- 13 Nisan 2007
- 15.555
- 36.069
Pan küçük ve büyük baş hayvanların, bunları güden çobanların , doğal hayatın ve kırların mitolojik tanrısı olarak kabul edilirmiş.
Ayakları keçi ayağı şeklinde, keçi kuyruklu , keçi sakallı ve boynuzlu bir görünümde imiş. Pan flütü ile keyifli melodiler seslendirirmiş. Bu güzel müzikleri duyan tüm peri kızları neşe içinde kırlarda dans eder, bu güzel müziğe onlar da insanı kendilerine hayran bırakan sesleri ile eşlik ederek bulundukları yeri şenlendirir, oradan geçenler de kendilerinden geçerek hülyalara dalarlarmış.
Çok neşeli ve hareketli bir ruh hali içindeyken, bazen birden kötü niyetli bir hale bürünerek, bir yerde tek başına kalanları uğultu ve hışırtılar çıkartarak korkuturmuş.
Aniden düşen bir taş, kayaların arasında beliren bir gölge, otlar ve çalılar arasında görülen bir kıpırtı Pan’ın varlğı olarak düşünülürmüş. Bu durumda aniden,sebepsiz yere hayvanlar hatta insanlar bir "panik" havasında adeta kalpleri yerinden çıkacak derecede çarpıntı, nefes darlığı, başlarından aşağı sıcak su dökülmüş bir şekilde,kızararak, ter içinde, bayılma, çıldırma ve ölüm korkuları ile dehşet içinde kaçmak isterlermiş.
İşte, adını bu mitolojik tanrıdan alan panik bozukluğu da aniden kişileri bir anda ölüm korkuları, beraberindeki vücutsal belirtiler ve kalabalık, büyük, çıkışın bulunamayacağı alanlardan kaçınmaya, tek başına kalamamaya, kişinin sık sık o anda ölebileceği, aklını kaybedebileceği, felç ya da kalp krizi geçirebileceği gibi düşüncelerle hastanelerin acil servislerine başvurmalarına yol açmaktadır.
-alıntı-
