• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Panik Atak sorunu olanlar....

merhaba arkadaşlar..
buraya yaşadıklarımı uzun uzun yazmıcam
28 yaşındayım ve bir çok sıkıntı yaşadım..

panik atak ( klostrofobi-kapalı alan korkusu yaşıyorum)

zaten vardı ama artık hayatımı kısıtlıyor
araba da, asansörde, hatta evde bile kapı kitlense cıldırıyorum nefes alamamaya başlıyourm
mekan daraldıkça daralıyor ve ağlama krizine giriyorum..
6 aylık bebeğim var o na zarar veren boyuta girmeden tedavi olmak istiyorum..

henüz doktora gitmedim

sadece ilaçla mı çözümü var
terapi ya da hipnoz falan yapmıyorlar mı
 
hidennisko .!.:

sadece ilaçla mı çözümü var
terapi ya da hipnoz falan yapmıyorlar mı
Genişletmek için tıkla...

Ilac kullanmani kati suretle tavsiye etmiyorum cünkü bir annesin ve sana cok ihtiyaci olan 6 aylik bir bebegin var.
Ilac alinca bebegine tam olarak bakamayacaksin cünkü ilaclar insan bedenini oldukca uyusturuyor.Aslinda kimseye o ilaclardan fayda yok,o ilaclarda sadece bedeni uyusturan ve yemege yönlendiren maddeler var..Bunun sana ne yarari olacak?
Önce seni bu denli SIKINTILAR icine sokan etkeni bulmak gerekiyor ve bunu anlamak icin bir uzmana gidip konusman gerekli..Zaten bebekli oldugun icin,sana uygun olan tedaviyi uygulayacaktir..Bende cok düsünme sonucu biranda sürekli panikleyen ve uykusuz kalan bir insan olup cikmistim.Doktorun bana ilk etapta verdigi ilaci aldim ama almaz olaydim,hava alaninda resmen uyusturucu krizine giren kisiler gibiydim.Babamin kollarinda yigildim,gelen gecen yabancilar benim uyusturucu krizine girdigimi sandilar..Bir ilac insani bir anda ters düz edebilir..Tövbe ettim ve birdaha ilac falan kullanmam dedim.Hadi benim bebegim yok ya o kucagimdayken ben bu sekilde kriz gecirseydim ne olacakti?
Senin bebisin var,esinle bu konuyu konusup,bir uzmandan konusma terpisi icin yardim alabilirsin..Ilacla tedavi yapanda var,konusma ile tedavi yapanda var..O sana ve bulacagin doktora kalmis.

Acil Sifalar...​
 
aynı sıkıntıları bende yaşadım ve bu ara sıra tekrarlıyor.psikologton yardım aldım bu bayağı işe yaradı.psikoloğun söylediği şeylerden biride şu.kirli sepetindeki çamaşırları ilk önce renkliler ve beyazlar olarak ayıralım sonra yıkamaya geçelim.sebep olan şeyleri çok iyi analiz etmek lazım.birde şunu prensip haline getirmeye çalışıyorum.o anı en güzel şekilde değerlendir.geçmişi düşünüp üzülmeyi bırak.çünkü hiç birşey yapamazsın.geleceği de düşünüp kendini kahretmek anlamsız.en güzeli anını en güzel şekilde değerlendir.mutluluklar.kaydirigubbakcemile5
 
bende ağırrrrrrr bir panik atak hastasıyım arkdaşlar..hemde bütünbelirtilerini yaşamış biriyim...en son bende kalan şu an en çok yaşadığım ve pek kimseden duymadığım bilincimi kaybediyorum ,çıldırıyorum endişesi..inanın kalp çarpıntısını tercih ederdim ama ben ileriki safhasını yaşıyorum nedense..

bir yerde okudum ve panikatakta beynin yanlış sinyal verdiğini öğrendim..şimdi ataklarım gelince kendime sakin ol diyorum beynin yanlış sinyal veriyor..bundan önce ölmedin,çıldırmadın şimdide çıldırmayacaksın diyorum ve bu sakinlememe yardımcı oluyor..belki bu telkinin sizede faydası olur canlarım,en kötüsüde eşim bu hastalığa inanmıyor..ve benim uydurduğumu düşünüyor..ve ben her atağımı kendi kendime yaşayıp atlatmak zorundakalıyorum,onun haberi bile olmuyor o tv izlerken..ben belki onlarca nöbet geçriyorum..allah bu hastalığı düşmanımın başına bile vermesin..normal insan bir kez tadar ölümü,panik ataklı ise milyonlarca kez tadar bu illeti...şimdi hamileyim,ilaç kulllanmam imkansız...

[B]birde şunu farkettim içe dönüp,kendimizi dinleyince,kendimizin farkında olduğumuz anlarda yaşıyoruz bunu canlarım,dikkat edin buna ve içe dönmemeye çalışın,kendizinizi dinlemeye müsade etmemey çalışın
senağlamasenağlamasenağlama[/B]
 
Son düzenleyen: Moderatör:
panik atak tedavisinde EMDR kullanmayı deneyen var mı hiç? ya da hipnoz'u.. işe yaradığı söyleniyor. ben bır dr. başladım daha yeni, sadece bır deneme hipnozu yaptı. neredeyse oldum. sanki işe yarayacak...
ne dersiniz?
 
slm arkadaşlar,2 yıl panik atak tedavisi gördüm 29 mayıs 2008 de ilacı kestik. inanılmaz rahatlamıştım ki 5 ay önce annemi kaybettim,bu üzüntüyle tekrar ataklar kendini göstermeye başladı.bu dönem içinde hiç ilaçta kullanmadım.doktora gititm ve acımı yaşamam gerektiğini söyledi.son günlerde kendimi iyice kötü hissetmeye başladım( başım ağrıdığı zaman beyin kanaması geçiriyorum,midem ağrıyınca kalp krizi geçiriyorum vs ) annemin yokluğunu kabullenemiyorum bir türlü...bu arada 4.5 yıllık evliyim ve çocukta istiyorum.bu halde hamile kalmak uygun olurmu.. duygularım çok karışık
paylaşımlarınızı bekliyorum...
 
ngd .!.:
slm arkadaşlar,2 yıl panik atak tedavisi gördüm 29 mayıs 2008 de ilacı kestik. inanılmaz rahatlamıştım ki 5 ay önce annemi kaybettim,bu üzüntüyle tekrar ataklar kendini göstermeye başladı.bu dönem içinde hiç ilaçta kullanmadım.doktora gititm ve acımı yaşamam gerektiğini söyledi.son günlerde kendimi iyice kötü hissetmeye başladım( başım ağrıdığı zaman beyin kanaması geçiriyorum,midem ağrıyınca kalp krizi geçiriyorum vs ) annemin yokluğunu kabullenemiyorum bir türlü...bu arada 4.5 yıllık evliyim ve çocukta istiyorum.bu halde hamile kalmak uygun olurmu.. duygularım çok karışık
paylaşımlarınızı bekliyorum...
Genişletmek için tıkla...

ngd,topiği elmacik açmış ve birebir aynı şeyleri yaşamışız onunla..benimde annem kanser illetinden 6 ay gibi bir süre içerisinde bir varmış bir yomuş misali göçtü gitti...Allah mekanını cennet eylesin...bende bu acı olaydan sonra panik atak belirtileri başladı tahammülsüzlük heyecan korku hayat endişesi vs vs...ama inan bana en iyi doktor şu durumda kendim olduğunu anladım ve herşeye rağmen kendimi bırakmadım seninde başın sağolsun canım mekanı cennet olsun anacığının ..ama maalesef ölüm acısını kabullenmek ve güçlü olmaktan başka bu hastalıktan kurtuluş yok..sende lütfen güçlü olmaya çalış ve kendi kendinin doktoru ol..
bebek konusuna gelince 3 yıl oldu annemi kaybedeli o dönem doğurmaya cesaret edemedim ama keşke daha erken doğursaymışım ..canım kızım benim en iyi ilacım oldu...
geçmiş olsun canımm..
 
canımmmm seninde başın sağolsun,mekanları cennet olsun...ayrıca güzel duyguların için çok teşekkür edrim...
 
Hayat bazen insani vurdumu tam vuruyor.
Size simdi neden böyle yapiyorsunuz,toparlanin desem Dile kolay diyeceksiniz.
Bende cok seyler yasadim,kafamdan atamadigim,gece rüyalarima giren olaylar bunlar.
Arkadasimi kollarimda kaybettim,Ailemden en cok sevdigim iki kisiyi kaybettim.Babam beyin kanamasi gecirdi,öldü haberi geldi ve benim dünyam yikildi.Ama bir mucize oldu babam ölüme calim atti..Halla doktorlar yasadigina sasiriyor,bende...
Bu olaylardan sonra ölüm nöbetleri yasadim,kendim icin asla korkmadim,bana birsey olsada umrumda degildi..Ama ya ailmeden birini daha kaybedersem yine ayni acilari yasarsam diye kendimi yedim bitirdim..Günlerce ne insanlarin yüzünü görmek istedim nede disariya ciktim..Gece yatagimdan kalkip,benim icin hayatta esi benzeri olmayan,ona evladim dedigim kardesimin basina gidiyordum,Nefes aliyormu,ona birsey oldumu diye korkular yasiyordum..Sonra annemle babamin yatak odasinin kapisina oturuyordum(saat sabah 5)acaba birsey oldumu diye bir ses bekliyordum..Bakiyordum annem öksürdü yada babam..Ohh diyordum cok sükür bugünde sorunsuz gecti..​

Doktora gittim,sevgili doktorum benimle konusup,neden böyle oldugumu saplamaya calisiyordu..Ailemde cok mutluydum,babamin annemin gözbebegiydim.Ne birseyden mahrum kalmistim,nede bir eksigim vardi..
Doktorum benimle konusurken öyle mantikli cevaplar veriyomusumki birden ayaga kalkti,sen benimle dalga geciyorsun degilmi dedi?
Niye hocam dedim,ne dalgasi,bu sorunum vardi geldim dedim..Yüzüme bakti yok kizim sen cok güclü bir kizsin ve senin doktora degil kendine ihtiyacin var dedi..
Evet cok güclüydüm,cevremdekiler asla beni gücsüz göremezdiler,neye el atsam muhakkak altindan kalkardim ki hala öyleyim..Gel zaman git zaman bazi seyleri kendi kendime atlattim..Atlatilmayacak birsey yoktu,sadece bazi seyleri kabulleneceksiniz.Gördügünüz kara ise o karadir,beyaz diye kendinize yalan söylemeyeceksiniz..Yoksa hayat denilen sey kücücük bir adim ve bu adimlari atarken sizi nelerin bekledigini hic bilemiyorsunuz..
Alerjik astim hastasiyim birde,
nezaman kriz gecirsem,nefes alamasam ve bir parca nefes alayim diye birden derdimden vazgeciyorum.
O nefesi alinca evet HAYAT bu diyorum..Hayat sadece seni ayakta tutan o nefesi almana bagli...Ama simdi sen o nefestende vazgecersen demekki degerini bilmiyorsun,degerini benim gibi astim krizleri geciren daha iyi bilir...Evlendim beni mutlu eden bir esim var,tabi arada yine ben kendimi yasiyorum ama esim sayesinde,ailem sayesinde yüzümde tebessüm olusuyor.​

Hayatta bazi kayiplar yasanacaktir,öncelikle ne yapip edip bunu kabul etmeniz gerekiyor.
Dile kolay demeyin cünkü bende yasadim ve yasamadigim bir duyguyu size anlatamam mümkünmüdür?..Hayatimda 2 kere o ilaclardan aldim oda en gücsüz anima denk geldi ve o an öldümmü hayattamiydim bilmiyorum..Küsmeyin hayata,dönün yüzünüzü,hergün vücudunuzun tam olduguna sükredin,yolda sakat birini görünce nasil insan sükrediyor degilmi?..Iste biz saglam insanlarda buna sükretmemiz gerekiyor...​

Size uyguladigim birseyi söylemek istiyorum,
Ogün neyse beni mutsuz eden,hemen bos bir kegida yaziyorum ve hic okumuyorum ne yazdigimi.Ertesi günü cikartip okuyorum ve yok ya simdi bu düsüncede degilim,bosa kizmisim yada bosa mutsuz olmusum deyip yirtiyorum..Tavsiye ederim,hem kendinizle yüzleseceksiniz,hemde sizi ne mutsuz ediyor onu bulacaksiniz...​

Ilacla biryere varilmaz,sen gücsüz olduktan sonra ilac sana bir yarar getirmez..​

Tüm saglikli zamanlar sizinle olsun..​
 
Son düzenleme:
arkadaşlar panik atakla tanışalı 3 buçuk yıl oldu.yaşamayan bizleri anlamıyor.en yakınlarınız bile sizden bıkıyor.(gerçi bu hastalığın faydalarıda oldu.sayesinde bazı dost bildiklerimi hayatımdan çıkardım.sadece iyi gün dostları olduklarını anladım..)hepinizin yazdıklarını sırayla yaşadım.bünyemiz ilaçlara uyum sağlayana kadar en az 2 hafta geçiyor.3 yıl ilaç kullandım.şu anda içmiyorum.ataklar zaman zaman tekrarlıyor.bu rahatsızlık çok mutluykende mutsuzkende gelebiliyor.her tedaviyi denedim.her bulduğum kitabı okudum.bi köpek aldım.iyikide almışım.bebek gibi onunla uğraşırken vakit geçiyor.39 yaşımda hayvan sevgisini öğrendim.hastalığın bütün belirtilerini yaşadım.ve hala yaşıyorum.panik atak tan ölünmüyor hiç korkmayın.doktorum bana enerjimi doğru kullandığım zaman bu rahatsızlığımın biteceğini önce kendimi keşfetmemi söyledi.ben yıllardır kimseyi kırmamak adına kendimi yaralayıp durmuşum.eşimi kaybettikten sonra bu hastalığı yaşayınca anladım bi çok şeyi başkaları için yaşadığımı.size tavsiyem lütfen kendiniz gibi davranın başkası için hayatınızı ertelemeyin.
 
Malen .!.:
Arada tabiki insaniz kafamiza takariz,kurariz hatta daha kötü düsünmeye baslariz.
Ama ben bu yasa kadar bu tür ilaclari 2 defa kullandim ve sonucunda dedigin gibi ölecegimi sandim..O 15 dklik tarif edemedigim kriz beni benden aldi resmen..
Sana tavsiyem ilac kullanma,senin ilaca falan ihtiyacin yok,daha dogrusu kimsenin ilaca ihtiyaci yok.Madem birde bebek düsünüyorsun ozaman katiyen agzina vurmamamn gerek..Tamamen bedeni sunni rahatlatan ve sonrasinda büyük acilar yasatan ilaclar bunlar..Ogün seni ne mutsuz ediyorsa yaz bir kagida ve okumadan kaldir,ertesi günü okudugunda anliyorsun ve sana sacma geliyor..Kitaplar oku,temiz havaya cik,güvendigin kisiler varsa sürekli onlarla konus..Kendini dinleme,dinlersen hergün yeni yeni rahatsizliklar hissedersi kendinde...

Allah acil sifalar versin..
Genişletmek için tıkla...

evet haklısın bende şu anda terapiye gidiyorum bende bebek istiyorum ve doktorum yaşadıklarını yazıcaksın yazmassan atlatamazsın dedi ilaçta kullanıyrum ama pek bi fayda olmuyo
 
zeytohnm .!.:
evet haklısın bende şu anda terapiye gidiyorum bende bebek istiyorum ve doktorum yaşadıklarını yazıcaksın yazmassan atlatamazsın dedi ilaçta kullanıyrum ama pek bi fayda olmuyo
Genişletmek için tıkla...


Öncelikle gecmis olsun dileklerimi iletmek isterim..
Evet Doktorun hakli,bende bir cok insana,sizi üzen ne varsa yazin ama ogün okumayin diyordum..Ertesi günü cikartip okudugunuzda,yazdiginiz seyin nekadar bos bir olay oldugunu anliyorsunuz...

Dedim ya hayatta okadar beklenmedik olaylar oluyorki,sanki tüm yük sizin omuzlarinizda.
Hani o yük kalksa rahatlayacaksiniz ama o yükü atmak icinde birsey yapmiyor insanlar..Sanki bir kurtarici gelecek,o yükü omuzlarinizdan alacak gibi bir beklentiye giriyorlar..

Sunu unutmamak lazim,
Insan kendine care olamazsa,baskasi o kisiye hic care olamaz..
Önce sen kendi kendinin Doktoru olacaksin,sonra GERCEK Doktor olan kisi yola devam etmen icin sana tavsiyeler sunacak...

Söyle bir otur düsün!
Dünya,da hergün binlerce insan kötü olaylar yasiyor,
kimisi sakat,kimisinin yatacak,kalacak sicak bir evi yok,
kimi aile fertlerini kaybediyor,
Egerki böyle bir olay yasamiyorsan ve bu sekil kötü bir yasam icinde degilsen,
Eee ozaman o sokakta yasayan,sakat olupta evden cikamayan,aile fertlerini kaybedip yalnis kalan insanlar ne yapsin?
Demekki hayat okadar,da bozuk atmamis sana,sen kendi dünyani kendin cikmazlara sokuyorsun.....
Sabirli olmak,dertlerine derman aramak, bir ilacin mucize yaratmasini beklemekten cok cok daha iyidir...Ilac okadar kötü birseyki,insani alip baska bir cikmaza sokuyor...
Bende senin gibi bir bebegim olsun istiyorum,oda bakalim nezaman dünyama girer..
 
Malen .!.:
Öncelikle gecmis olsun dileklerimi iletmek isterim..
Evet Doktorun hakli,bende bir cok insana,sizi üzen ne varsa yazin ama ogün okumayin diyordum..Ertesi günü cikartip okudugunuzda,yazdiginiz seyin nekadar bos bir olay oldugunu anliyorsunuz...

Dedim ya hayatta okadar beklenmedik olaylar oluyorki,sanki tüm yük sizin omuzlarinizda.
Hani o yük kalksa rahatlayacaksiniz ama o yükü atmak icinde birsey yapmiyor insanlar..Sanki bir kurtarici gelecek,o yükü omuzlarinizdan alacak gibi bir beklentiye giriyorlar..

Sunu unutmamak lazim,
Insan kendine care olamazsa,baskasi o kisiye hic care olamaz..
Önce sen kendi kendinin Doktoru olacaksin,sonra GERCEK Doktor olan kisi yola devam etmen icin sana tavsiyeler sunacak...

Söyle bir otur düsün!
Dünya,da hergün binlerce insan kötü olaylar yasiyor,
kimisi sakat,kimisinin yatacak,kalacak sicak bir evi yok,
kimi aile fertlerini kaybediyor,
Egerki böyle bir olay yasamiyorsan ve bu sekil kötü bir yasam icinde degilsen,
Eee ozaman o sokakta yasayan,sakat olupta evden cikamayan,aile fertlerini kaybedip yalnis kalan insanlar ne yapsin?
Demekki hayat okadar,da bozuk atmamis sana,sen kendi dünyani kendin cikmazlara sokuyorsun.....
Sabirli olmak,dertlerine derman aramak, bir ilacin mucize yaratmasini beklemekten cok cok daha iyidir...Ilac okadar kötü birseyki,insani alip baska bir cikmaza sokuyor...
Bende senin gibi bir bebegim olsun istiyorum,oda bakalim nezaman dünyama girer..
Genişletmek için tıkla...

vallahi sendenn terapist olur canım ALLAH RAZI olsun evet ilaçlar çok kötü duruma getiriyo ama bazen bu hastalık seni öyle bi duruma getiriyoki içmek zorunda kalıyosun söylediklerinde çok haklısın aç degilim açıkta degilim elim ayagım saglam çok şükür bi problemim yok ama işte bi oram agrıyo bi başım uyuşuyo bi kalbim çarpıyo bende napıcamı bilmiyorum bebegim olsunda çok istiyorum inşallah rabbim bizlere saglıklı hayırlı evlatlar nasip etsin vala dua ediyorum yazmayada başladım bakalım inşallah düzelirim ALLAH kimseye yaşatmasın bu rahatsızlık çok zor ama senin yazılarını okumakta iyi geliyo çok teşekkürler canımsınn ALLAHA emanet oll
 
merhabalar ben gruba henüz üye oldum,özellıkle bu panik atak konusunu ben 5 yıldır yaşıyorum belkı daha oncede vardı farkında değildim ama ne zaman olayın farkına vardım hayat herseyden kısıtlamaya basladı..yaşayanlar cok ıyı bılırkı o an ne beyıne hakim olmak ne bedeni sakin tutmak mumkun oluyor ve bunu baska yerlerdede yaşıycam korkusu malesef hem iş hem özel hemde sosyal hayatı bitiriyor..üzerine gitmeye çalışıyosun tama geçicek diyosun ama o sanki senle savasır gıbı baskın cıkıyor..kullanmadığım ilaç kalmadı desem yeridir bunca zaman..beynimi pozitif düşünmeye yönlendirmeye çalışsamda hayatın içinde yaşanan her olaydan etkilenip sıkıntı yaşar duruma geldım..Allah herkese sağlık versin..en değerli hazine bu..
 
mutinella .!.:
merhabalar ben gruba henüz üye oldum,özellıkle bu panik atak konusunu ben 5 yıldır yaşıyorum belkı daha oncede vardı farkında değildim ama ne zaman olayın farkına vardım hayat herseyden kısıtlamaya basladı..yaşayanlar cok ıyı bılırkı o an ne beyıne hakim olmak ne bedeni sakin tutmak mumkun oluyor ve bunu baska yerlerdede yaşıycam korkusu malesef hem iş hem özel hemde sosyal hayatı bitiriyor..üzerine gitmeye çalışıyosun tama geçicek diyosun ama o sanki senle savasır gıbı baskın cıkıyor..kullanmadığım ilaç kalmadı desem yeridir bunca zaman..beynimi pozitif düşünmeye yönlendirmeye çalışsamda hayatın içinde yaşanan her olaydan etkilenip sıkıntı yaşar duruma geldım..Allah herkese sağlık versin..en değerli hazine bu..
Genişletmek için tıkla...

Öncelikle hosgeldin aramiza,
Cok cok gecmis olsun,en kisa zamanda bu sorunun gecmesini temenni ediyorum.
Ilac kullanmak cözüm degil,benim basindan beri savundugum tek sey buydu,ilac kullanmak cözüm degil,seni kendinle yüzlestirecegine,seni senden alip götürüyor..
Yani bir nevi tembel isi ilac kullanmak..Sen caba göstermeden ilac sana etki edermi?
Tabiki hayir etki etmez..
Bu sorundan kurtulmak istyorsan biran önce yasadigin olumsuzluklarla yüzlesmen gerekiyor ve ikinciside 5 sene,de okadar ilac kullanmissin,bu ilaclara 5 seneni harcayana kadar bence cevre degistir,is degistir,alan degistir,hergün yeni yeni kisilerle tanis,aliskanliklarini degistir,seni bu hayatta en cok mutlu eden ne varsa git onlari ara bul..Otobüs taksi vs bindiginde sevdigin bir kitabi oku,gidecegin yerde inme,bir iki durak önce inip yürü...

Birde bak burda bir cok bayan arkadas var ve hergün buraya düzenli gir,
Konulari oku ve konulara dahil ol,seni oyalayacaktir burasi..

Yani lafin kisasi birazda insanin kendi elindedir bu sorunla bas etmek(Dikkat ettinmi hastalik demiyorum)sorun diyorum..Egerki ben hastayim dersen iste en büyük hatayi burda yaparsin cünkü bu hastalik degildir sadece sorundur diye bakacasin olaya..

Cok cok gecmis olsun diyorum ve umarim kisa sürede kurtulursun..
 




PANIK ATAK İÇİN EGZERSİZLER



SOLUNUM EGZERSİZLERİ

Bedeni Kontrol Etme Yolunda Birinci Basamak: Solunum Kontrolu

" nefes almayı öğrenmek "

Otonom ( kendi kendine çalışan ) organlarımız olduğunu biliyoruz. Kalbimizin vuruşları , kan basıncımız , beden sıcaklığımız bu sisteme örnektir. Bu organlar veya fonksiyonlar bizim doğrudan denetim ve isteğimiz dışında çalışır .Ancak , eğitim ve egzersizle bu organ ve fonksiyonları kısmen veya bütünüyle kontrol altına almak mümkündür.

Bedeni konrol etme yolundaki ilk adım solunumu kontrol etmektir. Çünkü solunum bir yönüyle , istediğimiz zaman nefes aldığımız , istediğimiz zaman nefesimizi tuttuğumuz için , irademizle yönlendirdiğimiz bir faaliyettir. Ancak diğer taraftan solunum , beyin sapındaki bir merkez tarafından kandaki oksijen ve karbondioksit dengesine göre bütünüyle otonom ( kendi kendine ) olarak yürüyen bir faaliyettir. Otonom faaliyetleri kontrol etmeye , " solunumu kontrol etmekten " başlamak gerekir. Aynı zamanda doğru ve derin nefes almayı öğrenmek , gevşemeyi öğrenmek yolunda atılan en önemli adımdır.

Nefes almanın kendisi bir gevşeme yolu olduğu gibi, bütün gevşeme egzersizleri içinde , egzersizin bir parçası olarak da kullanılmaktadır. Ayrıca nefes egzersizleri günlük hayatın akışı içinde uygulanması en kolay egzersizdir.

Derin nefes almanın önemi nedir ?

Doğru ve derin nefes almanın kendisinin doğrudan damarları genişletme ve kanın ( dolayısıyla oksijenin ) bedenin en uç ve en derin noktalarına kadar ulaşmasını sağlama özelliği vardır.Panik atak sırasında kan beden yüzeyinden içeri çekilir ve yüzey sıcaklığı düşer ( el ve ayaklarda soğuma) . , hem stres tepkisinin biyokimyasal maddeleri , hem de gevşemenin biyokimyasal maddeleri bir arada bulunamaz. Bu sebeple doğru ve derin nefes alarak sağlanan değişiklik, özellikle kaygının da dahil olduğu birçok durumda başlayacak olan ( veya başlamış olan ) tepki zincirini kırmakta veya kaygının şiddetini azaltmaktadır.

İyi nefesin özellikleri

İyi nefes ağır , derin ve sessiz olmalıdır. Bunun içinde denge , ölçü ve uyum gerekir. İyi bir nefes yavaş olarak burundan alınır, sessiz olur ve akciğerin bütününü doldurarak diyaframı aşağı iter.
Endüstrileşmiş ve şehirleşmiş toplumlarda yaşayan insanların büyük çoğunluğunun ciğerlerinin dörtte birini veya beşte birini kullandıkları saptanmıştır. Nefes egzersizlerinden amaç , akciğerin bütününü kullanmaktır.

Akciğerinizin üçe bölünmüş olduğunu düşünün . Derin , tam bir nefes , diyaframın aşağı hareket etmesi ve akciğerin en alt bölümünün havayla dolmasıyla başlar .Daha sonra orta bölüm havayla dolar ve göğüs genişler.Son olarak da akciğerin üst bölümü dolar ve omuzlar hafifçe kalkabilir.

1. Nefes alma egzersizine başlamadan önce sağ avucunuzu göbeğinizin hemen altına , sol elinizi göğsünüzün üstüne (göğüs hizasına) koyun ve gözlerinizi kapatın.
2. Nefes almadan önce ciğerinizi iyice boşaltın .( nefesi verirken ciğerler zorlanmamalı ve nefes itilmeden kendiliğinden çıkmalı. )
3. Ciğer kapasitenizi hayali olarak ikiye bölün ve "biir" , "ikii" diye içinizden sayarak ciğerinizin bütününü doldurun.... Kısa bir süre bekleyin , "bir-iki" diye diye sayarak, nefesinizi aldığınızın iki katı sürede boşaltın. Sağ eliniz göğüs kemikleinizin , hareketli bir köprü gibi , yana doğru açıldığını hissetmeli ...Yine bir nefes almadan iki saniye bekleyin .

İkinci ve üçüncü maddede yazılanları tekrarlayarak bir derin nefes daha alın ve verin . Egzersizi bir kere daha tekrarlayıncaya kadar mutlaka en az 4-5 normal nefes alın. Eğer derin nefes almaya devam ederseniz bir başdönmesi hissedebilirsiniz.

RELAKSASYON (GEVŞEME ) EGZERSİZLERİ

Gevşeme bedeninizdeki gerilimden sistematik bir şekilde, kurtulmaktır. Derinlemesine gevşediğinizde, motivasyonunuzu ve dikkatinizi yoğunlaştırmayı yitirmeyeceksiniz. Tam tersine bedeninizin neresinde en çok gerilim taşıdığınızın farkına varıp, bu kasları nasıl gevşetebileceğinizi öğreneceksiniz. Hatta, derinlemesine gevşeme için yapılan düzenli alıştırmalar enerjinizi ve üretkenliğinizi artıracaktır.

UYGULAMA

Şimdi yerinize iyice ve rahatça yerleşin ve herhangi bir tedirginlik hali varsa bir kenara bırakın. Kendinizi gevşetebilme yeteneğini kazandıkça tedirginliğiniz azalıp, yerini gevşemeye bırakacaktır.

Gözlerinizi kapatın ve dikkatinizi önce kollarınıza ve özellikle ellerinize çevirin. Şimdi ellerinizi yumruk yapın ve bunu yaparken el ve kollarınızdaki gerilime iyice dikkat edin�

Şimdi her iki elinizi de bileklerden, parmak uçları tavanı gösterecek şekilde bükün. Ellerinizin üst kaslarını ve kolunuzun üst tarafını kasarak iyice gerin. Gerilimi hissedin�ve şimdi gevşeyin kollarınızı eski pozisyonuna getirin. Gerginlik ve gevşeme arasındaki farkı hissedin.

Aynı alıştırmaları şu bölgelerde de tekrarlayın.

Kafa:

1. Alnınızı kırıştırın.
2. Gözlerinizi sıkıca kapayın.
3. Ağzınızı iyice açın, dilinizi damağınıza doğru itin, çenenizi kuvvetlice sıkın.

Boyun:

1. Kafanızı geriye itin.
2. Kafanızı göğsünüze değecekmiş gibi öne eğin.
3. Kafanızı sağ omuzunuza doğru döndürün.
4. Kafanızı sol omuzunuza doğru döndürün.

Omuzlar:

1. Omuzlarınızı kulaklarınıza çekecekmiş gibi yukarı çekin.
2. Sağ omuzunuzu kulağınıza değecekmiş gibi yukarı çekin.
3. Sol omuzunuzu kulağınıza değecekmiş gibi yukarı çekin.

Bu alıştırmalar da bazı kasları belli bir süre gergin hale getirme, gergin tutma ve yavaş yavaş gevşeterek, gerginlik ve gevşeklik arasındaki farkı hissetmek amaçlıdır. Kaslarınızı gergin halden gevşetirken aynı zamanda içinizden "rahatla ve bırak" deyin. Derin soluk alın. Nefesinizi yavaş yavaş verirken sessizce rahatla ve bırak deyin.



 
merhaba arkadaşlar bende aranıza yeni katıldım. o yüzden şimdi paylaşabiliyorum . ama panik atakla bende yaklaşık 5 yıl önce tanıştım maalesef. ilk 2 yıl kadar uzaman yardımı almadım ama sürekli doktorlardaydım. sonra yapamayacağımı ve yardım almam gerektiğini düşünerek özel hastanenin bir uzmanına gittim. verdiiği ilaçları bir kaç ay kullandım ama hiç bir faydası olmadığını gördüm ve kafama göre ilaçları bıraktım. bir yıl kadar yine ilaçsız ve hastanelere gderek devam ettim ve sonrasında daha da yoğunlaştığını farkettim. bu işte uzman bir devlet hastanesine gittim ve yaklaşık 1.5 yıl düzenli olarak kontrollere giderek ve ilaçlarını kullanarak rahatladığımı farkettim. artık iyiydim ve bırakmak istiyordum. birden bırakamayacağımı ve başka bir ilaca geçersem her an kesebileceğimi söyledi doktorum. yani bazı ilaçlar birden bırakılmazmış ve başka ilaca geçiş yaparak istediğin zaman bırakabilirsin dedi. bende o kutum bittikten sonra dedim ki bugün bırakıyorumve bir daha almıyorum. geçen sene mayıs ayında ilacımı kendi kendime bıraktım ve gerçekten de son bir aya kadar hiç bir şey yaşamadan geçirdim. taki iş yerimde ve özel hayatımda bir takım probemler yaşayana kadar. ve bir aydır da kendi kendime mücadele ediyorum. anladım ki ilaçlar kullanıldığı sürece iyisin. şimdi beynimde bitirmeye çalışarak atlatmaya çalışıyorum. zor oluyor belki ama alışacağım. bizim bu yaşadığımız şeyler 30 yıl önce yokmuymuş. anneannelerimiz dedelerimiz nasıl yaşamışlar. onların hiç mi dertleri sorunları yokmuş. ben böyle düşünüyorum ve kendi kendimize de aşabiliriz diyorum. hepinize çok geçmiş olsun diyorum...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X