pek guzel baslamadi bizim oykumuz ..

ben epilepsi hastasiyim ama bilmiyordum dokuzuncu ayima yeni girmistim hersey yolundaydi ama bi gece yarisi annem benden garip garip sesler geldigini duymus megerse nobet geciyormusum cok kotu haldeymisim acilen hastaneye kaldirilmisim ne nabzim atiyormus nede kalp atislarim dogru atiyormus bi nevi olu gibiydim esimde yanimda degildi doktor annemin yanina gelmis kizin icin yapabilecegim bisey yok ama isterseniz bebegi sezeryanla alacam ama bebeginde sag olup olmadigi belli degilmis ama annem kabul etmis kagitlari falan imzalamis ve bebegimi sezeryanla almislar ama cok sukur ki bebegin hic bir sorunu yokmus gayet saglikliymis ama benim durumum kotuymus beni baska bir sehirdeki hastaneye gondermisler sekiz gun yogun bakimda kaldim ucuncu gun yeni yeni kendime geldim o an ki uyandigim anin tarifi yok zaten bide hic bisey hatirlamiyordum niye burdayim ne oldu diye hafizam gitmisti oylece etrafima baka kaldim her yerim agriyordu sonra doktor geldi durumumu sordu sonunda uyandin dedi niye burdayim ne oldu diye sordum oda anlatti bebegimle ilk oykumu ama inanmadim doktora bebegime kesin bisey oldu diye icime bi kurt dustu aglamaya basladim doktor annemi cagirdi annem geldi bana fotorafini gosterdi ilk gorusum ilk tanismamiz oyle oldu neyse oyle oyle hastane o bu derken gecmeyen gecemeyen gunler sonunda durumum biraz daha iyi olunca hastaneden ciktik onuncu gunun sonunda bebigimi gordum... o simdi alti aylik saglikli guzel tatli seker bi kiz benim vazgecilmezim

hikayeyi ben mi göremiyorum?

Geçmiş olsun canım.. ama hikayeni göremiyoruz ? Sanırım yanlışlıkla silmişsin :)