Paylaşmaya Çekindiğim Derdim(Hased Kıskançlık)

Maddi durumun psikolog için Uygun değil demişsin e devletten bakabilirsin ücretsiz psikolog terapi veren doktorlar var
Devlet hastanelerinin psikologlarıni beğenmiyorum gibi düşünmeyin ama personel yetersizliği hasta sayısının çokluğu maalesef ki saglikli bi danışmanlık olacak kadar süre olmuyor daha oncesinden özel klinik psikologdan destek aldıgım için tatmin etmeyeceği düşüncesi ucindeyim
 
Bazı insanlar kendilerini övmeye bayılırlar. Gerçekten ovunulecek işler yapanların böyle şeylere ihtiyacı yok. Kimbilir kendisiyle övünerek hangi eksikliklerini kapatmaya, ilgi açlığıni bu şekilde karşılamaya çalışıyor. Herkesin yolu, sınavı farklı. Onunuze bakmaya çalışıp kendinize odaklanın. Karamsarligi biraktiginizda sizin de önünüze çok güzel fırsatlar çıkacaktır.
Deniyorum umarım başarılı olabilirim
 
Kıskançlık çok normal bı duygu ama abartilmadigi sürece.her insanda istemsizce olabilir bu kötü bişey değil.tabi o kişileri kafaya takip onlarla yatıp onlarla kalkıyorsunuz işte o zaman durum farklı.bende kıskançlık yaptığım zamanlar yaşıyorum.sonra aman boşver ve kim bilir onun da ne sıkıntıları var yada herkesin hayatı farklı sen kendi hayatına odaklan diyorum.
Onlarla yatıp onlarla kalkma degil ama önceden hoc var olmayan şey bugün varsa yarın o duruma gelir miyim diye dusunduruyor
 
Kıskançlık insanların fıtri duygusu. Hepimiz dönem dönem kendi hayatımızda yetersiz hissettiğimiz durumlarda birilerine imrenmiş, kıskanmışızdır. Bu geçici bir süreç. Arkadaşınızla başka herhangi bir sorununuz yoksa biraz mesafe koyabilirsiniz, arkadaşlığınızın bozulmaması için. Kendi iç dengenizi sağladığınız zaman zaten düzelirsiniz.
 
Bu konuyu tersten ele alabilirsiniz.
Kimde neyi görmek sizi rahatsız ediyorsa olabildiğince samimi bir şekilde artması için dua edin. Her seferinde. 'Bende istiyorum, banada verir misin Allah'ım' diye devam edin. Ve eksik hissettiğiniz noktayı değiştirmeye dair çaba harcayın.

Çünkü bu gıbtadır.
Başkasının artması beni eksiltmez düşüncesine geçersiniz, niyetiniz güzelleşir, hemde kötü, rahatsız hissi hafifletirsiniz. Çünkü kıskançlık çok insani ama ağır bir yüktür.
 
Storylerini bakıyormuş gibi tıklayıp geçiyorum kıskanmamak adına ama birebir görüşmelerde kendilerinden hayat şartlarından söz ettiklerinde o kıskanma hissine mani olamiyorum
Niye tıklıyorsun ki. Bence sosyal medyadan uzak durman lazım. En büyük sebebi sosyal medya. Bi de nerede ne konuşacağını bilneyen arkadaslar
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Bundan birkaç sene önce hayatım belirsizken ben de hayatı bir şekilde yoluna giren insanları kıskandığımı hissediyordum. Artık sosyal medyaya bakmak bile istemiyordum. Sanki tüm insanlar evleniyor, yurtdışını geziyor ve harika işlerde çalışıyor gibiydi. Zaman içinde kendime göre iyi bir işe girdim, uzun zamandır hayatımda olan adamla evlendim, 6 ay önce de bebeğimi kucağıma aldım. Anne olduktan sonra mı yoksa yaşım neredeyse 30 olmak üzere olduğundan mı bilmiyorum ama bi aydınlanma geldi.

Başka insanların hayatlarına özeniyoruz ama onların da bir sürü derdi var. Eşimin de benim de arkadaş çevrelerine bakıyoruz, bizim bakış açımıza göre en güzel hayat bizimki. Çünkü biz bunu yapabiliyoruz ve yaptığımızla mutlu olmaya çalışıyoruz. Çocuk yapmak yerine farklı bir ülkede yaşam deneyimi kazanan arkadaşımız da bizim hayatımızı anlamlı bulmayabilir. Çocuk yapmak yerine hobilerine vakit ayıran arkadaşlarımız da var. Onların da mutlu olma şekli öyle.

Bence size iyi gelecek ve sizi mutlu edecek şeylere odaklanmalısınız. Ne zaman etrafıma değil kendi önüme baksam daha mutlu ve yeterli hissettiğimi fark ettim. Hiç kimse bir değil. Herkesin arka planı çok farklı. Kendimi yetiştirerek bu noktaya geldim diyorsunuz mesela. Özendiğiniz insanlara, sizin çabalamak zorunda olduğunuz bazı şeyler hazır sunulmuş olabilir. Gerçekliğinizi kabul edip hayattan keyif alacağınız şeylere odaklanmalısınız bence 🌸
 
Herkes kendi kaderini yaşıyor bu açıdan bakın belki o cok özendiğiniz hayatlarin ötesinde başka durumlar vardır işinde cok iyidir mevkii sahibidir ama ailevi sorunlari vardir.Ya da aile olarak iyilerdir ama maddi sorunlar vardir.Aslinda kendimizi baskalariyla kiyaslarsak illa ki kıskanacak sebepler buluruz kiskanmak da insani bir his bunu kimse inkar edemez.
Mesela bir arkadasım var esiyle her hafta bir plan yapiyor gidiyorlar bunu da storyden paylasiyor dogum günü oluyor cicekler hediyeler yemekler düzenliyor esi cok ince düsünceli onun adina cok mutlu oluyorum sonra diyorum yaa keske biz de gidebilsek esim de bu kadar ince düsünceli olsa vs. imreniyorum dogrusu eşimin yoğun mesaileri aklima geliyor biz pek gezemiyoruz ama diyorum olsun benim eşim de bizi mutlu etmek icin baska seyler yapiyor evet belki romantik yemeklere cikarmiyor ama eve gelirken gece gec olsa bile sevdigim tatliyi alip geliyor istedigin bir sey var mi diye soruyor gece kalkip bebekle ilgileniyor illa ki sevmek ilgilenmek,gezdirmek degil sonra atiyorum bu düsünceyi kafamdan.
Muhakkak sizin hayatinizda da baskalari tarafindan imrenilecek bir seyler oluyordur olumlu taraflarina bakmaya calisin baskalarinla kendinizi kiyaslamak ancak mutsuzluk getirir.
 
Günaydın kızlar
Bu konuyu kimseyle paylaşamıyorum malum paylasilamaz gibi de görüyorum aslinda psikolog destegi alınması üzerine çalışılması gereken bir konu olarak görüyorum ama suan bütçem buna hiç ama hiç müsait değil
Internette popcastlara YouTube de psikologların videolarına falan bakıyorum konuyla ilgili ama bunlarda genel olarak ikili iliski sevgili eş kıskançlıkları gösteriliyor benim konum daha bireysel

Önceden hiç böyle biri degilmiydim yoksa kendi içimde kıskançlığımı mi bastırıyordum bilemiyorum ama ciddi ciddi onceden kıskançlığım yok gibi hatirliyorum hatta böyle hayatımdaki insanların yaşadığı güzel şeylerde en az onlar kadar mutlu olup heyecanlanan kendimden çok onlar için mutlu olan biriydim.

İlk kıskançlık hissettigim durumları şöyle hissettim diyebilirim işimi seven biri değildim ama işinde çok mutsuz biride değildim ta ki yakin bi arkadaşım iş anlamında yükselip ha bire her ortamda yoğunluğundan yaptıklarından hedeflerinden söz edinceye kadar iki kelimesinin biri ne kadar yoğun olduğuyla işlerinin ne kadar önemli olduğuyla ne kadar önemli insanlarla muhattap olduğuyla ilgiliydi ne zaman ortak bi program yapacak olsak hep ona göre kendimizi ayarlamak zorundaydık çünkü onun işleri daha önemliydi bizim ona göre esneklik sağlamamız daha kolaydı yada yapılan plan onun yüzünden bozulunca yine aynı şekilde ona göre ayarlanır
Zamanla kendi işimi daha sevmemeye değersiz hissetmeye beraberinde benim işim de önemsiz ben de önemsizim psikolojisine kapıldım...
Yani aldığım maaş sabit muhattap oldugum insanlar belli görünürde ne uzar ne kısalığı hesabı dümdüz bi yaşantı

Zamanla bu kıskanma dürtüsü başka kişilere doğru kaymaya başladı mesela arkadasimin beraber çalıştığı kişi yönetim kadrosuna geldi arkadaşlarıma da olumlu etkisi oldu olmayada devam edecek gibi duruyor düşünüyorum ben iş konusunda takdir edilen biri olsamda yerimde sayıyorum
Bu tarz şeyleri düşündükçe icime öküz oturuyor da kalkmiyor gibi hissediyorum
Mesela ben güç bela okuyabilmiş bulundugum pozisyona gelmis kendi hayatımı kurmuş gibiyim cevremdeki insanlara bakıyorum hayatları ışıl ışıl cıvıl cıvıl gibi
Hiçkimsenin hayatınin dısardan göründüğü gibi olmadiginında farkindayim ama bu kıskançlık duygusuna üstümden atamıyorum
Ve bu dusuncelerim hislerim icinde kendimden utanıyorum bu histen rahatsızlik duyuyorum ama ne yaparım nasıl bu konuda hislerimi donusturebilirim bilmiyorum lütfen bu konuda varsa bildiğiniz yayınlar videolar yada fikirler benimle paylaşırsanız çok sevinirim
Yıllarca savaştım bu hisle çok iyi tanıyorum onu
 
Bu bana pek kıskançlık gibi gelmedi.
 
hayatınızda ve iş alanında değişiklikler yapmanız gerekiyor. gerçekte ne istediğinizi bulup belirli kişisel hedef ve amaçlar koymak onlara ulaşmakla ilgilenmek veya iş değiştirmek, iş kurmak gibi
ilerlediğinizi hissettirecek şeyler yapmanız gerekiyor
hayatınızda bir dönem kapanmış, değişmişsiniz ve hayatınız yeni versiyona uygun değil
 
Bence sizin işiniz daha iyiymiş. Ne çok mutlu Ne çok mutsuzsunuz, bir plan olunca esneklik yapabiliyorsunuz. Anladığım kadarıyla riskleri olan, hata yapınca büyük yaptırımı olan izin almada sorun yaşadığınız bir iş değil gibi. Daha nötr, daha normal bir iş gibi. Bilmiyorum yaş ilerleyince mi öyle oluyor ama 33 yaşındayım bana sizin iş daha güzel geldi. Daha gençken belki digerlerininki güzel gelirdi.
Hayatı güzel gidenlere bakıp onların da ne derdi vardır diyerek teselli bulmak bana saçma geliyor. Kiminin derdi yok kiminin hayatı gerçekten bir çok yönden çok iyi. Ama sizin de kendi hayatınızda güzellikler vardır. Yükselmek, rekabet etmek göz önünde olan bir işte olmak her zaman iyi degil. Düzenli sakin bir işinin olması da iyidir. Onlar konuşunca içinize kıskançlık gelebilir bu duygu normal ama bu duyguyu beslememeye çalışın mümkün olduğunca.
 
Back
X