Pişmanlık..yalnızlık..

Eşimle yurtdışında okurken tanıştım , çok yalnızdım onunla tanıştığımda mutlu olurum sandım, ne yazikki ülkeme dönmeyi istediğimi bildiği halde yurtdışında yaşayalım diye tutturdu.. ben ailemi ülkemi çok özlüyorum , o ise yurtdışındaki olanakların çok iyi olduğunu söylüyor du, evlenip kaldık ama benim içimdeki özlem daha da büyüdü eşimse tam bir asosyal , hiç çevre oluşturamadık, benim arkadaşlarımla zorla buluşuyor, gittiği yerlerde kös kös oturuyor bizi yalnızlığa mahkum ediyor , şimdi de her kavgada sen git diyor , onu bırakıp gitmelimiyim artık bu arada hamileyimde

Normal şartmarda dönmeyin derim eşiniz haklı olanaklar çocuk büyütmek yerinizi tam bilmiyorum ama mutemelen avrupada daha iyi
Tabi sizin mutluluğunuzsa söz konusu
Yazın gelin 3 ay 4 ay kalın hasret giderin ve geri dönün

Keske italyada fransada falan bende esimle ve cocuklarimla yanliz kalsam

Keske cocuk yapmasaymissiniz daha evliliginiz oturmadan

Çocuğu orda doğurun.
Sonra buraya uzun süreli tatile gelin.
Bi de eşinize suç atmadan kendi başınıza sosyalleşmeyi deneyin.
Arkadaş bulmak için eşe niye ihtiyaç olsun ki?

Hamilesin artık bu tarz şikayetlenmeler anlamsız.
Eşini olduğu gibi kabul edeceksin kendine mutlu olacağın bir ortam oluşturacaksın.
Ailenin yanına uzun süreli tatillere geleceksin.
Eşimden o kadar ayrı kalmam da sorun olur deme.
Ben her yıl senede bir kere 2 ay ayrı kalıyorum.
Ya herro ya merro yani :)