Poker face olmak

Kyoshi · Pazartesi 22:49

Kızlar 27 yaşındayım ve 27 yıldır hep başıma gelen bir durumu anlatmak istiyorum. Ben duygularını yüzüyle veya hareketleriyle çok belli edebilen bir insan değilim. Bana hep poker face, suratsız, mahkeme duvarı, mimiksiz, duygusuz, sert vs dendi. İnsanlar hep neden gülmüyorsun? bir şey mi oldu? (kötü niyetli demiyorlar) veya biraz gülünce aaa seni güldürmeyi başardım gibi tepkiler veriyorlar. Konuşmayı da pek sevmiyorum o yüzden bazı insanlar neden sessizsin? aa sen burada mıydın? gibi tepkiler de veriyorlar. Ben bunu istisnasız 27 yıldır yaşıyorum. Benim kasti yaptığım bir durum değil bu. Yapım böyle. Küçüklükten beri böyleyim. Annem hep anlatırdı hiç ağlamazdın, gülmezdin, kendi halinde takılan çok sakin bir çocuktun derdi. Küçüklük fotoğraflarımı görünce orada da öyleyim. Tabii ki de gülüyorum eğleniyorum ama yakınlarımla beraberken rahat olabiliyorum sadece onlar benim samimi ve sevecen yüzümü biliyorlar, diğer insanlar gibi kahkaha atmak veya bazı durumlarda sahte de olsa gülümsemek çok zor geliyor bana. Hatta o kadar kullanmıyorum ki mimiklerimi en ufak kırışıklığım bile olmadı ki yaşıtlarımın birçoğunda var şu anda. Bir dönem bu duruma çok maruz kaldığım için düzeltmeye çalıştım ama sahte yapınca o kadar belli oluyor ki karşıdaki içten gülümsemediğimi direkt anlıyor, bu daha kötü bir durum. Bir arkadaşım bak böyle olduğun için belki erkekler sana yanaşmaya çekiniyor olabilir ve belki hayatının fırsatını kaçırıyor olabilirsin vs. demişti biraz güleyim biriyle görüşürken filan diye. Hatta bir çocukla görüştüğümde bana en başta sana açılacaktım ama çekindim sert duruyordun vs. demişti. Biraz haklı olabilir ama ne yazık ki değiştiremiyorum bu durumu. Artık insanlara ben böyleyim yapım böyle diye sürekli açıklama yapmaktan bıktım. Bu durumdan kurtulmak için durumun üzerine düşsem ve daha fazla mimik kullanmaya kendimi zorlasam mı bilemedim. Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ne önerirdiniz?

life without anxiety · Pazartesi 23:01

Ben nabza göre şerbet veren biriyim yani bulunduğum ortama göre davranırım. Samimi olduğum kişiler varsa güleryüzlüyüm genel olarak. Ama ilk kez gördüğüm kişilerin yanında biraz ciddi dururum , somurtmam. Birkaç yıl önce birisi bana siri gibisin demişti belki de noktalama işaretlerini çok kullandığım için bilmiyorum:)
Depresif bir yapınız mı var? Çocukken de hep mimiksizdim yazmışsınız. Kadın erkek fark etmeksizin insanlar güler yüzlü olmayan, donuk soğuk, suratsız duran kişilerle iletişim kurmaya çekinebilirler. Siz kendinizi nasıl daha iyi hissedeceksiniz öyle yapın. İsterseniz ayna karşısında gülümseme, kahkaha atma denemeleri yapın. Mimiklerinizi kullanmaya çalışın.

CiRiLLA · Pazartesi 23:06

Yapacak bir sey yok ben de cok ifade kullanan biri degilim özellike yalan yere kibarlik olsun diye gulumseyerek bakan, gülümseyerek konuşan biri degilim. (Gercekten gülümseme hissim geldiyse yapabilirim)
Bir sure güleyim dedim sonra yalandan gülümserken cekilmis fotoma bi baktim agzim yuzum kaymis mimik yapacagim diye ve asla gercek durmuyordu bir daha yapmadim. Emojilerle gülmek daha kolay

Beceremiyorsaniz hic ugrasmayin.

Umberlee · Pazartesi 23:08

Benim yüzüm de açık kitap gibidir. Tüm duygular orada. Bence bu daha kötü.

Sudanli · Pazartesi 23:17

Ben de sevmem suratsız insanları. Nezaketsizlik bence özellikle iş ortamında. Ayrıca ben gülmeyi sevmiyorum deyip güldüğü insanlar olduğunu görünce daha da sinir oluyorum.

Orumcek · Pazartesi 23:38

Ben mimiklerin efendisi olarak sizin gibi olmak isterdim:)

Stemina · Dün 00:43

Kyoshi .!.:
Kızlar 27 yaşındayım ve 27 yıldır hep başıma gelen bir durumu anlatmak istiyorum. Ben duygularını yüzüyle veya hareketleriyle çok belli edebilen bir insan değilim. Bana hep poker face, suratsız, mahkeme duvarı, mimiksiz, duygusuz, sert vs dendi. İnsanlar hep neden gülmüyorsun? bir şey mi oldu? (kötü niyetli demiyorlar) veya biraz gülünce aaa seni güldürmeyi başardım gibi tepkiler veriyorlar. Konuşmayı da pek sevmiyorum o yüzden bazı insanlar neden sessizsin? aa sen burada mıydın? gibi tepkiler de veriyorlar. Ben bunu istisnasız 27 yıldır yaşıyorum. Benim kasti yaptığım bir durum değil bu. Yapım böyle. Küçüklükten beri böyleyim. Annem hep anlatırdı hiç ağlamazdın, gülmezdin, kendi halinde takılan çok sakin bir çocuktun derdi. Küçüklük fotoğraflarımı görünce orada da öyleyim. Tabii ki de gülüyorum eğleniyorum ama yakınlarımla beraberken rahat olabiliyorum sadece onlar benim samimi ve sevecen yüzümü biliyorlar, diğer insanlar gibi kahkaha atmak veya bazı durumlarda sahte de olsa gülümsemek çok zor geliyor bana. Hatta o kadar kullanmıyorum ki mimiklerimi en ufak kırışıklığım bile olmadı ki yaşıtlarımın birçoğunda var şu anda. Bir dönem bu duruma çok maruz kaldığım için düzeltmeye çalıştım ama sahte yapınca o kadar belli oluyor ki karşıdaki içten gülümsemediğimi direkt anlıyor, bu daha kötü bir durum. Bir arkadaşım bak böyle olduğun için belki erkekler sana yanaşmaya çekiniyor olabilir ve belki hayatının fırsatını kaçırıyor olabilirsin vs. demişti biraz güleyim biriyle görüşürken filan diye. Hatta bir çocukla görüştüğümde bana en başta sana açılacaktım ama çekindim sert duruyordun vs. demişti. Biraz haklı olabilir ama ne yazık ki değiştiremiyorum bu durumu. Artık insanlara ben böyleyim yapım böyle diye sürekli açıklama yapmaktan bıktım. Bu durumdan kurtulmak için durumun üzerine düşsem ve daha fazla mimik kullanmaya kendimi zorlasam mı bilemedim. Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ne önerirdiniz?

Lisede arkadaşım neden gülmüyorsun demişti, ben o zamana kadar güldüğümü düşünürdüm ama aslında mesela tebessüm ederek konuşmak vardır ya ondan bahsetmiş. Bu gerçekten çok önemli diğer türlü karşı taraf soğuk algılıyor. Kursta biri vardı günaydın der yüzünde tebessümle sınıfa girerdi, konuşurken tebessüm halindeydi güler yüzlü biriydi. Onu tanıyınca çok samimi bulmuştum o günden sonra ben de elimden geldiğince güler yüz gösteriyorum ama tabi bu zoraki olmaz. İçinizden gelerek gülmezseniz dediğiniz gibi bu anlaşılır

Istenmeyentuyy · Dün 00:51

Ne güzel işte!
Senin gibi olabilmek için çok çabaladım.
Çabalıyorum da hala.

ManzaramDeniz · Dün 00:52

Evet yapınız bu ama benimde enerjim düşüyor böyle insanlarla ne yazık ki.

1dogasever · Dün 00:56

Kyoshi .!.:
Kızlar 27 yaşındayım ve 27 yıldır hep başıma gelen bir durumu anlatmak istiyorum. Ben duygularını yüzüyle veya hareketleriyle çok belli edebilen bir insan değilim. Bana hep poker face, suratsız, mahkeme duvarı, mimiksiz, duygusuz, sert vs dendi. İnsanlar hep neden gülmüyorsun? bir şey mi oldu? (kötü niyetli demiyorlar) veya biraz gülünce aaa seni güldürmeyi başardım gibi tepkiler veriyorlar. Konuşmayı da pek sevmiyorum o yüzden bazı insanlar neden sessizsin? aa sen burada mıydın? gibi tepkiler de veriyorlar. Ben bunu istisnasız 27 yıldır yaşıyorum. Benim kasti yaptığım bir durum değil bu. Yapım böyle. Küçüklükten beri böyleyim. Annem hep anlatırdı hiç ağlamazdın, gülmezdin, kendi halinde takılan çok sakin bir çocuktun derdi. Küçüklük fotoğraflarımı görünce orada da öyleyim. Tabii ki de gülüyorum eğleniyorum ama yakınlarımla beraberken rahat olabiliyorum sadece onlar benim samimi ve sevecen yüzümü biliyorlar, diğer insanlar gibi kahkaha atmak veya bazı durumlarda sahte de olsa gülümsemek çok zor geliyor bana. Hatta o kadar kullanmıyorum ki mimiklerimi en ufak kırışıklığım bile olmadı ki yaşıtlarımın birçoğunda var şu anda. Bir dönem bu duruma çok maruz kaldığım için düzeltmeye çalıştım ama sahte yapınca o kadar belli oluyor ki karşıdaki içten gülümsemediğimi direkt anlıyor, bu daha kötü bir durum. Bir arkadaşım bak böyle olduğun için belki erkekler sana yanaşmaya çekiniyor olabilir ve belki hayatının fırsatını kaçırıyor olabilirsin vs. demişti biraz güleyim biriyle görüşürken filan diye. Hatta bir çocukla görüştüğümde bana en başta sana açılacaktım ama çekindim sert duruyordun vs. demişti. Biraz haklı olabilir ama ne yazık ki değiştiremiyorum bu durumu. Artık insanlara ben böyleyim yapım böyle diye sürekli açıklama yapmaktan bıktım. Bu durumdan kurtulmak için durumun üzerine düşsem ve daha fazla mimik kullanmaya kendimi zorlasam mı bilemedim. Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ne önerirdiniz?

Dershane yıllarımda bir erkek arkadaş vardı o sizin anlattığınız gibiydi. Donuk yüzlüydü çok nadir güldüğünü görmüşümdür aklıma geldi bak şimdi. Ancak o bakışlarını kullanırdı

bazen şaşı beş yapı verirdi ne bilim belki garibinize gelecek ama dil çıkarırdı

hatırlamaya çalışıyor ama gerçekten gülümseyemezdi ama sinirlenince belli ederdi. Hiç kız arkadaşım olmadı.

Kyoshi · Dün 12:19

life without anxiety .!.:
Ben nabza göre şerbet veren biriyim yani bulunduğum ortama göre davranırım. Samimi olduğum kişiler varsa güleryüzlüyüm genel olarak. Ama ilk kez gördüğüm kişilerin yanında biraz ciddi dururum , somurtmam. Birkaç yıl önce birisi bana siri gibisin demişti belki de noktalama işaretlerini çok kullandığım için bilmiyorum:)
Depresif bir yapınız mı var? Çocukken de hep mimiksizdim yazmışsınız. Kadın erkek fark etmeksizin insanlar güler yüzlü olmayan, donuk soğuk, suratsız duran kişilerle iletişim kurmaya çekinebilirler. Siz kendinizi nasıl daha iyi hissedeceksiniz öyle yapın. İsterseniz ayna karşısında gülümseme, kahkaha atma denemeleri yapın. Mimiklerinizi kullanmaya çalışın.

Depresif bir yapım yok hatta genel olarak özellikle son zamanlarda mutlu bir insanım sadece bunu dışarı yansıtamıyorum o yüzden insanlar beni depresif zannediyor. Hatta sert durduğum için hep neden polis asker olmuyorsun çok yakışır filan diyen insanlar oldu. Aslında kendi yapımdan memnunum beni sıkan şey insanların tepkileri bıktım artık bu durumdan o yüzden dediğini düşüneceğim. Daha önce mimik çalışmaları yaptım ama biraz daha üstüne düşeceğim bu konunun

Kyoshi · Dün 12:26

Orumcek .!.:
Ben mimiklerin efendisi olarak sizin gibi olmak isterdim:)

Istenmeyentuyy .!.:
Ne güzel işte!
Senin gibi olabilmek için çok çabaladım.
Çabalıyorum da hala.

Öyle düşünmeyin. Ben şu ana kadar birinin birisine neden bu kadar gülüyorsun? daha az gül dediğini görmedim. Hatta genel anlamda, gülmek kahkaha atmak enerjik olmak insanlar tarafından beğenilen bir durum. Ama bana sürekli insanlar ya gül azcık sürekli somurtma azıcık konuş ketum olma bize katıl vs vs diyor. O yüzden sıkıldım bu durumdan.

Aslında her ikisi de iki ayrı uç. Ne sürekli gülmek ne de somutmak gerekiyor

life without anxiety · Dün 12:29

Kyoshi .!.:
Depresif bir yapım yok hatta genel olarak özellikle son zamanlarda mutlu bir insanım sadece bunu dışarı yansıtamıyorum o yüzden insanlar beni depresif zannediyor. Hatta sert durduğum için hep neden polis asker olmuyorsun çok yakışır filan diyen insanlar oldu. Aslında kendi yapımdan memnunum beni sıkan şey insanların tepkileri bıktım artık bu durumdan o yüzden dediğini düşüneceğim. Daha önce mimik çalışmaları yaptım ama biraz daha üstüne düşeceğim bu konunun

Siz bu durumdan memnunsanız o halde sorun yok. Hiç kendinizi zorlamayın başka insanlar için.

Orumcek · Bugün 02:36

Kyoshi .!.:
Öyle düşünmeyin. Ben şu ana kadar birinin birisine neden bu kadar gülüyorsun? daha az gül dediğini görmedim. Hatta genel anlamda, gülmek kahkaha atmak enerjik olmak insanlar tarafından beğenilen bir durum. Ama bana sürekli insanlar ya gül azcık sürekli somurtma azıcık konuş ketum olma bize katıl vs vs diyor. O yüzden sıkıldım bu durumdan.

Aslında her ikisi de iki ayrı uç. Ne sürekli gülmek ne de somutmak gerekiyor

Çok sevdiğim biri ne çok gülüyorsun bok mu var demişti. O zamandan beri azalttım. Sizin ki iyidir sıkmayın canınızı

Stemina · Bugün 03:54

Orumcek .!.:
Çok sevdiğim biri ne çok gülüyorsun bok mu var demişti. O zamandan beri azalttım. Sizin ki iyidir sıkmayın canınızı

Bazı insanlar kendinde olmayan şeylerden rahatsız olur bence o kişi de öyle biridir. Siz olmaktan vazgeçmeyin ben neşeli insanlara bakınca enerji buluyorum

Poker face olmak

Ayrıntılı Düzenleme

Kyoshi

Yeni Üye

life without anxiety

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

CiRiLLA

♈

Umberlee

Nirvana

Sudanli

Popüler Üye

Orumcek

Üye

Stemina

Aktif Üye

Istenmeyentuyy

Nirvana

ManzaramDeniz

Guru

1dogasever

Aktif Üye

Kyoshi

Yeni Üye

Kyoshi

Yeni Üye

life without anxiety

HADİ KALK GİDELİM BU ŞEHİRDEN

Orumcek

Üye

Stemina

Aktif Üye

Benzer Konular