- 23 Aralık 2015
- 3
- 2
- 16
- 38
Merhabalar herkese. Ben hamileliğimi buradaki yazıları ve internetteki bu konuyla alakalı pek çok yazıyı okuyarak geçirdim.
İlk hamileliğimdi ve 4. ayımda plesanta previa totalis teşhisi konmuştu. İlk üç ayımı zaten tedirgin geçirmiştim düşük tehlikesi ile. Sonrada bunu öğrendim, ilk başta bilmediğim için çok kafama takmadım. doktorumda ben üzülmeyeyim diye tehlikelerinden bahsetmedi ilk başlarda. herşey yolunda giderken taki 26 haftalık olana kadar. gece yarısı büyük bir kanama geçirdim hastaneye nasıl gitiğimizi hatırlamıyorum sanki 1 dk da gitmiştik yarım saatlik yolu.Kanamamı İlaçlarla durdurdular birazda olsa. Durumun cok tehlikeli burada tutamayız dediler,kendi doktorumu aradım buraya da alamayız dediler.Bu hastanelerde en iyi özel hastahanelerden. En sonunda beni Kanuni Sultan Süleyman Hastanesi kabul etti. İyiki diyorum kanama geçirmiştim de o hastaneye götürmüşler. 2 hafta orada yattım hergün kontrol altındaydım hergün tahlillerim yapıldı. 2 haftadan sonra eve çıktım. Büyük ihtimal erken doğum olacak dendi. Kendi doktorum burada yapmayalım dedi boşuna para ödersin zaten yoğun bakım gerekecek ikiniz iiçinde dedi burada olmaz dedi. Bende kanuni de devam ettirdim herşeyimi.36. haftama girdiğimde 37. haftada alacağız dediler. 2 gün öneceden yatırdılar. Ve son kontrol günü doktorum durum iyi değil dedi tehlikelerini biliyorsun değil mi diye sordu. Biliyordum çok kan kaybedip hayatımı kaybedebilirdim. rahmim alınabilirdi,bebeğimi kaybedebilir birdaha cocuk sahibi olamayabilirdim.Ama benim içim cok rahattı,annem ablam ağlıyor ben gülüyordum. Doğumumda en az 15 doktor vardı sayabildiğim.Gözlerimi açtığımda canım hocam Meriç hoca ve İbrahim polat hocam.Meriç hoca herşey yolunda dedi. Çok şükür kurtulduk. Şimdi 11 aylık bir oğluşum var ve ben buradaki en önemli şeyin pozitif düşünme ve doktorlar olduğuna inanıyorum çünkü çaresi olmayan bir durum.Bu durumdaki akadaşların allah yardımcı olsun.
İlk hamileliğimdi ve 4. ayımda plesanta previa totalis teşhisi konmuştu. İlk üç ayımı zaten tedirgin geçirmiştim düşük tehlikesi ile. Sonrada bunu öğrendim, ilk başta bilmediğim için çok kafama takmadım. doktorumda ben üzülmeyeyim diye tehlikelerinden bahsetmedi ilk başlarda. herşey yolunda giderken taki 26 haftalık olana kadar. gece yarısı büyük bir kanama geçirdim hastaneye nasıl gitiğimizi hatırlamıyorum sanki 1 dk da gitmiştik yarım saatlik yolu.Kanamamı İlaçlarla durdurdular birazda olsa. Durumun cok tehlikeli burada tutamayız dediler,kendi doktorumu aradım buraya da alamayız dediler.Bu hastanelerde en iyi özel hastahanelerden. En sonunda beni Kanuni Sultan Süleyman Hastanesi kabul etti. İyiki diyorum kanama geçirmiştim de o hastaneye götürmüşler. 2 hafta orada yattım hergün kontrol altındaydım hergün tahlillerim yapıldı. 2 haftadan sonra eve çıktım. Büyük ihtimal erken doğum olacak dendi. Kendi doktorum burada yapmayalım dedi boşuna para ödersin zaten yoğun bakım gerekecek ikiniz iiçinde dedi burada olmaz dedi. Bende kanuni de devam ettirdim herşeyimi.36. haftama girdiğimde 37. haftada alacağız dediler. 2 gün öneceden yatırdılar. Ve son kontrol günü doktorum durum iyi değil dedi tehlikelerini biliyorsun değil mi diye sordu. Biliyordum çok kan kaybedip hayatımı kaybedebilirdim. rahmim alınabilirdi,bebeğimi kaybedebilir birdaha cocuk sahibi olamayabilirdim.Ama benim içim cok rahattı,annem ablam ağlıyor ben gülüyordum. Doğumumda en az 15 doktor vardı sayabildiğim.Gözlerimi açtığımda canım hocam Meriç hoca ve İbrahim polat hocam.Meriç hoca herşey yolunda dedi. Çok şükür kurtulduk. Şimdi 11 aylık bir oğluşum var ve ben buradaki en önemli şeyin pozitif düşünme ve doktorlar olduğuna inanıyorum çünkü çaresi olmayan bir durum.Bu durumdaki akadaşların allah yardımcı olsun.