bende bi premature annesiyim canim gecen senenin annelerindenim....bebegim suanda 1,5 yasina girdi...hala benim kizim tedavi aliyor...yani hastalikli dogdu...ciger yetmezligi var ve mamasini mide hortumundan veriyorum...gecen ay cigerlerin iltihap oldu ve yogun bakimda kaldi...kaybediyorduk...bunu ücüncü sefer yapti bize...ama toparlandi..kalp atislari durdu...sonra rabbim bi mucize verdi...
benmi ben neler yasadigim ancak Allah bilir...yasim 22 idi o siralar..simdi 23...ve eglenmenin gezmenin yani kafaya hic bisey takmanin yasi...
ben ölümek istedim...ben esimden ayrilmak istedim (sebep bende gendefekti yüzünden böyle hasta dogmus)
kendimi sucladim....geceleri öldügümü saniyordum ve hastaneye yakin karanlik bi odam vardi...sanki cesetimi aliyorlar saniyordum...
ama arkama dönüp baktigimda cok sey ögrendigimi farkindayim...tamam simdide üzüliyorum hala kizimin haline...ama Allahima hamd ediyorum...o geldiginden beri hayatin anlamini ve sagligin anlamin ögrendim...o benim icin cok büyük bi ögretmen oldu..
simdi öbür cocuklar gibi olmasada...gülücük atiyor...sesimi duyunca seviniyor...yavas yavas ilerlemeye basliyor...
doktorlar hala diyor...ümit etmeyin belki bi kac ay sonra ölebilir...
ben Allahtan baska kimseye güvendigim yok...eger moralim bozulursa yada SIKINTIya düstügümde ona yalvariyorum....icim ferah...nedenmi...ben bi telefonla ambulans 2 dakikada evime geliyor....doktorlar hemen seferbarlar....ya o filistindeki cocuklar...onlar napsin...böyle böyle icimi ferahltamaya calisiyom...ben ve esim bebegim icin eliizden gelen en iyisini yapmaya calistik ve calisiyoruz..onun icin bizim hayati degistirdik...ama hep sabir ediyorum...bir gün mutlaka benimde yüzüm gülcek...rabbim sabreden kullarini severmis..
suanda tüp bebek tedavisine bende baslicam....her sonuc ne olursa olsun....yinede umutluyum...rabbim bebeklerine...ve benim bebegime ve tüm bebeklere sifa versin
bizlerede sabr
aynen arzucum katılıyorum yanlılıktan çok benimki ckimsesizlik çok kötü bişey :çok üzgünüm::a015::Saruboceq::1no2:benimde psikolojim çok bozuldu yeni yeni biraz toparlanıyorum..dah ÖNCEKİ YAZILARIMDAN BENİ TANIYOSUNUZDUR ZATEN AZ ÇOK SORUNLARIMIZ AYNI..benim en büyük sıkıntım bebeğimi yanlız büyütmem oldu..kendi annem abimin 2 çocuğu var ikiside küçük birisi hiper aktif olduğu için onlara bakıyodu..kayınvalidem rahatsız ki işine geldim düğün seyran bırakmaz..benim şu an aslında 2 veya 3 saat kızımdan ayrı kalmam gerektiğini düşünüyorum çünkü inanın sürekli ağlayan bi bebek ama maalesef kaynanam geldimi tv izl,iyo ayırabilene aşkolsun..öle çevremdede kimse yok..en azında kızımı özlesem biraz daha sıkı sarılırım bebeğime..sen haline şükret en azında annen yardım ediyo kafamçokkarıştı
merhaba kızlar bende çok sıkıntıda ve yanlız geçiriryorum bu süreci.hayatta tek yakınım 12 yaş büyük abim doğumuma karısı yüzünden gelemez diye haber vermedim aylar sonra aradım ağlıyorum çok madurum yardım edin diye valla karımla aram açılır psikoloğa git dedi.yemek yiyiemediğim tuvalate gidemediğim günler oldu ameliyatımla ilk gece sandalye tepesinde bebek kucaklamaya gittim mesa hastanesinde odayla yoğun bakım arası sanki boluya yürüdüm o kadar uzun geldiki...evde tek başına kaldım hep hala öyleyim 24 saat uykusuz gece gündüz bebeğe ben bakıyorum.en çok yanlılık koydu bana kimsesiz olmak işte buralarda teselli buluyoruz ama bu yeterli değil tabi .eşim annesine taşındı hergün sabah çıktı işim var diye akşam girdi. kayınvalidem kendine kullanıcak adam arayan bir tiptir ayrıca herşeyden kavga çıkarır anca oğlunu doldursun o halimde bile beni azarladılar tartıştılar laf soktular yiyip içip keyiflerine baktılar.kime anlatsam derdimi kadın tut aman mama ver bizde öyle büyütttük diyip akıl verdiler.hala yanlızım.acılarım korkularım sevinçlerim hep tek.kızımla mutlu olmaya çalışıyorum.bebek ek gıda almıyordu doktoruna götürdüm siz bitip tükenmişsiniz ondan etkileniyo bebek dedi 6 ayda 20 kilo verdim .psikoloğa yolladı sati 300 milyon .neyseki bebekte yeme bozukluğu oluşmamış ama benim sinirlerim zaten asabi bir tiptim iyice kopmuş halde napiim ben ?zxamana bıraktım herşeyi şuan ücretsiz izindeyim.kreşe başlıcak 1 yaşında bende işe böyle devam edicez hayat a bende 2. tüp bebek istiyorum fakat nasıl bakıcam bunlara bilmiyorum gene erken doğarsa gene aynı iş ortamı stres aynı dretler..allahıma sığındım herkese hayırlı kapılar açsın ve unutmayın..HERŞERDE BİR HAYIR VARDIR. SEVGİYLE KALIN (başınızı şişirdim daha anlatacak ne çok şey varda...)
zaten arzucum yapıcak bişey yok allaha kaldı işimiz bebekler sağlıklı olsundaa.s.:lepi:
canım kıyamam sana hani onu bunu boşverde eşin sorumsuz oldumu daha zor..ilk zamanlar bende eşimle problem yaşadım.. bebek kuvesteydi o bana sardı ben ona sardım..birbirimizden çıkardık üzüntümüzü..bebek geldi bu sefer tüm gün onunla uğraşınca kendini dışlanmış hissetti..bide böle kavga ediyoduk..eşim ilgiyi sever bebekten önce devamlı onunla ilgileniyodum..bebek büyüdükçe gülmeler ilgiden anlamaya başlayınca oda aramıza katıldı...kızıyla ilgilenip onun güzelliğini hissedince sorunumuz kalmadı şükür..Allah sağlık versin bebekler büyüdükçe hayata bakışımızda daha farklı oluyo..herşey çok güzel olucak buna inanıyorum..:lepi:
bende bi premature annesiyim canim gecen senenin annelerindenim....bebegim suanda 1,5 yasina girdi...hala benim kizim tedavi aliyor...yani hastalikli dogdu...ciger yetmezligi var ve mamasini mide hortumundan veriyorum...gecen ay cigerlerin iltihap oldu ve yogun bakimda kaldi...kaybediyorduk...bunu ücüncü sefer yapti bize...ama toparlandi..kalp atislari durdu...sonra rabbim bi mucize verdi...
benmi ben neler yasadigim ancak Allah bilir...yasim 22 idi o siralar..simdi 23...ve eglenmenin gezmenin yani kafaya hic bisey takmanin yasi...
ben ölümek istedim...ben esimden ayrilmak istedim (sebep bende gendefekti yüzünden böyle hasta dogmus)
kendimi sucladim....geceleri öldügümü saniyordum ve hastaneye yakin karanlik bi odam vardi...sanki cesetimi aliyorlar saniyordum...
ama arkama dönüp baktigimda cok sey ögrendigimi farkindayim...tamam simdide üzüliyorum hala kizimin haline...ama Allahima hamd ediyorum...o geldiginden beri hayatin anlamini ve sagligin anlamin ögrendim...o benim icin cok büyük bi ögretmen oldu..
simdi öbür cocuklar gibi olmasada...gülücük atiyor...sesimi duyunca seviniyor...yavas yavas ilerlemeye basliyor...
doktorlar hala diyor...ümit etmeyin belki bi kac ay sonra ölebilir...
ben Allahtan baska kimseye güvendigim yok...eger moralim bozulursa yada SIKINTIya düstügümde ona yalvariyorum....icim ferah...nedenmi...ben bi telefonla ambulans 2 dakikada evime geliyor....doktorlar hemen seferbarlar....ya o filistindeki cocuklar...onlar napsin...böyle böyle icimi ferahltamaya calisiyom...ben ve esim bebegim icin eliizden gelen en iyisini yapmaya calistik ve calisiyoruz..onun icin bizim hayati degistirdik...ama hep sabir ediyorum...bir gün mutlaka benimde yüzüm gülcek...rabbim sabreden kullarini severmis..
suanda tüp bebek tedavisine bende baslicam....her sonuc ne olursa olsun....yinede umutluyum...rabbim bebeklerine...ve benim bebegime ve tüm bebeklere sifa versin
bizlerede sabr
merhaba kızlar bende çok sıkıntıda ve yanlız geçiriryorum bu süreci.hayatta tek yakınım 12 yaş büyük abim doğumuma karısı yüzünden gelemez diye haber vermedim aylar sonra aradım ağlıyorum çok madurum yardım edin diye valla karımla aram açılır psikoloğa git dedi.yemek yiyiemediğim tuvalate gidemediğim günler oldu ameliyatımla ilk gece sandalye tepesinde bebek kucaklamaya gittim mesa hastanesinde odayla yoğun bakım arası sanki boluya yürüdüm o kadar uzun geldiki...evde tek başına kaldım hep hala öyleyim 24 saat uykusuz gece gündüz bebeğe ben bakıyorum.en çok yanlılık koydu bana kimsesiz olmak işte buralarda teselli buluyoruz ama bu yeterli değil tabi .eşim annesine taşındı hergün sabah çıktı işim var diye akşam girdi. kayınvalidem kendine kullanıcak adam arayan bir tiptir ayrıca herşeyden kavga çıkarır anca oğlunu doldursun o halimde bile beni azarladılar tartıştılar laf soktular yiyip içip keyiflerine baktılar.kime anlatsam derdimi kadın tut aman mama ver bizde öyle büyütttük diyip akıl verdiler.hala yanlızım.acılarım korkularım sevinçlerim hep tek.kızımla mutlu olmaya çalışıyorum.bebek ek gıda almıyordu doktoruna götürdüm siz bitip tükenmişsiniz ondan etkileniyo bebek dedi 6 ayda 20 kilo verdim .psikoloğa yolladı sati 300 milyon .neyseki bebekte yeme bozukluğu oluşmamış ama benim sinirlerim zaten asabi bir tiptim iyice kopmuş halde napiim ben ?zxamana bıraktım herşeyi şuan ücretsiz izindeyim.kreşe başlıcak 1 yaşında bende işe böyle devam edicez hayat a bende 2. tüp bebek istiyorum fakat nasıl bakıcam bunlara bilmiyorum gene erken doğarsa gene aynı iş ortamı stres aynı dretler..allahıma sığındım herkese hayırlı kapılar açsın ve unutmayın..HERŞERDE BİR HAYIR VARDIR. SEVGİYLE KALIN (başınızı şişirdim daha anlatacak ne çok şey varda...)
bende premature annesıyım dogum yaptıgım zaman burda çok dert yanmıştım 34 haftalık dogum yaptım oglum 1700 dunyaya geldı çok saglıklıydı 2. gun çıktık.her ıkı taraftanda ılk çocuk kayınvalıdem çok dukun kendı çocugu gibi göruyoroglum emmeye baslamıştı ınnırmısınız tam 3 ay hıç uyumuadım dıyebılırım bu arada kendı annem 1 hafta bıle kalamadı calışıyor ve bız görev nedenıyle esımle baska bı shırde 2 mız yasıyorduk.ben çokk uykusuzluktan yemek yıyememekten bayıldım oglum fıtık oldu 3 aylıkken amelıyat.kayınvalıdem desen çok baskıcı neymış 5 dk bır meme vercekmışım kımsenın yanına cıkartmıyor benı dakıka bası emzırttırıyor az tvalete gıtsem sibelk hadı bu meme dıye aglıyor gece uyuturduk mesela 3 te tam ben yatar dalcakken hopp 3.15 te kayınvalıdem alır uyandırır oglumu kalk bu emmek ıstıyor tam 5 ay savbrettım ve ben oglumu memeden ayırdım sırf ınat ugruna çok karışıldı bana anaokul ogretmenı oldugum halde bezın nasıl baglancagından tut herseyı 40 defa anlatırdı ayrıca hbı hep aynı odada kayınvalıdem ewsım oglum ben yattık 20 gun boyunca
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?