıyorum hala panikliyorum ama bir farkla: Hiç pes etmeyi düşünmedim.
