Panik Atak sorunu olanlar....

denizim_85 .!.:

evet canım cahil benaslında cahillik değilde bazı yörelerde daha çok önem verilir böle şeylere sendeki böle bir durum sanırım ama güzel bişey gelenekleri devam ettirmek tabi anneme sorsam bilir kesin ama biz yeni nesil böle işteiincimnazın zaten çocuğu var ya ayol on yaşında ikinciyi yapcaksa bilemem tabi ben daha biri yapamadım o ayrı

Genişletmek için tıkla...

benim için çok özel birşey değil.maksat aile arkadaş toplanıp vakit geçirmek.diş hediği bahane yani :):):) bana göre bu tür gelenekler hep arkadaş ve akrabaları bir araya toplamak için yapılmış düzenlemeler....

bence beklemeyin yapın.bakın ben 2.yi pardon 3. düşünüyorum
bi daha dünyaya gelmicez sonuçta.

denizim_85 .!.:

melitta canım sana bişiy deyimmi dediğin gibi senin takıldığın çok konu başlığı var bana gelince ben bir kere açmayı denedim gerekli gereksiz lüzumsuz insanlarıda hesap etmek gerekir bir kere dilim yandı yanlış anlaşıldım başlık açan çok eleştiri alıyor hemde haksız yere ağzı olan konuşuyor konuşcak tabi ama konu sapıyor alaksız yerlere gidiyor.hele geyik adı altında ise çok fazla konuyu kapsar biraz karışabilir muhabbetler.... zaten incimnazın dediği üçümüze hitap eden bişiy olması ben öle anladım öle herkes doluşursa her kafadan bir ses çıkıyor öle başlıklar çok zaten... herkesin herşeye maydonoz olduğu.. bu da bize özel olsun bence üçü biradada olalım.hem üçümüzün ortak noktası çok; hem çocuk yapma,hem panikataklı olma,hemde fıtıklı haksızmıyım bu kadar tesadüf bence bu başlığı hakediyor ama karar sizin tabi genede seninde heryere ayrı ayrı yetişmen zor olabilir ayrıca.. siz blirsiniz yinede benim fikrim bu.

Genişletmek için tıkla...

bende o yüzden gerksiz yere başlık açmak istemiyorum.bana hitap eden yada yardıcı olabileceğim başlıklarda yazıyşıyorum ama çoğunlukla takıldığım yer ikiz gebelik ve şubat anneleri başlığı.onun dışında onlıne takip e bakıyorum ilgimi çeken başlıklara yorum yapıyoruım tabi sinirimi bozan yazmak isteyipte yazmadığım başlıklarda olmuyor değil.sinirime hakim oluyorum üzülüyorum mesela başlık sahibi yardım istiyor karşı tarafa kızıyorum ama karşı taraf yok ki burda başlık sahibine göre yorum yapıyoruz.

bazıları kabak çekirdeği gibi ben suçsuzum diyor o zaman yardım istendiğinde yazıyorum bende diğer üyeler gibi.

haklısın olabilir ama ben heryere yetişirim yeter ki güzel sohbetler paylaşımlar olsun

melitta .!.:

benim için çok özel birşey değil.maksat aile arkadaş toplanıp vakit geçirmek.diş hediği bahane yani :):):) bana göre bu tür gelenekler hep arkadaş ve akrabaları bir araya toplamak için yapılmış düzenlemeler....

bence beklemeyin yapın.bakın ben 2.yi pardon 3. düşünüyorum
bi daha dünyaya gelmicez sonuçta.




bende o yüzden gerksiz yere başlık açmak istemiyorum.bana hitap eden yada yardıcı olabileceğim başlıklarda yazıyşıyorum ama çoğunlukla takıldığım yer ikiz gebelik ve şubat anneleri başlığı.onun dışında onlıne takip e bakıyorum ilgimi çeken başlıklara yorum yapıyoruım tabi sinirimi bozan yazmak isteyipte yazmadığım başlıklarda olmuyor değil.sinirime hakim oluyorum üzülüyorum mesela başlık sahibi yardım istiyor karşı tarafa kızıyorum ama karşı taraf yok ki burda başlık sahibine göre yorum yapıyoruz.

bazıları kabak çekirdeği gibi ben suçsuzum diyor o zaman yardım istendiğinde yazıyorum bende diğer üyeler gibi.

haklısın olabilir ama ben heryere yetişirim yeter ki güzel sohbetler paylaşımlar olsun

Genişletmek için tıkla...

ne olurssa olsun konuyu açan bir insan ve bir derdi var ben ya da bir başkası asla kimseyi neden böle yaptın şöle yapsaydın die eleştirmem kendime de laf söyletmem (bu arada konunu senle alakası yok, yeri gelmişken sölemek istiyorum müsadenle.).dicem ama o insanın benden ne üstnlüğü var herkes haddini bilecek yorum yapabilir fikrini söyleyebilir ama akıl veremez, daha doğrusu hakarete vardırıp kusra bakma sen haksızsın böle yapcaktın şöle yapcaktın diyemez dememeli...insanlar bazen bu çizgiyi aşıyor birbirine akıl vermede sınırları zorluyor.bak "akıl vermek" diyorum..akıl vermek var fikir vermek var.ikisi çok farklı şeyler bilmem anlatabildimmi?
kimsenin kimsenin hayatını sorgulama, yaşadığı kötü tecrübeleri paylaştığı ve fikir istediği için ve farklı davrandığı için bazı yanlış davranışlarından dolayı eleştirmeye yermeye hakkı yok.bizm gibi davranmadı yada bize uymadı die...bir insana fikir vermek, aynı zamanda o insanı kınamak yada kendisini ispatlamak durumuna düşürmek hakkını vermez kişiye..aradaki o ince çizgiyi koruyacaksın.ama bakıyorum burda herkes ali rıza başkesen herkes en doğru en bilgili..olmaz...böle kimseye faydalı olamazsın...kırmadan üzmeden fikrini söliceksin dediğim gibi akıl vermek başka, fikir vermek başka..kimse kimseden üstün değil..bu senin için benim için incimnaz için yada bir başkası için herkes için geçerli..bir konuda çok bilgi sahibi olman senin asla o insandan farklı olduğunu göstermez atıyorum sen daha bilgilisin ,araştırmacısın belki ama o insan da belki senden iyi niyetlilik yada eli açıklık bakımından üstün ,yada yardımsever ,hayırcı birisi..ve sende bu özellik malesef yoksa o insanla her halükülarda yine eşitsin.. çünkü birinin eksikliği, diğerinin fazlalığıdır insanlarda..yani insanlar özellikleri ve yetenekleri ,daha doğrusu iyi yada kötü yönleri bakımından birbirini tamamlar..bu dediklerime çok insan katılıyordur eminim ama uygulayan malesef yok çevremde görüyorum. başka deyişle gazel atan çok, uygulayan yok ,malesef kendime gelince ben insanları kırmaktan bir bardağı kırıp elimi yarmasından çok korkarım..çünkü hassasım, kendim için olduğu kadar başkası içinde ve hal böle ,bende böle iken,böle dikkatli duyarlı davranıyorken karşımdaki pervasızca, haddizce bildiğini okuyorsa ona haddini bildirmek ve bu uğurda en kırıcı olmayı vazife adledirim çünkü hak edene hak ettiğini verceksin.bu heryerde böle..çünkü karşındaki bunu istiyor inatla ve bu dilden anlıyorsa bu kaçınılmaz son..ve herkesin bir sabrı bir eşiği var.
herkesi duyarlı ,hassas olmaya davet ediyorumü; lütfen kendinizi karşı tarafın yerine koyup size gönlünü ,yüreğini açan yada soru soran-gerçekten cahil yada bilgisiz olabilir saf(kolay kandırılabilen)yada küstah bile olabilir.bu sizinde aynı seviyeye düşüp aynı şekilde cevap vermenizi hadsizleşmenizi gerektirmez o insana en güzel cevap ona bir gül uzatmaktır.ben böle düşünüyorum..bu onu hem saldırmaktan yada kibirden vazgeçirir hemde mahçup duruma düşürüp çaktırmadan acaba haksızmıydım sorusunu sormasını sağlar kendine ...aynı zamanda o insana hatasının farkına varmasını sağladığımız için bu hem yapıcıdır.hemde bunu başarmak bir erdemdir..hayat felsefem hep bu olmuştur...elimde geldiğince uygulamaya çalışırım bazen bende öfkeme yenilirim ama sabrım taşana kadar bu tavrımı korurum.. sana diken batırana gül uzat felsefesi:) utansın yada hatasını anlasınki sorunlar gerçek anlamda çözüme kavuşsun..uzun oldu biliyorum ama belki birilerinin işine yarar..hepinizi seviyorum melitta,incimnaz,ayşe fatma,döndü,satı,sevda,ecemsu vss vss..iyi geceler...anlayışlı ve empatili günler..:)

Denizciğim uzun olmuş ama çok doğru şeyler yazmışsın dediğin gibi açılan topiclerde kişiye yardım edeceğine onu daha çok üzen sinirlendiren insanlar olabiliyor en iyisi onları takmamak gerçek hayattada bu böyle ama bizler panikataklı kişiler zaten özündede hassas insanlar olduğumuz için hep üzülen biz oluyoruz çünkü herşeyi kafaya takıyoruz bizi biz anlarız
canım resimdeki kızdan daha güzel olduğumu söylemişsin o senin güzelliğin ama gerçektede görüşürsek beni görürsen gerçekten kız bana benziyor tek farkımız benim yanaklarım daha az çenem uzun değil kare ve dudaklarım daha kalın ama ben kendime benzettim
neyse ben geyik topicini açayım kimse yazmasa sen , ben , melita arada iki kelime yazarız adını panikataklı kaderdaşların sohbet topigi olsun birde kimse yazmıyormuş ben yazar ben okurum artık

incimnaz .!.:

Denizciğim uzun olmuş ama çok doğru şeyler yazmışsın dediğin gibi açılan topiclerde kişiye yardım edeceğine onu daha çok üzen sinirlendiren insanlar olabiliyor en iyisi onları takmamak gerçek hayattada bu böyle ama bizler panikataklı kişiler zaten özündede hassas insanlar olduğumuz için hep üzülen biz oluyoruz çünkü herşeyi kafaya takıyoruz bizi biz anlarız
canım resimdeki kızdan daha güzel olduğumu söylemişsin o senin güzelliğin ama gerçektede görüşürsek beni görürsen gerçekten kız bana benziyor tek farkımız benim yanaklarım daha az çenem uzun değil kare ve dudaklarım daha kalın ama ben kendime benzettim
neyse ben geyik topicini açayım kimse yazmasa sen , ben , melita arada iki kelime yazarız adını panikataklı kaderdaşların sohbet topigi olsun birde kimse yazmıyormuş ben yazar ben okurum artık

Genişletmek için tıkla...

sen yazarsında gelmezmiyiz canım gelemesem debazen başkalarını yollarım yerimeevet canım uzun yazdım farkındayım ama gerçekler bunlar ayrıca hassasım derken insan ilişkilerinde...panikle alakası yok bunun bu çok ayrı bir konu..herşeyi ona bağlamamk lazım..herkes böle duyarlı olabilmeli hassas davarnilmeli herneyse..bu arada resimdekide benim bilgine.. bende seni merak ettim canım feysbukun varmıokunduğu gibi yazıyorum malum belki link adı vermek yasaktır.özelden mesaj at soyadını şekerimbu arada nete daha sık gel nemzaman girsem yoksun ateş almaya gelir gbi

topiği de aç izin verdim

kızlar yine bu sayfa başlığında yer alan şizofren başlıklı yazıyı lütfen sıkılmadan okuyun.okuyunca ne demek istediğimi anlıcaksınız

damlacik .!.:

Panik atak ben de geçen sene vardı.
İlk atak geldiğinde ölüyorum diye acile koşmuştuk. Sonra konusunda uzman bir dr. gittim Dr. bi ilaç verdi ama yan etkileri çok oldu.

Sonra hiç ilaç kullanmadan, kendi irademle %90 oranın da panik atakları engelledim.

Genişletmek için tıkla...

belirtileri nelerdi

Arkadaslar bu forumda yaptigim ilk yorum.2010 yilinda van iline memur olarak atandim 23 yasimdaydim...oyle bir yerde evime ciktigim ikinci gun konyadaki akrabamin yapmis oldugu telefon sakasi ile sarsildim.babam o gunden itibaren seker hastasi oldu.bende ilaclarini kullandim.sakadan uc ay sonra ilk atagimi gecirdim.ne oldugunu biledigim icinde sanirim olecegim bana malum oluyo dedim..caktirmdan annemler aradim helallik aldim. ikinci belirti kurban bayraminda oldu beynimin hareketleri rahatca goruldu ambulans cagirildi.ilk defa orda duydum bir seyin yok lafini....sonrasi geldi tabi artik duzenli olarak hastanede yoklama verir pozisyondaydim...serumu ye don iyide kilo aldim...en son uc gun boyunca hastaneden cikamadim son hatirladim tekerlekli sandalyeden feryat figan bagirmamdi oldur beni oldur beni doktor ben kime ne yaptim ne gunah isledim oldur beni...neticesi rapor veridi memlekete geldim mora terapi denilen akim uygulandi beynime...dusuk capta bi antidepresan verildi bide...bes ay gecti su an bursadayim....sukur atlattim sayilir ama arada bi atak geliyo...ondada eve kosup camlari aci kendimi sogutarak rahatliyorum...bir saka hemde en yakinim tarafindan yapilan saka hayatima mal oldu...ama onlar bunu zerre kadar onemsemiyolar...olan bana oldu siz siz olun hayatinizin tepesine kimseyi almayin yoksa o hayattan kayarsiniz. ...

byull87 .!.:

Arkadaslar bu forumda yaptigim ilk yorum.2010 yilinda van iline memur olarak atandim 23 yasimdaydim...oyle bir yerde evime ciktigim ikinci gun konyadaki akrabamin yapmis oldugu telefon sakasi ile sarsildim.babam o gunden itibaren seker hastasi oldu.bende ilaclarini kullandim.sakadan uc ay sonra ilk atagimi gecirdim.ne oldugunu biledigim icinde sanirim olecegim bana malum oluyo dedim..caktirmdan annemler aradim helallik aldim. ikinci belirti kurban bayraminda oldu beynimin hareketleri rahatca goruldu ambulans cagirildi.ilk defa orda duydum bir seyin yok lafini....sonrasi geldi tabi artik duzenli olarak hastanede yoklama verir pozisyondaydim...serumu ye don iyide kilo aldim...en son uc gun boyunca hastaneden cikamadim son hatirladim tekerlekli sandalyeden feryat figan bagirmamdi oldur beni oldur beni doktor ben kime ne yaptim ne gunah isledim oldur beni...neticesi rapor veridi memlekete geldim mora terapi denilen akim uygulandi beynime...dusuk capta bi antidepresan verildi bide...bes ay gecti su an bursadayim....sukur atlattim sayilir ama arada bi atak geliyo...ondada eve kosup camlari aci kendimi sogutarak rahatliyorum...bir saka hemde en yakinim tarafindan yapilan saka hayatima mal oldu...ama onlar bunu zerre kadar onemsemiyolar...olan bana oldu siz siz olun hayatinizin tepesine kimseyi almayin yoksa o hayattan kayarsiniz. ...

Genişletmek için tıkla...

canım çok geçmiş olsun nasıl bir şakaki seni bu hale getirdi

bende merak ettim nasıl bi şaka ya

Şaka demek için çok uğraştım buna adı şakaymış arkadaşlar önemli olan içeriği değil size yaşattığı trajedi işte bende üç yıldır bu hastalıkla mücadele ediyorum...ne demiyor doktorlar panikatak vücudun dışarıya atamadığı enerjinin sonucu nükseden bir rahatsızlık...ama dünyadayken ızdırabını yaşamak gerçekten çok kötü..şakaya gelince tamamen tesadüflere bağlı olmasa inanmayabilirdim...dışardan içeri girdiğim an telefonum çaldı ..o zaman nasıl bir manyağın gözüne takıldım diye kendimden şüphe ettim..telefonlas konuşan kuzenimin kendisi olsa hemen tanırdım vermiş kendinden yaşça büyük bir adama telefonu onu konuşturmuş..işin içine polis girincede şakadan dönememişler işte...umarım el birliği ile aşabiliriz bu durumumuzu.

kızlar bende de bugün çok tuhaf bi şey oldu..
olumsuz bi durum karşısında çok sinirlendim resmen ellerim titredi ve buz gibi oldu kollarım bacaklarım ve ağzım hafifçe kasıldı üşüdüm dondum ya..
bi süre de kendime gelemedim
1-2 kez daha olmuştu böyle.
panik atak mı bu şimdi?

Bende de doğumdan sonra panik atak oldu. ikiz doğum yaptım. gece terlemeleri, titreme, sürekli uyuma isteği, hayatın anlamsızlaşması, ve ölüm korkusu..ah o ölüm korkusu beni öldürdü öldürdü diriltti zaten.. gündüz o kadar deil de akşam olunca gelirlerdi bana.. o ruh hali üzerime salınıverirdi akşam olunca..yalnız da kalamazdım.ne gündüz ne de gece..bebeklerime bakamama korkusu vardı bir yandan.

psikoloğa gittim hiçbir işe yaramadı..size tavsiyem sakın psikoloğa gidip derman aramayın. boşa para vermiş olursunuz..hiçbir işe yaramıyor. psikolog sadece sizi dinliyor o kadar..yaptıgı bişey yok..ben bu şekilde bu ruh haliyle 1 yılı geçirdim. en ağır dönemim 6 aydı. doğumdan 1 hafta sonra başladı. ve 6 ay kadar sürdü..sonra git gide azaldı..şimdi aradan 3.5 yıl geçti. iyileşeli 2.5 yıl. ama şimdilerde de kötü oluyorum..hani tamamen geçmezmiş ya..birşeye çok üzülsem birkaç gün sonra ya da o üzüntümün üzerinden 1 hafta geçtikten sonra yine o ruh hali geliveriyor üzerime..hayatın hiçbir anlamı kalmıyor..yaşamanın da anlamı kalmıyor..ölüm korkusu geliyor ve gücüm tükeniyor. bunu son zamanlarda farkettim. yani ya panik atak olursam gibi bir düşünce geçmedi aklımdan bu zamana kadar. tamamen iyileştiğini sanmıştım. tekrar bu duyguları hissedince ve çok agresif de oldum beraberinde, bugün psikyatriye randevu aldım. yarın gidiyorum inşallah. bakalım doktor ne diyecek..istemiyorum saçma sapan ruh haliyle mücadele etmeyi. çok yoruldum..gücümü artık çocuklarıma, eşime sabır ve anlayış gösterme konusunda kullanmak istiyorum..kendimle savaşırken onlara hoşgörü göstermede zayıf kalıyorum. benim elimden bu kadar çekmeyi haketmiyorlar..inşallah hakkımda ve sizin de hakkınızda hayırlısı olur. Bu arada yeni katıldım aranıza.. :) Ben ilaç almaya karar verdim ve bu konuda da ısrarcıyım ama sizin de görüşlerinizi alsam iyi olur..ilaçlar iyi geliyor mu?

bugün gittim psikyatriye. durumumu anlattım. hafif bir antidepresan verdi..hatta çok ciddi birşey görmedi bende. ama ben ilaçta ısrarcıydım kendimce. :) bir süre kullanıp bırakıcakmışım ilacı. inş daha sakin biri olurum bundan sonra :)

sürekli sevdiklerimi kaybedicekmişim hissi geliyor çok endişeleniorum çoğu zamn evde yalnız olduğum zamanlarda evde hırsız varmış gibi geliyor ve hamileliğimden önce dişimden ameliyat olmuştum o masada neredeyse kalp krizi geçiricektim elim ayağım titredi şimdi hamileliğimdede aynı korkuyu yaşarım die korkuyorum .

semplise .!.:

kızlar bende de bugün çok tuhaf bi şey oldu..
olumsuz bi durum karşısında çok sinirlendim resmen ellerim titredi ve buz gibi oldu kollarım bacaklarım ve ağzım hafifçe kasıldı üşüdüm dondum ya..
bi süre de kendime gelemedim
1-2 kez daha olmuştu böyle.
panik atak mı bu şimdi?

Genişletmek için tıkla...

Hayır, panik atak değil. Sinirlendiğiniz için birtakım sıkıntılar yaşamışsınız. Panik atak geçirmek için illa bir sorun olması gerekmez. Her şeyin yolunda olduğu bir anda da ortaya çıkabiliyor. Ve çok daha yoğun semptomlar ortaya çıkıyor. Sizinki her insanın yaşayabileceği bir şey.

elmacik .!.:

Merhaba,

Bundan yaklaşık 3 yıll evvel annemi kollarımda kaybettim.Kanserdi. Çok savaştık çok mücadele ettik olmadı,kurtaramadık.Hayatım , bakış açım onun gidişiyle değişti.Dönem dönem umursamaz dönem dönem çok ince düşünen biri oldum.Fakat acımı doya doya yaşayamadım.Beni güçlü kararlı bilirdi aileden herkez.Ben sapasağlam görünmeliydimki onlar benden güç alsın toparlasın Ama olan bana oldu.Farketmeden hemde.Acımı yaşayamadım.Herhangi bi üzüntü durumunda ve beni bayağı üzen bir şeyse bu
resmen kriz yaşıyom daralıyorum, nefesim kesiliyor, ölüm korkusu başlıyor, bazende titriyorum ve korkunç üşüyorum.Kendimi boğalacak gibi hissedip üzerimdekiler parçalamk istiyorumElbisenin tenime dokunuşuna bile katlanamayım kendimi cama atıyom.Hava nekadar soğuk olursa olsun 10-20 dk arası nefes alamya çalışıyorum.ASTIMMI acep bu dedim.Doktora gitmedim.Sevmem gitmeyi.Çok samimi birkaç doktor arkadaşım var onlara sordum.Acını yaşayamadın çok sarsıldın dediler.Tedavi öneriyorlar elbet ama nedense hala gitmiyorum.Bu konuda paylaşımları ve çözümleri olan arkadaşlar varmı... Yazın lütfen...

Genişletmek için tıkla...

Canim senin bir sorun var ve sana söyliycem şimdi göbek deligin atiyormu biliyorsunuz göbek deligi eyer deliginde atmiyorsa o çok büyük sorunlara yol açiyor ben ögretmenimle ilgili bir sorun yaşamiştim beni dövmüştü sinifta piskolojim altüst olmustu hep huzursuzdum böyle çocuken yaşamiştim bunu hep dik durmaya kimse bana bişey yapamaz vs hata aklima geldikçe agladigim zamanlar oldu.Sonra annem göbek deligimin yerinde atmadigini söyledi onu yerine getirdi eliyle sakin denemeyin bilene yapdirin canim bunu şaka filan yapmiyorum suan haberin olsun kendime geldim.Geçen gün deprem korkusu yaşadim üzerine hasta olunca annem bakamadi tabi ama yerinde atmiyor suan veya suan Allah seni kendine yaklaştirmaya çalişiyor çok dua o sikintili anininda çünkü o zaman Allaha en yakin oldugun zaman.Çok geçmiş olsun hayatim.

byull87 .!.:

Arkadaslar bu forumda yaptigim ilk yorum.2010 yilinda van iline memur olarak atandim 23 yasimdaydim...oyle bir yerde evime ciktigim ikinci gun konyadaki akrabamin yapmis oldugu telefon sakasi ile sarsildim.babam o gunden itibaren seker hastasi oldu.bende ilaclarini kullandim.sakadan uc ay sonra ilk atagimi gecirdim.ne oldugunu biledigim icinde sanirim olecegim bana malum oluyo dedim..caktirmdan annemler aradim helallik aldim. ikinci belirti kurban bayraminda oldu beynimin hareketleri rahatca goruldu ambulans cagirildi.ilk defa orda duydum bir seyin yok lafini....sonrasi geldi tabi artik duzenli olarak hastanede yoklama verir pozisyondaydim...serumu ye don iyide kilo aldim...en son uc gun boyunca hastaneden cikamadim son hatirladim tekerlekli sandalyeden feryat figan bagirmamdi oldur beni oldur beni doktor ben kime ne yaptim ne gunah isledim oldur beni...neticesi rapor veridi memlekete geldim mora terapi denilen akim uygulandi beynime...dusuk capta bi antidepresan verildi bide...bes ay gecti su an bursadayim....sukur atlattim sayilir ama arada bi atak geliyo...ondada eve kosup camlari aci kendimi sogutarak rahatliyorum...bir saka hemde en yakinim tarafindan yapilan saka hayatima mal oldu...ama onlar bunu zerre kadar onemsemiyolar...olan bana oldu siz siz olun hayatinizin tepesine kimseyi almayin yoksa o hayattan kayarsiniz. ...

Genişletmek için tıkla...

merhaba geçmiş olsun.aunı sorun bende de var çok daha fazlası.bende çok çaresiz durumdayım.antidepresanı bırakamıyorum.yazdığın birşey dikkatimi çekti( mora terapi denilen akim uygulandi beynime..) bunu nerde uygulattın.kaç seans.maliyeti nedir?ve nasıl geldi sana.çocuk sahibi olmak istiyorum en azından o dönemi atlatana kadar iyileşmeye çalışıyorum olmasa da.beni bilgilendirir misin?

semplise .!.:

kızlar bende de bugün çok tuhaf bi şey oldu..
olumsuz bi durum karşısında çok sinirlendim resmen ellerim titredi ve buz gibi oldu kollarım bacaklarım ve ağzım hafifçe kasıldı üşüdüm dondum ya..
bi süre de kendime gelemedim
1-2 kez daha olmuştu böyle.
panik atak mı bu şimdi?

Genişletmek için tıkla...

aman aman diyorum sana.başlangıcı olabilir.sakın içine düşme duygularını kontrol etmeye çalış.neşeli ortamlara gir.öyle olur gibi olunca git elini yüzünü yıka iyiyim ya boşver de canını sıkan şey için.devamı gelirse çok uğraşırsın.sakın içine düşme içinden ve derinden hissetme bu uyuşmaları falan dinleme kendini bir anda içini bir korku kaplar acillik eder sonra.dikkat et kendine.geçmiş olsun.tavsiyelerimi lütfen uygula.allah düşmenımın başına vermesin.yolun başındasın kapılmadan kurtul.

Minmylife .!.:

Bende de doğumdan sonra panik atak oldu. ikiz doğum yaptım. gece terlemeleri, titreme, sürekli uyuma isteği, hayatın anlamsızlaşması, ve ölüm korkusu..ah o ölüm korkusu beni öldürdü öldürdü diriltti zaten.. gündüz o kadar deil de akşam olunca gelirlerdi bana.. o ruh hali üzerime salınıverirdi akşam olunca..yalnız da kalamazdım.ne gündüz ne de gece..bebeklerime bakamama korkusu vardı bir yandan.

psikoloğa gittim hiçbir işe yaramadı..size tavsiyem sakın psikoloğa gidip derman aramayın. boşa para vermiş olursunuz..hiçbir işe yaramıyor. psikolog sadece sizi dinliyor o kadar..yaptıgı bişey yok..ben bu şekilde bu ruh haliyle 1 yılı geçirdim. en ağır dönemim 6 aydı. doğumdan 1 hafta sonra başladı. ve 6 ay kadar sürdü..sonra git gide azaldı..şimdi aradan 3.5 yıl geçti. iyileşeli 2.5 yıl. ama şimdilerde de kötü oluyorum..hani tamamen geçmezmiş ya..birşeye çok üzülsem birkaç gün sonra ya da o üzüntümün üzerinden 1 hafta geçtikten sonra yine o ruh hali geliveriyor üzerime..hayatın hiçbir anlamı kalmıyor..yaşamanın da anlamı kalmıyor..ölüm korkusu geliyor ve gücüm tükeniyor. bunu son zamanlarda farkettim. yani ya panik atak olursam gibi bir düşünce geçmedi aklımdan bu zamana kadar. tamamen iyileştiğini sanmıştım. tekrar bu duyguları hissedince ve çok agresif de oldum beraberinde, bugün psikyatriye randevu aldım. yarın gidiyorum inşallah. bakalım doktor ne diyecek..istemiyorum saçma sapan ruh haliyle mücadele etmeyi. çok yoruldum..gücümü artık çocuklarıma, eşime sabır ve anlayış gösterme konusunda kullanmak istiyorum..kendimle savaşırken onlara hoşgörü göstermede zayıf kalıyorum. benim elimden bu kadar çekmeyi haketmiyorlar..inşallah hakkımda ve sizin de hakkınızda hayırlısı olur. Bu arada yeni katıldım aranıza.. :) Ben ilaç almaya karar verdim ve bu konuda da ısrarcıyım ama sizin de görüşlerinizi alsam iyi olur..ilaçlar iyi geliyor mu?

Genişletmek için tıkla...

benim sayfama girip yaşadıklarımı okur musun???ondan sonra ilaca sarılmanı tavsiye ederim.geçmiş olsun.